Mark 11
Darby Translation
11 And when they draw near to Jerusalem, to Bethphage and Bethany, at the mount of Olives, he sends two of his disciples,
2 and says to them, Go into the village which is over against you, and immediately on entering into it ye will find a colt tied, upon which no [child] of man has ever sat: loose it and lead it [here].
3 And if any one say to you, Why do ye this? say, The Lord has need of it; and straightway he sends it hither.
4 And they departed, and found a colt bound to the door without at the crossway, and they loose him.
5 And some of those who stood there said to them, What are ye doing, loosing the colt?
6 And they said to them as Jesus had commanded. And they let them [do it].
7 And they led the colt to Jesus, and cast their clothes upon it, and he sat on it;
8 and many strewed their clothes on the way, and others cut down branches from the trees [and went on strewing them on the way].
9 And those going on before and those following cried out, Hosanna! blessed [be] he that comes in [the] Lord's name.
10 Blessed [be] the coming kingdom of our father David. Hosanna in the highest!
11 And he entered into Jerusalem and into the temple; and having looked round on all things, the hour being already late, he went out to Bethany with the twelve.
12 And on the morrow, when they were gone out of Bethany, he hungered.
13 And seeing from afar off a fig-tree which had leaves, he came, if perhaps he might find something on it. And having come up to it he found nothing but leaves, for it was not the time of figs.
14 And answering he said to it, Let no one eat fruit of thee any more for ever. And his disciples heard [it].
15 And they come to Jerusalem, and entering into the temple, he began to cast out those who sold and who bought in the temple, and he overthrew the tables of the moneychangers and the seats of the dove-sellers,
16 and suffered not that any one should carry any package through the temple.
17 And he taught saying to them, Is it not written, My house shall be called a house of prayer for all the nations? but *ye* have made it a den of robbers.
18 And the chief priests and the scribes heard [it], and they sought how they might destroy him; for they feared him, because all the crowd were astonished at his doctrine.
19 And when it was evening he went forth without the city.
20 And passing by early in the morning they saw the fig-tree dried up from the roots.
21 And Peter, remembering [what Jesus had said], says to him, Rabbi, see, the fig-tree which thou cursedst is dried up.
22 And Jesus answering says to them, Have faith in God.
23 Verily I say to you, that whosoever shall say to this mountain, Be thou taken away and cast into the sea, and shall not doubt in his heart, but believe that what he says takes place, whatever he shall say shall come to pass for him.
24 For this reason I say to you, All things whatsoever ye pray for and ask, believe that ye receive it, and it shall come to pass for you.
25 And when ye stand praying, forgive if ye have anything against any one, that your Father also who is in the heavens may forgive you your offences.
26 But if *ye* do not forgive, neither will your Father who is in the heavens forgive your offences.
27 And they come again to Jerusalem. And as he walked about in the temple, the chief priests and the scribes and the elders come to him,
28 and they say to him, By what authority doest thou these things? and who gave thee this authority, that thou shouldest do these things?
29 And Jesus answering said to them, *I* also will ask you one thing, and answer me, and I will tell you by what authority I do these things:
30 The baptism of John, was it of heaven, or of men? answer me.
31 And they reasoned with themselves, saying, If we should say, Of heaven, he will say, Why [then] have ye not believed him?
32 but should we say, Of men—they feared the people; for all held of John that he was truly a prophet.
33 And they answering say to Jesus, We do not know. And Jesus [answering] says to them, Neither do *I* tell you by what authority I do these things.
Marcos 11
Ang Pulong Sang Dios
Ang Madinalag-on nga Pagsulod ni Jesus sa Jerusalem(A)
11 Sang malapit na sila ni Jesus sa Jerusalem kag nakaabot na sa mga baryo sang Betfage kag Betania, sa Bukid sang mga Olibo, ginpauna ni Jesus ang duha niya ka sumulunod kag 2 ginsilingan, “Mag-una kamo didto sa sunod nga baryo. Pagsulod ninyo, may makita kamo nga tinday nga asno nga nahigot. Wala pa gid ini masakyi. Hubari ninyo kag dal-a diri. 3 Kon may magpamangkot sa inyo, ‘Ngaa ginahimo ninyo ina?’ sabton ninyo, ‘Kinahanglan ini sang Ginoo kag iuli man ini dayon.’ ” 4 Gani naglakat sila, kag pag-abot nila didto sa baryo nakita nila ang tinday nga asno sa higad sang dalan nga nahigot sa puwertahan sang isa ka balay. Sang ginahubaran na nila ang asno, 5 ginpamangkot sila sang mga tawo nga nagatilindog didto, “Hoy, ano ang inyo ginahimo dira? Ngaa ginahubaran ninyo ang asno?” 6 Kag ginsabat nila ang mga tawo suno sa ginsiling ni Jesus. Gani ginpabay-an sila sang mga tawo. 7 Pagkatapos sadto gindala sang duha ka sumulunod ang asno kay Jesus. Pag-abot didto, ginhapinan nila ini sang ila mga panapton kag ginsakyan dayon ni Jesus. 8 Madamo nga mga tawo ang naghumlad sang ila mga panapton sa dalan, kag ang iban nagladlad sang mga sanga nga ila gintapas halin sa uma bilang pagpadungog kay Jesus. 9 Ang nagauna kay Jesus kag ang nagasunod nagasinggit, “Dayawon ta ang Dios! Ginapakamaayo sang Ginoo ang iya pinadala![a] [b] 10 Ginapakamaayo sang Dios ang palaabuton nga ginharian sang aton katigulangan nga si David! Dayawon ta ang Dios!”
