Mateo 13
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version
Ang Talinghaga tungkol sa Manghahasik(A)
13 Nang araw ding iyon ay lumabas ng bahay si Jesus at naupo sa tabing-dagat. 2 Dinagsa siya ng napakaraming tao (B) kaya't sumakay siya sa isang bangka at umupo roon samantalang ang napakaraming tao ay nakatayo sa dalampasigan. 3 At marami siyang isinalaysay sa kanila sa pamamagitan ng mga talinghaga. Sinabi niya, “Makinig kayo! May isang manghahasik na lumabas upang maghasik. 4 Habang siya'y naghahasik, may mga binhing nahulog sa tabing daan at dumating ang mga ibon at inubos nila ang mga ito. 5 Ang ibang binhi ay nalaglag sa batuhan na kakaunti lamang ang lupa. Sumibol agad ang mga ito palibhasa'y manipis ang lupa. 6 Ngunit pagsikat ng araw, ang mga iyon ay napaso sa init, at dahil hindi pa nagkakaugat ang mga iyon ay tuluyan nang nalanta. 7 Ang ibang binhi ay nalaglag sa may mga halamang tinikan. Lumaki ang mga halamang tinikan at sumakal sa mga iyon. 8 Ang ibang binhi ay nalaglag sa mabuting lupa, at nagsipamunga. Ang iba ay tig-iisang daan, ang iba ay animnapu, ang iba ay tatlumpu. 9 Ang mga may pandinig ay makinig.”
Ang Paggamit ng mga Talinghaga(C)
10 Pagkatapos ay lumapit sa kanya ang mga alagad, at nagtanong, “Bakit po kayo gumagamit ng mga talinghaga sa pagsasalita ninyo sa mga tao?” 11 Sumagot siya sa kanila, “Ito ay dahil kayo ang pinagkaloobang makaalam ng mga hiwaga tungkol sa kaharian ng langit, at hindi sila ang pinagkalooban ng mga ito. 12 Sapagkat (D) sinumang mayroon ay lalo pang bibigyan, at magkakaroon siya ng napakarami; ngunit sinumang wala, pati ang anumang nasa kanya ay kukunin. 13 Ako'y nagsasalita sa kanila sa pamamagitan ng mga talinghaga, sapagkat tumitingin sila subalit hindi nakakakita, nakikinig ngunit hindi naman nakaririnig, ni nakauunawa. 14 Sa kanila natutupad (E) ang propesiya ni Isaias, na nagsasabi:
‘Makinig man kayo nang makinig, kailanma'y hindi ninyo mauunawaan,
tumingin man kayo nang tumingin, hindi kayo makakakita.
15 Sapagkat ang puso ng mga taong ito ay manhid na,
at hindi na makarinig ang kanilang mga tainga,
at kanilang ipinikit ang mga mata nila;
baka ang mga mata nila'y makakita,
at makarinig ang kanilang mga tainga,
at makaunawa ang puso nila,
at manumbalik sa akin, at sila'y aking pagalingin.’
16 Subalit (F) pinagpala ang inyong mga mata, sapagkat ang mga ito'y nakakakita; at ang inyong mga tainga, sapagkat ang mga ito'y nakaririnig. 17 Katotohanan ang sinasabi ko sa inyo, maraming propeta at mga taong matuwid ang nagnais na makita ang inyong nakikita, ngunit hindi nila nakita; at nagnais marinig ang inyong naririnig, ngunit hindi nila ito narinig.
Paliwanag sa Talinghaga tungkol sa Manghahasik(G)
18 “Ngayon, pakinggan ninyo ang ibig sabihin ng talinghaga ng manghahasik: 19 Kapag ang isang tao ay nakikinig tungkol sa kaharian, ngunit hindi niya ito inuunawa, dumarating ang diyablo[a] at inaagaw ang naihasik sa kanyang puso. Ito ang tinutukoy na mga naihasik sa may tabing daan. 20 Tungkol naman sa mga naihasik sa mga batuhan, ito ang taong nakikinig ng salita at agad itong tinatanggap nang may kagalakan, 21 gayunma'y hindi siya nagkaroon ng ugat, at hindi gaanong nagtatagal. Kapag may dumating na kagipitan o pag-uusig dahil sa salita, madali siyang natitisod. 22 Tungkol sa naihasik sa may mga halamang tinikan, ito ang taong nakikinig ng salita ngunit ang mga alalahanin sa sanlibutan at ang panlilinlang ng mga kayamanan ay sumasakal sa salita, anupa't hindi ito nakapamumunga. 23 Tungkol naman sa naihasik sa mabuting lupa, siya ang taong nakikinig ng salita at nauunawaan ito, kaya't siya nga ang namumunga. May namumunga ng isandaan, ang iba ay animnapu, at ang iba ay tatlumpu.”
