Mga Awit 78
Magandang Balita Biblia
Awit tungkol sa Kasaysayan ng Israel
Isang Maskil[a] ni Asaf.
78 Kayo ngayon ay makinig sa turo ko, mga anak,
inyong dinggi't ulinigin, salita kong binibigkas.
2 Itong(A) aking sasabihin ay bagay na talinghaga,
nangyari pa noong una, kaya ito'y mahiwaga.
3 Ito'y aming narinig na, kaya naman aming alam,
nagbuhat sa aming nuno na sa ami'y isinaysay.
4 Sa sarili naming anak ito'y hindi ililihim,
ito'y aming isasaysay sa sunod na lahi namin;
mga gawang tinutukoy ay lubhang kahanga-hanga
na si Yahweh ang gumanap, mga gawa niyang dakila.
5 Mayro'n siyang patotoo na kay Jacob itinatag,
mayro'n siyang kautusang sa Israel iniatas;
ang utos sa ating nuno, dapat nilang ipatupad,
ituturong lagi ito, sa kanilang mga anak.
6 Sa lahat ng lahi nila ito'y dapat na iaral,
at ang angkang susunod pa ay marapat na turuan.
7 Sa ganito, masusunod nilang lagi yaong utos,
ang matatag na pag-asa'y ilalagak nila sa Diyos,
at ang dakila niyang gawa'y hindi nila malilimot.
8 Sa kanilang mga nuno, hindi dapat na pumaris,
na matigas ang damdaming sa Diyos ay naghimagsik;
isang lahing di marunong magtiwala at magtiis,
ang pag-asa ay marupok at kulang ang pananalig.
9 Tulad ng Efraimita, mga pana ang sandata,
sa panahon ng labana'y nagsitakas pa rin sila.
10 Ang tipan sa Panginoo'y hindi nila sinusunod,
hindi sila lumalakad nang ayon sa mga utos.
11 Nakalimutan na nila ang lahat ng kabutihan,
mga gawa ng ating Diyos na kanilang hinangaan.
12 Ang(B) (C) lahat ng gawang ito, noong una'y nasaksihan,
ang nangyari sa Egipto, sa lupain nitong Zoan,
13 hinawi(D) niya yaong dagat, doon sila pinaraan,
ang tubig sa magkabila'y parang pader kung pagmasdan.
14 Kapag(E) araw, sa paglakad naging gabay nila'y ulap,
at kung gabi naman, tanglaw ay apoy na maliwanag.
15 May(F) tubig na iniinom kahit sila nasa ilang,
sa batuha'y umaagos na likas sa kalaliman.
16 Mula roon sa batuhan, ang tubig ay umaagos,
daloy nito kung pagmasdan, katulad ay isang ilog.
17 Ngunit sila'y patuloy rin sa kanilang kasalanan,
sinusuway nila ang Diyos habang sila'y nasa ilang.
18 Sadya(G) nilang sinusubok, ginagalit nila ang Diyos;
ang hiningi ay pagkaing gustung-gusto nilang lubos.
19 Kinalaban nila ang Diyos nang sabihin ang ganito:
“Sa gitna ba nitong ilang mabubusog niya tayo?
20 Nang hampasin yaong bato, oo't tubig ay bumukal,
dumaloy ang mga batis, tubig doon ay umapaw;
ngunit ito yaong tanong, tayo kaya'y mabibigyan
ng tinapay na masarap at ng karneng kailangan?”
21 Nang marinig ang ganito, si Yahweh nama'y nag-init,
sa hinirang niyang bansa'y nag-apoy ang kanyang galit.
22 Pagkat sila ay ayaw nang sa Diyos ay magtiwala,
sa pangakong pagliligtas ay ayaw nang maniwala.
23 Gayon pa man, itong Diyos nag-utos sa kalangitan,
at ang mga pinto nito'y agad-agad na nabuksan.
24 Bunga(H) nito, ang pagkai'y bumuhos na parang ulan,
ang pagkain nilang manna, sa kanila'y ibinigay.
25 Ang kaloob na pagkai'y pagkain ng mga anghel,
hindi sila nagkukulang, masagana kung dumating.
26 Yaong ihip ng amihan, ay siya rin ang nag-utos,
sa taglay na lakas niya'y dumating ang hanging timog.
27 Ang pagkain nilang karne'y masaganang dumarating,
makapal na mga ibon na sindami ng buhangin.
28 Sa gitna ng kampo nila ay doon na bumabagsak,
sa palibot ng tolda ay doon nila kinakalap.
