Matthew 22
Complete Jewish Bible
22 Yeshua again used parables in speaking to them: 2 “The Kingdom of Heaven is like a king who prepared a wedding feast for his son, 3 but when he sent his slaves to summon the invited guests to the wedding, they refused to come. 4 So he sent some more slaves, instructing them to tell the guests, ‘Look, I’ve prepared my banquet, I’ve slaughtered my bulls and my fattened cattle, and everything is ready. Come to the wedding!’ 5 But they weren’t interested and went off, one to his farm, another to his business; 6 and the rest grabbed his slaves, mistreated them and killed them. 7 The king was furious and sent his soldiers, who killed those murderers and burned down their city.
8 “Then he said to his slaves, ‘Well, the wedding feast is ready; but the ones who were invited didn’t deserve it. 9 So go out to the street-corners and invite to the banquet as many as you find.’ 10 The slaves went out into the streets, gathered all the people they could find, the bad along with the good; and the wedding hall was filled with guests.
11 “Now when the king came in to look at the guests, he saw there a man who wasn’t dressed for a wedding; so he asked him, 12 ‘Friend, how did you get in here without wedding clothes?’ The man was speechless. 13 Then the king said to the servants, ‘Bind him hand and foot, and throw him outside in the dark!’ In that place people will wail and grind their teeth, 14 for many are invited, but few are chosen.”
15 Then the P’rushim went away and put together a plan to trap Yeshua with his own words. 16 They sent him some of their talmidim and some members of Herod’s party. They said, “Rabbi, we know that you tell the truth and really teach what God’s way is. You aren’t concerned with what other people think about you, since you pay no attention to a person’s status. 17 So tell us your opinion: does Torah permit paying taxes to the Roman Emperor or not?” 18 Yeshua, however, knowing their malicious intent, said, “You hypocrites! Why are you trying to trap me? 19 Show me the coin used to pay the tax!” They brought him a denarius; 20 and he asked them, “Whose name and picture are these?” 21 “The Emperor’s,” they replied. Yeshua said to them, “Nu, give the Emperor what belongs to the Emperor. And give to God what belongs to God!” 22 On hearing this, they were amazed; and they left him and went away.
23 That same day, some Tz’dukim came to him. They are the ones who say there is no such thing as resurrection, so they put to him a sh’eilah: 24 “Rabbi, Moshe said, ‘If a man dies childless, his brother must marry his widow and have children to preserve the man’s family line.’[a] 25 There were seven brothers. The first one married and then died; and since he had no children, he left his widow to his brother. 26 The same thing happened to the second brother, and the third, and finally to all seven. 27 After them all, the woman died. 28 Now in the Resurrection — of the seven, whose wife will she be? For they all married her.”
29 Yeshua answered them, “The reason you go astray is that you are ignorant both of the Tanakh and of the power of God. 30 For in the Resurrection, neither men nor women will marry; rather, they will be like angels in heaven. 31 And as for whether the dead are resurrected, haven’t you read what God said to you, 32 ‘I am the God of Avraham, the God of Yitz’chak and the God of Ya‘akov’?[b] He is God not of the dead but of the living!”
33 When the crowds heard how he taught, they were astounded; 34 but when the P’rushim learned that he had silenced the Tz’dukim, they got together, 35 and one of them who was a Torah expert asked a sh’eilah to trap him: 36 “Rabbi, which of the mitzvot in the Torah is the most important?” 37 He told him, “‘You are to love Adonai your God with all your heart and with all your soul and with all your strength.’[c] 38 This is the greatest and most important mitzvah. 39 And a second is similar to it, ‘You are to love your neighbor as yourself.’[d] 40 All of the Torah and the Prophets are dependent on these two mitzvot.”
41 Then, turning to the assembled P’rushim, Yeshua put a sh’eilah to them: 42 “Tell me your view concerning the Messiah: whose son is he?” They said to him, “David’s.” 43 “Then how is it,” he asked them, “that David, inspired by the Spirit, calls him ‘Lord,’ when he says,
44 ‘Adonai said to my Lord,
“Sit here at my right hand
until I put your enemies under your feet”’?[e]
45 If David thus calls him ‘Lord,’ how is he his son?” 46 No one could think of anything to say in reply; and from that day on, no one dared put to him another sh’eilah.