11 Pag-abot ni Jesus sa Jerusalem, nagkadto siya sa templo. Nagpanan-aw tan-aw siya sa tanan nga butang didto. Pagkatapos, tungod nga madali na lang magsalop ang adlaw, nagguwa siya kag nagkadto sa Betania upod sa iya dose ka apostoles.
Ginpakamalaot ni Jesus ang Kahoy nga Higera(B)
12 Pagkaaga, sang paghalin nila sa Betania pabalik sa Jerusalem, gin-gutom si Jesus. 13 May nakita siya nga kahoy nga higera nga madabong ang dahon. Gani ginkadtuan niya kon may bunga. Pero wala siya sing may nakita nga bunga kundi puro lang dahon, kay indi pa ato tion nga inugpamunga. 14 Dayon nagsiling si Jesus sa higera, “Halin subong wala sing tawo nga makakaon sang imo bunga!” Nabatian sang iya mga sumulunod ang iya ginhambal.
Nagkadto si Jesus sa Templo(C)
15 Pag-abot nila sa Jerusalem, nagkadto si Jesus sa templo. Gintabog niya ang mga tawo nga nagapamakal kag nagabaligya didto. Ginpamaliskad niya ang mga lamisa sang mga manugbaylo sang kuwarta kag ang mga pulungkuan sang mga manugbaligya sang mga pating nga inughalad. 16 Indi siya magtugot nga manglaktod ang mga tawo sa templo nga nagadala sang ila mga inugbaligya. 17 Dayon gintudluan niya ang mga tawo didto sa templo. Siling niya, “Indi bala nga nagsiling ang Dios sa Kasulatan, ‘Ang akon balay tawgon nga balay nga palangamuyuan para sa tanan nga nasyon’?[c] Pero ginhimo ninyo nga palanaguan sang mga tulisan.”[d]
18 Ang ginhimo nga ato ni Jesus nabatian sang manugdumala nga mga pari kag sang mga manunudlo sang Kasuguan. Gani nagpangita sila sang paagi agod patyon siya. Pero hinadlukan sila sa iya kay natingala gid ang mga tawo sa iya mga ginapanudlo.
19 Sang sirom na, nagguwa si Jesus kag ang iya mga sumulunod sa siyudad.
Ang Leksyon Parte sa Kahoy nga Higera(D)
20 Pagkaaga, sang nagapabalik sila pa-Jerusalem, didto naman sila nag-agi sa kahoy nga higera, kag nakita nila nga nalaya ini kag patay na. 21 Nadumduman ni Pedro ang natabo. Gani nagsiling siya kay Jesus, “Manunudlo, tan-awa ang kahoy nga higera nga imo ginpakamalaot! Nalaya na!” 22 Nagsiling si Jesus sa ila, “Magtuo kamo sa Dios! 23 Ang matuod, kon may pagtuo kamo, sarang kamo makasiling sa sini nga bukid, ‘Maghalin ka kag magsaylo sa dagat,’ kag kon wala kamo nagapangduhaduha kundi nagatuo nga ini matabo, matuman ina suno sa inyo ginhambal. 24 Gani ginasugiran ko kamo nga bisan ano ang inyo pangayuon sa Dios sa pangamuyo, magtuo kamo nga nabaton na ninyo, kag mabaton gid ninyo. 25 Kag kon nagapangamuyo kamo, patawara ninyo anay ang mga nakahimo sing sala sa inyo, agod ang inyo mga sala patawaron man sang inyo Amay nga ara sa langit. [26 Kay kon wala kamo nagapatawad sa iban, indi man kamo pagpatawaron sang inyo Amay nga ara sa langit.”]
Ang Pamangkot Parte sa Awtoridad ni Jesus(E)
27 Pag-abot nila sa Jerusalem, nagbalik si Jesus sa templo. Kag samtang nagalakat siya sa lagwerta sang templo, nagpalapit sa iya ang manugdumala nga mga pari, mga manunudlo sang Kasuguan kag mga manugdumala sang mga Judio. 28 Nagpamangkot sila kay Jesus, “Ano bala ang imo awtoridad sa paghimo sang mga butang nga imo ginahimo diri sa templo? Sin-o ang naghatag sa imo sang awtoridad sa paghimo sini?” 29 Nagsabat si Jesus sa ila, “Mamangkot man ako sa inyo. Sabton anay ninyo ako, pagkatapos sabton ko man kamo kon ano ang akon awtoridad sa paghimo sini nga mga butang. 30 Kay sin-o bala naghalin ang awtoridad ni Juan sa pagbautiso, sa Dios[e] bala ukon sa tawo? Sabta ninyo ako!” 31 Nagbinaisay sila kon ano ang ila isabat, “Kon magsiling kita nga halin sa Dios, masiling siya, ‘Ti ngaa wala kamo nagpati kay Juan?’ 32 Pero kon magsiling kita nga halin sa tawo, maakig sa aton ang mga tawo.” (Hinadlukan sila sa mga tawo kay nagapati ang mga tawo nga si Juan propeta sang Dios.) 33 Gani nagsabat sila kay Jesus, “Wala kami kahibalo.” Dayon nagsiling si Jesus sa ila, “Ti indi ko man kamo pagsugiran kon kay sin-o awtoridad ginahimo ko ini nga mga butang.”
Public Domain (Why are modern Bible translations copyrighted?)
Hiligaynon Bible (Ang Pulong Sang Dios) Copyright © 1996, 2006 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.