29 Kinakain nila ito, nasisiyahan silang lahat,
binibigyan sila ng Diyos ng pagkaing hinahangad.
30 Ngunit habang kinakain ang pagkaing idinulot,
at hindi pa tumitigil pagkat di pa nabubusog,
31 pagkagalit sa nangyari, ipinakita ng Diyos,
sa kanilang kabataan, parusa niya'y ibinuhos;
ang mga malalakas at mga magagaling, buhay nila'y tinapos.
32 Sa ganitong gawa ng Diyos, sunud-sunod na himala,
ganti nila ay paglabag, hindi pa rin naniwala.
33 Kaya't yaong pasya ng Diyos, ang araw ay wakasan na,
bigla-biglang paratingin sa kanila ang parusa.
34 Subalit noong sila ay lilipulin na ng Diyos,
nagsisi ang karamiha't sa kanya'y nagbalik-loob.
35 Noon nila nagunitang ang sanggalang nila'y ang Diyos,
ang Kataas-taasang Diyos ay kanilang Manunubos.
36 Kaya't siya ay pinuri, ng papuring hindi tapat,
pagkat yao'y pakunwari't balatkayong matatawag.
37 Sa(I) kanilang mga puso, naghahari'y kataksilan,
hindi sila naging tapat sa ginawa niyang tipan.
38 Gayon pa man, palibhasa'y Diyos siyang mahabagin,
ang masamang gawa nila'y kanyang pinatawad pa rin;
dahilan sa pag-ibig niya'y hindi sila wawasakin,
kung siya ma'y nagagalit, ito'y kanyang pinipigil.
39 Nagunita pa ni Yahweh, sila'y mga tao lamang,
hanging di na nagbabalik matapos na makaraan.
40 Madalas na nag-aalsa noong sila'y nasa ilang;
ang ganitong gawa nila'y labis niyang dinaramdam.
41 Lagi siyang sinusubok, hindi sila tumitigil,
ginagalit nilang lagi itong Banal na Diyos ng Israel.
42 Ang kapangyarihan niya'y ayaw nilang gunitain,
gayong sila'y iniligtas sa kaaway nilang taksil.
43 Ang ginawa nitong Diyos na lubos na hinangaan,
ay nangyari sa Egipto sa lupain nitong Zoan.
44 Yaong(J) mga ilog doo'y naging dugong umaagos,
kaya walang makainom sa batis at mga ilog.
45 Makapal(K) na mga langaw at palaka ang dumating,
nataranta silang lahat, di malaman ang gagawin.
46 Dumating(L) ang maninira sa taniman ng halaman,
mga tanim ay kinain ng balang na di mabilang.
47 Pati(M) tanim na ubasa'y winasak ng ulang yelo,
anupa't sa kalamiga'y namatay ang sikamoro.
48 Nang ulanin na ng yelo, mga baka ay namatay,
sa talim ng mga kidlat namatay ang mga kawan.
49 Sa ganito ay nadama ang matinding poot ng Diyos,
kaya sila ay winasak sa sama ng kanyang loob,
mga anghel ang gumanap ng parusang sunud-sunod.
50 Ang matinding galit ng Diyos hindi niya pinigilan,
yaong naging wakas nila'y humantong sa kamatayan;
dahilan sa isang salot, buhay nila ay pumanaw.
51 Yaong(N) lahat na panganay sa Egipto ay pinatay,
ang panganay na lalaki sa Egiptong lahi ni Ham.
52 Tinipon(O) ang kanyang hirang na animo'y mga tupa,
inakay sa lupaing ilang sa kanyang pangunguna.
53 Inakay(P) nga at naligtas, kaya naman di natakot,
samantalang ang kanilang kaaway ay nangalunod.
54 Inihatid(Q) sila ng Diyos sa lupain niyang banal,
sa bundok na mismong siya ang kumuha sa kaaway.
55 Itinaboy(R) niyang lahat ang naroong namamayan,
pinaghati-hati niya ang lupaing naiwanan;
sa kanilang mga tolda ang Israel ay nanahan.
56 Ngunit(S) sila'y naghimagsik sa Kataas-taasang Diyos,
hindi nila iginalang ang kanyang mga utos;
57 katulad ng nuno nila sila'y kusang tumalikod,
nagtaksil na wari'y panang lumipad nang walang taros.
58 Nanibugho itong Diyos, sa kanila ay nagalit,
nang makita ang dambana ng larawang iniukit.