Footnotes
- Matthew 22:24 Deuteronomy 25:5–6
- Matthew 22:32 Exodus 3:6
- Matthew 22:37 Deuteronomy 6:5
- Matthew 22:39 Leviticus 19:18
- Matthew 22:44 Psalm 110:1
Mateo 22
Ang Pulong Sang Dios
Ang Paanggid Parte sa Punsyon(A)
22 Nagtudlo liwat si Jesus sa ila paagi sa paanggid. 2 Nagsiling siya, “Ang paghari sang Dios[a] mapaanggid sa sini nga estorya: May isa ka hari nga nagpreparar sang punsyon para sa kasal sang iya anak nga lalaki. 3 Ginsugo niya ang iya mga suluguon nga tawgon na ang mga tawo nga iya ginpang-imbitar. Pero ang mga inimbitar indi magtambong. 4 Ginsugo naman niya ang iban pa gid nga mga suluguon. Siling niya, ‘Silingon ninyo ang mga ginpang-imbitar nga naihaw ko na ang mga baka kag ang iban nga mga sapat nga akon ginpatambok kag preparado na ang pagkaon. Gani magkadto na sila diri kag magpamunsyon.’ 5 Pero ang mga tawo nga ginpang-imbitar wala nagsapak. Ang isa nagkadto sa iya uma, kag ang isa sa iya negosyo. 6 Ang iban iya, gindakop nila ang mga ginsugo sang hari, ginpasipalahan nila kag ginpatay. 7 Gani naakig gid ang hari. Ginsugo niya ang iya mga soldado nga pamatyon ang nagpamatay sang iya mga suluguon kag sunugon ang ila banwa. 8 Dayon gintawag niya ang iya mga suluguon kag nagsiling, ‘Preparado na ang punsyon sa kasal sang akon anak, ugaling ang mga ginpang-imbitar indi takos. 9 Gani kadto na lang kamo sa mga karsada nga may madamo nga nagaagi kag imbitara ninyo ang tanan nga inyo masugata.’ 10 Naglakat ang mga suluguon kag nagkadto sa mga karsada, kag ang tanan nga ila nasugata, maayo ukon malain man, ginpang-imbitar nila. Kag napuno sang tawo ang kalan-an sa punsyon.
11 “Sang ulihi nagsulod ang hari kay gusto niya nga makita ang mga bisita. May nakita siya didto nga isa ka tawo nga wala nakailis sang bayo nga para sa punsyon. 12 Gani nagsiling ang hari sa iya, ‘Amigo, ngaa nakasulod ka diri nga wala nakasuksok sang bayo nga para sa punsyon?’ Pero ang tawo wala gid nagtingog kay wala siya sang isabat. 13 Dayon nagsiling ang hari sa iya mga suluguon, ‘Gapusa ninyo ang iya kamot kag tiil kag ihaboy didto sa guwa sa madulom. Didto magahibi siya kag magabagrot ang iya ngipon.[b]’ ” 14 Pagkatapos nagsiling si Jesus, “Madamo ang ginaimbitar nga magpasakop sa paghari sang Dios, pero diutay lang ang mga ginapili nga masakop.”
Ang Pamangkot Parte sa Pagbayad sang Buhis(B)
15 Naghalin ang mga Pariseo kag nagplano sila kon paano nila madakop si Jesus paagi sa iya ginapanghambal. 16 Dayon ginsugo nila ang iban sang ila mga sumulunod kag ang pila ka miyembro sang partido ni Herodes. Nagpamangkot sila kay Jesus, “Manunudlo, nahibaluan namon nga matuod ang imo ginasugid. Ginatudlo mo ang kamatuoran parte sa kabubut-on sang Dios sa mga tawo. Kag wala ka nagapadala-dala sa mga tawo bisan sin-o pa sila. 17 Ano bala sa imo, husto bala nga kita nga mga Judio magbayad sang buhis sa Emperador sang Roma[c] ukon indi?” 18 Pero nahibaluan ni Jesus ang ila malain nga tinutuyo, gani nagsiling siya sa ila, “Mga hipokrito! Ngaa bala ginatilawan ninyo ako nga dakpon paagi sa sini nga pamangkot? 19 Abi pakitai ninyo ako sang kuwarta nga ginagamit sa pagbayad sang buhis.” Kag ginpakita nila ang kuwarta.[d] 20 Nagsiling si Jesus sa ila, “Kay sin-o bala ini hitsura kag ngalan?” 21 Nagsabat sila, “Iya sang Emperador.” Gani nagsiling si Jesus sa ila, “Ti kundi ihatag ninyo sa Emperador ang iya sang Emperador, kag sa Dios ang iya sang Dios.” 22 Pagkabati nila sang sabat ni Jesus natingala gid sila. Gani ginbayaan na lang nila siya.