Ang Talinghaga tungkol sa mga Damo sa Triguhan
24 Naglahad siya sa kanila ng isa pang talinghaga. Sinasabi niya, “Ang kaharian ng langit ay maihahambing sa isang taong naghasik ng mabuting binhi sa kanyang bukirin. 25 Subalit habang natutulog ang kanyang mga tauhan, dumating ang kanyang kaaway at naghasik ng mga binhi ng damo sa triguhan, at umalis. 26 Kaya't nang tumubo na ang mga tanim at namunga, naglitawan din ang mga damo. 27 Lumapit ang mga alipin sa pinuno ng sambahayan at sinabi sa kanya, ‘Panginoon, hindi po ba't mabuting binhi ang inyong inihasik sa inyong bukirin? Paano nagkaroon ng mga damo roon?’ 28 Sinabi niya sa kanila, ‘Isang kaaway ang may kagagawan nito.’ At sinabi ng mga alipin sa kanya, ‘Nais ba ninyong pumunta kami at bunutin ang mga damo?’ 29 Ngunit sumagot siya, ‘Huwag, baka sa pagbunot ninyo sa mga damo ay mabunot pati ang mga trigo. 30 Hayaan ninyong tumubo ang mga iyon na kasama ng mga trigo hanggang sa anihan, at pagsapit ng anihan ay sasabihan ko ang mga manggagapas. Tipunin muna ninyo ang mga damo. Talian ninyo ang mga ito upang sunugin; ngunit tipunin ninyo ang trigo sa aking kamalig.’ ”
Ang Talinghaga tungkol sa Binhi ng Mustasa(H)
31 Naglahad siya sa kanila ng isa pang talinghaga. Sinabi niya, “Ang kaharian ng langit ay katulad nito: Kumuha ang isang tao ng isang butil na binhi ng mustasa, at inihasik sa kanyang bukirin. 32 Pinakamaliit man ito sa lahat ng mga binhi, pagtubo nito ay siya namang pinakamalaki sa mga halaman at nagiging isang puno, kaya't ang mga ibon sa himpapawid ay dumadapo roon at nagpupugad sa kanyang mga sanga.”
Ang Talinghaga tungkol sa Pampaalsa(I)
33 Nagsalaysay siya sa kanila ng isa pang talinghaga: “Ang kaharian ng langit ay katulad ng pampaalsa ng tinapay na kinuha ng isang babae, at inihalo sa tatlong takal ng harina, hanggang sa mapaalsa nito ang buong masa.”
Propesiya tungkol sa mga Talinghaga(J)
34 Ang lahat ng mga ito'y sinabi ni Jesus sa maraming tao sa pamamagitan ng mga talinghaga. Wala siyang sinabi sa kanila kundi sa pamamagitan ng talinghaga. 35 Ito (K) ay katuparan ng sinabi sa pamamagitan ng propeta,[b]
“Sa pagbigkas ng mga talinghaga, bibig ko'y aking bubuksan,
sasabihin ko ang mga nakatagong bagay mula pa nang itatag ang sanlibutan.”