59 Sumamâ ang loob niya noong ito ay mamasid,
itinakwil ang Israel sa tindi ng kanyang galit.
60 Kaya't(T) kanyang iniwanan ang tahanang nasa Shilo,
yaong toldang tirahan niya sa gitna ng mga tao.
61 Sagisag(U) ng kanyang lakas, ang Kaban ng kanyang Tipan,
binayaan na mahulog at makuha ng kaaway.
62 Nagalit sa kanyang baya't ibinigay sa kaaway,
kaya naman ang marami sa kanila ay namatay.
63 Kanilang mga binata ay nasawi sa labanan,
dalaga mang magaganda'y wala nang mapangasawa.
64 Pati mga pari nila, sa patalim ay napuksa,
ang kanilang mga balo'y ni ayaw nang magluksa.
65 Parang tulog na gumising, si Yahweh ay nagbangon, ang katawan ay masigla, tumayo ang Panginoon;
parang taong nagpainit sa alak na iniinom.
66 Pinaurong ang kaaway, lahat niyang katunggali,
napahiya silang lahat, pawang galit na umuwi.
67 Maging ang lahi ni Jose, sadya niyang itinakwil,
at di niya pinagbigyan pati lahi ni Efraim.
68 Sa halip, pinili niya'y ang sambahayan ni Juda,
at ang bundok naman ng Zion ang tirahang minahal niya.
69 Doon niya itinayo yaong banal na santuwaryo,
katulad ng nasa langit na tahanan niyang dako;
lubos niyang pinatatag na tulad ng mundong ito.
70 Ang(V) kinuhang pangunahi'y sa mahirap pa hinugot,
isang pastol ang napili, si David na kanyang lingkod.
71 Ang alagang dati nito ay kawan ng mga hayop,
nang maghari sa Israel, nanguna sa bayan ng Diyos.
72 Matuwid na namahala, namalakad na mahusay,
lubos silang kinalinga sa tulong niya at patnubay.
Footnotes
- Mga Awit 78:1 MASKIL: Tingnan ang Awit 32.
Psalm 78
New International Version
Psalm 78
A maskil[a] of Asaph.
1 My people, hear my teaching;(A)
listen to the words of my mouth.
2 I will open my mouth with a parable;(B)
I will utter hidden things, things from of old—
3 things we have heard and known,
things our ancestors have told us.(C)
4 We will not hide them from their descendants;(D)
we will tell the next generation(E)
the praiseworthy deeds(F) of the Lord,
his power, and the wonders(G) he has done.
5 He decreed statutes(H) for Jacob(I)
and established the law in Israel,
which he commanded our ancestors
to teach their children,
6 so the next generation would know them,
even the children yet to be born,(J)
and they in turn would tell their children.
7 Then they would put their trust in God
and would not forget(K) his deeds
but would keep his commands.(L)
8 They would not be like their ancestors(M)—
a stubborn(N) and rebellious(O) generation,
whose hearts were not loyal to God,
whose spirits were not faithful to him.
9 The men of Ephraim, though armed with bows,(P)
turned back on the day of battle;(Q)
10 they did not keep God’s covenant(R)
and refused to live by his law.(S)
11 They forgot what he had done,(T)
the wonders he had shown them.
12 He did miracles(U) in the sight of their ancestors
in the land of Egypt,(V) in the region of Zoan.(W)
13 He divided the sea(X) and led them through;
he made the water stand up like a wall.(Y)
14 He guided them with the cloud by day
and with light from the fire all night.(Z)
15 He split the rocks(AA) in the wilderness
and gave them water as abundant as the seas;
16 he brought streams out of a rocky crag
and made water flow down like rivers.
17 But they continued to sin(AB) against him,
rebelling in the wilderness against the Most High.
18 They willfully put God to the test(AC)
by demanding the food they craved.(AD)
19 They spoke against God;(AE)
they said, “Can God really
spread a table in the wilderness?
20 True, he struck the rock,
and water gushed out,(AF)
streams flowed abundantly,
but can he also give us bread?
Can he supply meat(AG) for his people?”
21 When the Lord heard them, he was furious;
his fire broke out(AH) against Jacob,
and his wrath rose against Israel,
22 for they did not believe in God
or trust(AI) in his deliverance.
23 Yet he gave a command to the skies above
and opened the doors of the heavens;(AJ)
24 he rained down manna(AK) for the people to eat,
he gave them the grain of heaven.
25 Human beings ate the bread of angels;
he sent them all the food they could eat.
