Add parallel Print Page Options

11 И Господ каза на Моисея, думайки:

12 (A)Аз чух ропота на Израилевите синове; кажи им: вечер ще ядете месо, а сутрин ще се насищате с хляб и ще познаете, че Аз съм Господ, Бог ваш.

13 (B)Вечерта долетяха пъдпъдъци и покриха стана, а на сутринта бе паднала роса около стана.

14 (C)Росата се вдигна, и ето, по лицето на пустинята не що дребно, зърнесто, ситно като скреж по земята.

15 (D)Като видяха Израилевите синове, думаха един другиму: какво е това? Защото не знаеха, що е то. И Моисей им каза: това е хлябът, който ви даде Господ за храна;

16 ето какво заповяда Господ: събирайте от него, всеки по колкото може да изяде; събирайте по гомор на човек, според кой колкото души има в шатрата си.

17 Тъй направиха Израилевите синове: събраха, кой много, кой малко.

18 (E)И измериха с гомора, и който беше събрал много, нямаше излишък, и който – малко, нямаше недостиг: всеки събра, колкото можеше да изяде.

19 И рече им Моисей: никой да не оставя от това доутре.

Read full chapter