Ang Kahulugan ng Talinghaga tungkol sa mga Damo
36 Pagkatapos ay iniwan ni Jesus ang napakaraming tao at pumasok sa bahay. Nilapitan siya ng kanyang mga alagad, at sinabi sa kanya, “Ipaliwanag po ninyo sa amin ang talinghaga tungkol sa mga damo sa bukirin.” 37 Sumagot siya, “Ang naghahasik ng mabuting binhi ay ang Anak ng Tao. 38 Ang bukirin ay ang sanlibutan. Ang mabuting binhi naman ay tumutukoy sa mga anak ng kaharian, subalit ang mga damo ay ang mga anak ng Masama. 39 Ang kaaway na naghasik ng mga ito ay ang diyablo. Ang anihan ay ang katapusan ng panahon; at ang mga manggagapas ay ang mga anghel. 40 Kaya't kung paanong binubunot ang mga damo upang sunugin sa apoy, gayundin ang mangyayari sa katapusan ng panahon. 41 Isusugo ng Anak ng Tao ang kanyang mga anghel, at titipunin nila sa labas ng kanyang kaharian ang lahat ng mga sanhi ng pagkakasala at ang lahat ng mga gumagawa ng kasamaan; 42 at ihahagis nila ang mga ito sa nagliliyab na pugon. Doon ay mananangis sila at magngangalit ang kanilang mga ngipin. 43 Pagkatapos nito, ang mga matuwid ay magliliwanag katulad ng araw sa kaharian ng kanilang Ama. Ang mga may pandinig ay makinig!
Ang Kayamanang Nakabaon
44 “Ang kaharian ng langit ay katulad nito: May kayamanang nakabaon sa isang bukid. Natuklasan ito ng isang tao at muli niya itong tinabunan. Sa kanyang tuwa ay humayo siya at ipinagbili ang lahat ng kanyang ari-arian at binili ang bukid na iyon.
Ang Mamahaling Perlas
45 “Muli, ang kaharian ng langit ay katulad nito: May isang mangangalakal na naghahanap ng magagandang perlas. 46 Nang matagpuan niya ang isang mamahaling perlas ay umalis siya at ipinagbili ang lahat ng kanyang ari-arian at binili ang perlas.
Ang Lambat
47 “At muli, ang kaharian ng langit ay katulad ng isang lambat na inihagis sa dagat at nakahuhuli ng lahat ng uri ng isda. 48 Kapag puno na ito, hinihila ito ng mga tao sa dalampasigan. Nauupo sila upang piliin ang mabubuting isda at ilagay sa mga sisidlan, ngunit itinatapon ang mga hindi mapakikinabangan. 49 Ganoon ang mangyayari sa katapusan ng panahon. Magdadatingan ang mga anghel at ibubukod nila ang masasama sa matutuwid 50 at itatapon sila sa nagliliyab na pugon. Doon ay mananangis sila at magngangalit ang kanilang mga ngipin.
Kayamanang Bago at Luma
51 “Naunawaan ba ninyo ang lahat ng mga ito?” Sumagot ang mga alagad, “Opo.” 52 At sinabi niya sa kanila, “Kaya't ang bawat tagapagturo ng Kautusan na sinanay para sa kaharian ng langit ay katulad ng isang pinuno ng sambahayan na naglalabas ng mga bagay na bago at luma mula sa kanyang imbakan ng kayamanan.”
Itinakwil si Jesus sa Nazareth(L)
53 Pagkatapos isalaysay ni Jesus ang mga talinghagang ito, nilisan niya ang lugar na iyon. 54 Pagdating niya sa sarili niyang bayan, nagturo siya sa mga tao sa kanilang sinagoga. Namangha sila sa kanya, at nagsabi, “Saan kumuha ang taong ito ng ganitong karunungan? Paano niya nagagawa ang himalang ito? 55 Hindi ba't ito ang anak ng karpintero? Di ba't Maria ang pangalan ng kanyang ina? Di ba't mga kapatid niya sina Santiago, Jose, Simon, at Judas? 56 Hindi ba't narito sa bayan natin ang lahat ng kanyang mga kapatid na babae? Saan nakuha ng taong ito ang lahat ng mga bagay na ito?” 57 At (M) natisod sila sa kanya. Ngunit sinabi ni Jesus sa kanila, “Ang isang propeta ay kinikilala kahit saan, liban sa kanyang sariling bayan at sariling sambahayan.” 58 Kaya't hindi siya gumawa roon ng maraming himala dahil sa hindi nila pagsampalataya.
Footnotes
- Mateo 13:19 Sa Griyego, masama.
- Mateo 13:35 Sa ibang manuskrito ay propeta Isaias.