Ang Pamangkot Parte sa Pagkabanhaw(C)
23 Sa amo man nga adlaw may mga Saduceo nga nagpalapit kay Jesus. (Ini nga mga tawo wala nagapati nga may pagkabanhaw.) Nagpamangkot sila, 24 “Manunudlo, nagsiling si Moises nga kon mapatay ang lalaki nga wala sila bata sang iya asawa, dapat ang iya utod ang magpangasawa sa nabalo agod makapabata siya para sa iya utod nga napatay.[e] 25 Karon, may pito diri anay ka mag-ulutod nga lalaki. Ang kamagulangan nagpangasawa, kag napatay nga wala sing bata. Gani ang balo ginpangasawa sang madason nga utod. 26 Ini siya napatay man nga wala sila sang bata. Gani ang balo ginpangasawa naman sang ikatlo kag amo man ang natabo sa iya kag sa tanan nga mag-ulutod hasta sa ikapito. 27 Sang ulihi ang babayi napatay man. 28 Karon, kon mag-abot na ang pagkabanhaw, kay sin-o gid siya asawa sang pito ka mag-ulutod, kay sila tanan nagpangasawa sa iya?”
29 Nagsiling si Jesus sa ila, “Sala gid kamo, tungod nga wala kamo nakaintiendi sang Kasulatan kag sang gahom sang Dios. 30 Sa adlaw sang pagkabanhaw, ang mga tawo indi na mag-asawahay tungod nga pareho na sila sang mga anghel sa langit. 31 Kon parte sa pagkabanhaw, wala bala ninyo mabasahi sa Kasulatan ang ginsiling sang Dios sa inyo nga 32 ‘Ako ang Dios ni Abraham, Isaac, kag Jacob’?[f] Ti buhi sila, kay ang Dios indi Dios sang mga patay kundi Dios sang mga buhi.” 33 Pagkabati sadto sang mga tawo natingala gid sila sang iya pagpanudlo.
Ang Labing Importante nga Sugo(D)
34 Pagkabati sang mga Pariseo nga ang mga Saduceo wala gid sing may mahimo kay Jesus, nagtipon sila liwat kag nagpalapit sa iya. 35 Isa sang mga manunudlo sang Kasuguan ang nagpamangkot kay Jesus sa pagtilaw[g] sa iya. 36 Siling niya, “Manunudlo, ano gid bala ang labing importante nga sugo sa Kasuguan?” 37 Nagsabat si Jesus sa iya, “ ‘Higugmaon mo ang Ginoo nga imo Dios sa bug-os mo nga tagipusuon, sa bug-os mo nga kalag, kag sa bug-os mo nga hunahuna.’[h] 38 Amo ini ang labing importante nga sugo sa tanan. 39 Kag ang ikaduha nga labing importante pareho man sini, ‘Higugmaon mo ang imo isigkatawo pareho sang paghigugma mo sa imo kaugalingon.’[i] 40 Ang bug-os nga Kasuguan ni Moises kag ang mga sinulatan sang mga propeta napasad sa sining duha ka sugo.”
Ang Pamangkot Parte sa Cristo(E)
41 Sa wala pa nagbululag ang mga Pariseo, nagpamangkot si Jesus sa ila, 42 “Ano bala ang inyo pagkilala sa Cristo? Kay sin-o bala siya kaliwat?” Nagsabat sila, “Kay David.” 43 Dayon nagsiling si Jesus sa ila, “Kon kaliwat lang siya ni David, ngaa si David nga gintuytuyan sang Espiritu Santo nagtawag sa iya nga Ginoo? Kay nagsiling siya,
44 ‘Nagsiling ang Ginoo sa akon Ginoo,
Pungko diri sa akon tuo
hasta mapaidalom ko sa imo ang imo mga kaaway.’[j]
45 Kon gintawag siya ni David nga iya Ginoo, paano bala nga siya kaliwat lang ni David?” 46 Wala gid sing may nakasabat kay Jesus sa iya pamangkot. Halin sadto wala na gid sing may nangahas nga magpamangkot sa iya.
Footnotes
- 22:2 Dios: Tan-awa ang footnote sa 3:2.
- 22:13 magabagrot ang iya ngipon: siguro tungod sa kaakig ukon kasakit.
- 22:17 Emperador sang Roma: sa literal, Cesar. Tan-awa ang kahulugan sang pulong nga “Emperador” sa Lista sang mga Pulong sa likod.
- 22:19 kuwarta: sa literal, denarius, nga kuwarta sang mga Romano.
- 22:24 Deu. 25:5.
- 22:32 Exo. 3:6
- 22:35 pagtilaw: ukon, pagdakop-dakop.
- 22:37 Deu. 6:5.
- 22:39 Lev. 19:18.
- 22:44 Salmo 110:1.
Copyright © 1998 by David H. Stern. All rights reserved.
Hiligaynon Bible (Ang Pulong Sang Dios) Copyright © 1996, 2006 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.