26 He let loose the east wind(AL) from the heavens
and by his power made the south wind blow.
27 He rained meat down on them like dust,
birds(AM) like sand on the seashore.
28 He made them come down inside their camp,
all around their tents.
29 They ate till they were gorged—(AN)
he had given them what they craved.
30 But before they turned from what they craved,
even while the food was still in their mouths,(AO)
31 God’s anger rose against them;
he put to death the sturdiest(AP) among them,
cutting down the young men of Israel.
32 In spite of all this, they kept on sinning;(AQ)
in spite of his wonders,(AR) they did not believe.(AS)
33 So he ended their days in futility(AT)
and their years in terror.
34 Whenever God slew them, they would seek(AU) him;
they eagerly turned to him again.
35 They remembered that God was their Rock,(AV)
that God Most High was their Redeemer.(AW)
36 But then they would flatter him with their mouths,(AX)
lying to him with their tongues;
37 their hearts were not loyal(AY) to him,
they were not faithful to his covenant.
38 Yet he was merciful;(AZ)
he forgave(BA) their iniquities(BB)
and did not destroy them.
Time after time he restrained his anger(BC)
and did not stir up his full wrath.
39 He remembered that they were but flesh,(BD)
a passing breeze(BE) that does not return.
40 How often they rebelled(BF) against him in the wilderness(BG)
and grieved him(BH) in the wasteland!
41 Again and again they put God to the test;(BI)
they vexed the Holy One of Israel.(BJ)
42 They did not remember(BK) his power—
the day he redeemed them from the oppressor,(BL)
43 the day he displayed his signs(BM) in Egypt,
his wonders(BN) in the region of Zoan.
44 He turned their river into blood;(BO)
they could not drink from their streams.
45 He sent swarms of flies(BP) that devoured them,
and frogs(BQ) that devastated them.
46 He gave their crops to the grasshopper,(BR)
their produce to the locust.(BS)
47 He destroyed their vines with hail(BT)
and their sycamore-figs with sleet.
48 He gave over their cattle to the hail,
their livestock(BU) to bolts of lightning.
49 He unleashed against them his hot anger,(BV)
his wrath, indignation and hostility—
a band of destroying angels.(BW)
50 He prepared a path for his anger;
he did not spare them from death
but gave them over to the plague.
51 He struck down all the firstborn of Egypt,(BX)
the firstfruits of manhood in the tents of Ham.(BY)
52 But he brought his people out like a flock;(BZ)
he led them like sheep through the wilderness.
53 He guided them safely, so they were unafraid;
but the sea engulfed(CA) their enemies.(CB)
54 And so he brought them to the border of his holy land,
to the hill country his right hand(CC) had taken.
55 He drove out nations(CD) before them
and allotted their lands to them as an inheritance;(CE)
he settled the tribes of Israel in their homes.
56 But they put God to the test
and rebelled against the Most High;
they did not keep his statutes.
57 Like their ancestors(CF) they were disloyal and faithless,
as unreliable as a faulty bow.(CG)
58 They angered him(CH) with their high places;(CI)
they aroused his jealousy with their idols.(CJ)
59 When God heard(CK) them, he was furious;(CL)
he rejected Israel(CM) completely.
60 He abandoned the tabernacle of Shiloh,(CN)
the tent he had set up among humans.(CO)
61 He sent the ark of his might(CP) into captivity,(CQ)
his splendor into the hands of the enemy.
62 He gave his people over to the sword;(CR)
he was furious with his inheritance.(CS)
63 Fire consumed(CT) their young men,
and their young women had no wedding songs;(CU)
64 their priests were put to the sword,(CV)
and their widows could not weep.
65 Then the Lord awoke as from sleep,(CW)
as a warrior wakes from the stupor of wine.
66 He beat back his enemies;
he put them to everlasting shame.(CX)
67 Then he rejected the tents of Joseph,
he did not choose the tribe of Ephraim;(CY)
68 but he chose the tribe of Judah,(CZ)
Mount Zion,(DA) which he loved.
69 He built his sanctuary(DB) like the heights,
like the earth that he established forever.
70 He chose David(DC) his servant
and took him from the sheep pens;
71 from tending the sheep(DD) he brought him
to be the shepherd(DE) of his people Jacob,
of Israel his inheritance.
72 And David shepherded them with integrity of heart;(DF)
with skillful hands he led them.
Footnotes
- Psalm 78:1 Title: Probably a literary or musical term
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.