Matthew 13
International Standard Version
The Parable about a Farmer(A)
13 That day Jesus left the house and sat down beside the sea. 2 Such large crowds gathered around him that he got into a boat and sat down, while the entire crowd stood on the shore. 3 Then he began to tell them many things in parables. He said, “Listen! A farmer went out to sow. 4 As he was sowing, some seeds fell along the path, and birds came and ate them up. 5 Other seeds fell on stony ground, where they did not have a lot of soil. They sprouted at once because the soil wasn’t deep. 6 But when the sun came up, they were scorched. Since they did not have any roots, they dried up. 7 Other seeds fell among thorn bushes, and the thorn bushes grew higher and choked them out. 8 But other seeds fell on good soil and produced a crop, some 100, some 60, and some 30 times what was sown.[a] 9 Let the person who has ears[b] listen!”
The Purpose of the Parables(B)
10 Then the disciples came and asked Jesus,[c] “Why do you speak to people[d] in parables?”
11 He answered them, “You have been given knowledge about the secrets of the kingdom from[e] heaven, but it hasn’t been given to them, 12 because to anyone who has something, more will be given, and he will have more than enough. But from the one who doesn’t have anything, even what he has will be taken away from him. 13 That’s why I speak to them in parables, because
‘they look but don’t see,
and they listen but don’t hear or understand.’
14 “With them the prophecy of Isaiah is being fulfilled, which says:
‘You will listen and listen but never understand.
You will look and look but never comprehend,
15 for this people’s heart has become dull,
and their ears are hard of hearing.[f]
They have shut their eyes
so that they might not see with their eyes,
and hear with their ears,
and understand with their heart and turn,
and I would heal them.’[g]
16 “How blessed are your eyes because they see, and your ears because they hear! 17 I tell all of you[h] with certainty, many prophets and righteous people longed to see the things you see but did not see them, and to hear the things you hear but did not hear them.”
Jesus Explains the Parable about the Farmer(C)
18 “Listen, then, to the parable about the farmer. 19 When anyone hears the word about the kingdom yet doesn’t understand it, the evil one comes and snatches away what was sown in his heart. This is what was sown along the path. 20 As for what was sown on the stony ground, this is the person who hears the word and accepts it joyfully at once, 21 but since he doesn’t have any root in himself, he lasts for only a short time. When trouble or persecution comes along because of the word, he immediately falls away. 22 As for what was sown among the thorn bushes, this is the person who hears the word, but the worries of life and the deceitful pleasures of wealth choke the word so that it can’t produce a crop. 23 But as for what was sown on good soil, this is the person who hears the word, understands it, and produces a crop that yields 100, 60, or 30 times what was sown.”[i]
The Parable about the Weeds among the Wheat
24 He presented another parable to them: “The kingdom from[j] heaven may be compared to a man who sowed good seed in his field. 25 While people were sleeping, his enemy came and sowed weeds among the wheat and went away. 26 When the crop came up and bore grain, the weeds appeared, too.
27 “The owner’s servants came and asked him, ‘Master, you sowed good seed in your field, didn’t you? Then where did these weeds come from?’
28 “He told them, ‘An enemy did this!’
“The servants asked him, ‘Do you want us to go and pull them out?’
29 “He said, ‘No! If you pull out the weeds, you might pull out the wheat with them. 30 Let both grow together until the harvest, and at harvest time I will tell the reapers, “Gather the weeds first and tie them in bundles for burning, but bring the wheat into my barn.”’”
The Parables about a Mustard Seed and Yeast(D)
31 He presented another parable to them, saying, “The kingdom from[k] heaven is like a mustard seed that a man took and planted in his field. 32 Although it is the smallest of[l] all seeds, when it is fully grown it is larger than the garden plants and becomes a tree, and the birds in the sky come and nest in its branches.”
33 He told them another parable: “The kingdom from[m] heaven is like yeast that a woman took and mixed with[n] three measures of flour until all of it was leavened.”
Why Jesus Used Parables(E)
34 Jesus told the crowds all these things in parables. He did not tell them anything without using[o] a parable. 35 This was to fulfill what was declared by the prophet[p] when he said,
“I will open my mouth to speak[q] in parables.
I will declare what has been hidden
since the creation of the world.”[r]
Jesus Explains the Parable about the Weeds
36 Then Jesus[s] left the crowds and went into the house. His disciples came to him and asked, “Explain to us the parable about the weeds in the field.”
37 He answered, “The person who sowed good seed is the Son of Man, 38 while the field is the world. The good seed are those who belong to[t] the kingdom, while the weeds are those who belong to[u] the evil one. 39 The enemy who sowed them is the Devil, the harvest is the end of the age, and the reapers are the angels. 40 Just as weeds are gathered and burned with fire, so it will be at end of the[v] age. 41 The Son of Man will send his angels, and they will gather from his kingdom everything that causes others to sin and those who practice lawlessness 42 and they will throw them into a blazing furnace. In that place there will be wailing and gnashing of teeth.[w] 43 Then the righteous will shine like the sun in their Father’s kingdom. Let the person who has ears[x] listen!”
The Parable about a Hidden Treasure
44 “The kingdom from[y] heaven is like treasure hidden in a field that a man found and hid. In his excitement he went and sold everything he had and bought that field.”
The Parable about a Valuable Pearl
45 “Again, the kingdom from[z] heaven is like a merchant searching for fine pearls. 46 When he found a very valuable pearl, he went and sold everything he had and bought it.”
The Parable about a Net
47 “Again, the kingdom from[aa] heaven is like a large net thrown into the sea that gathered all kinds of fish. 48 When it was full, the fishermen[ab] hauled it ashore. Then they sat down, sorted the good fish into containers, and threw the bad ones away. 49 That is how it will be at the end of the age. The angels will go out, cull out the evil people from among the righteous ones, 50 and will throw them into a blazing furnace. In that place there will be wailing and gnashing of teeth.”[ac]
New and Old Treasures
51 “Do you understand all these things?”
They told him, “Yes.”
52 Then he told them, “That is why every scribe who has been trained for the kingdom from[ad] heaven is like the master of a household who brings both new and old things out of his treasure chest.”
Jesus is Rejected at Nazareth(F)
53 When Jesus had finished these parables, he left that place. 54 He went to his hometown and began teaching the people[ae] in their synagogue in such a way that they were amazed and asked, “Where did this man get this wisdom and these miracles? 55 This is the builder’s[af] son, isn’t it? His mother is named Mary, isn’t she? His brothers are James, Joseph, Simon, and Judas, aren’t they? 56 And his sisters are all with us, aren’t they? So where did this man get all these things?” 57 And they were offended by him.
But Jesus told them, “A prophet is without honor only in his hometown and in his own home.” 58 He did not perform many miracles there because of their unbelief.
Footnotes
- Matthew 13:8 The Gk. lacks what was sown
- Matthew 13:9 Other mss. read ears to hear
- Matthew 13:10 Lit. him
- Matthew 13:10 Lit. to them
- Matthew 13:11 Lit. of
- Matthew 13:15 Lit. they hear with ears of heaviness
- Matthew 13:15 Cf. Isa 6:9-10
- Matthew 13:17 The Gk. pronoun you is pl.
- Matthew 13:23 The Gk. lacks what was sown
- Matthew 13:24 Lit. of
- Matthew 13:31 Lit. of
- Matthew 13:32 Or it is smaller than
- Matthew 13:33 Lit. of
- Matthew 13:33 Lit. hid in
- Matthew 13:34 The Gk. lacks using
- Matthew 13:35 Other mss. read Isaiah the prophet
- Matthew 13:35 The Gk. lacks to speak
- Matthew 13:35 Cf. Ps 78:2
- Matthew 13:36 Lit. he
- Matthew 13:38 Lit. the sons of
- Matthew 13:38 Lit. the sons of
- Matthew 13:40 Other mss. read this
- Matthew 13:42 I.e. extreme pain
- Matthew 13:43 Other mss. read ears to hear
- Matthew 13:44 Lit. of
- Matthew 13:45 Lit. of
- Matthew 13:47 Lit. of
- Matthew 13:48 Lit. they
- Matthew 13:50 I.e. extreme pain
- Matthew 13:52 Lit. of
- Matthew 13:54 Lit. them
- Matthew 13:55 Or carpenter’s
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version, Copyright © Philippine Bible Society 2009.
Copyright © 1995-2014 by ISV Foundation. ALL RIGHTS RESERVED INTERNATIONALLY. Used by permission of Davidson Press, LLC.
