Awit 72
Ang Dating Biblia (1905)
72 Ibigay mo sa hari ang iyong mga kahatulan, Oh Dios, at ang iyong katuwiran sa anak na lalake ng hari.
2 Kaniyang hahatulan ang iyong bayan, ng katuwiran, at ang iyong dukha, ng kahatulan.
3 Ang mga bundok ay magtataglay ng kapayapaan sa bayan, at ang mga gulod, sa katuwiran.
4 Kaniyang hahatulan ang dukha sa bayan, kaniyang ililigtas ang mga anak ng mapagkailangan, at pagwawaraywarayin ang mangaapi.
5 Sila'y mangatatakot sa iyo habang nananatili ang araw, at habang sumisilang ang buwan, sa lahat ng sali't saling lahi.
6 Siya'y babagsak na parang ulan sa tuyong damo: gaya ng ambon na dumidilig sa lupa.
7 Sa kaniyang mga kaarawan ay giginhawa ang mga matuwid; at saganang kapayapaan, hanggang sa mawala ang buwan.
8 Siya naman ay magtataglay ng pagpapakapanginoon sa dagat at dagat, at mula sa ilog hanggang sa mga wakas ng lupa.
9 Silang nagsisitahan sa ilang ay magsisiyukod sa kaniya; at hihimuran ng kaniyang mga kaaway ang alabok.
10 Ang mga hari ng Tharsis, at sa mga pulo ay mangagdadala ng mga kaloob; ang mga hari sa Sheba at Seba ay mangaghahandog ng mga kaloob.
11 Oo, lahat ng mga hari ay magsisiyukod sa harap niya: lahat ng mga bansa ay mangaglilingkod sa kaniya.
12 Sapagka't kaniyang ililigtas ang mapagkailangan pagka dumadaing; at ang dukha na walang katulong.
13 Siya'y maaawa sa dukha at mapagkailangan, at ang mga kaluluwa ng mga mapagkailangan ay kaniyang ililigtas.
14 Tutubusin niya ang kanilang kaluluwa sa kapighatian at karahasan; at magiging mahalaga ang kanilang dugo sa kaniyang paningin:
15 At siya'y mabubuhay at sa kaniya'y ibibigay ang ginto ng Sheba: at dadalanginang lagi siya ng mga tao: pupurihin nila siya buong araw.
16 Magkakaroon ng saganang trigo sa lupa sa taluktok ng mga bundok; ang bunga niyao'y uugang gaya ng Libano: at silang sa bayan ay giginhawa na parang damo sa lupa.
17 Ang kaniyang pangalan ay mananatili kailan man; ang kaniyang pangalan ay magluluwat na gaya ng araw: at ang mga tao ay pagpapalain sa kaniya; tatawagin siyang maginhawa ng lahat ng mga bansa.
18 Purihin ang Panginoong Dios, ang Dios ng Israel, na siya lamang gumagawa ng mga kababalaghang bagay:
19 At purihin ang kaniyang maluwalhating pangalan magpakailan man; at mapuno ang buong lupa ng kaniyang kaluwalhatian. Siya nawa, at Siya nawa.
20 Ang mga dalangin ni David na anak ni Isai ay nangatapos.
Psalm 72
Lexham English Bible
A Prayer for the Prosperity of God’s Anointed King
Of Solomon.[a]
72 O God, give your judgments to the king,
and your righteousness to the king’s son.
2 May he judge your people with righteousness,
and your poor with justice.
3 Let the mountains yield prosperity[b] for the people,
and the hills in righteousness.
4 May he provide justice for the poor of the people,
save the children of the needy,
and crush the oppressor.
5 May he live long[c] while the sun endures[d]
as long as the moon[e] for all generations.[f]
6 May he descend like rain on mown grass,
like showers watering the earth.
7 May what is right blossom in his days
and an abundance of peace, until the moon is no more.
8 And may he rule from sea up to sea,
and from the River[g] to the edges of the land.
9 Let the desert dwellers bow down before him,
and his enemies lick the dust.
10 Let the kings of Tarshish and the islands bring tribute.
Let the kings of Sheba and Seba present gifts,
11 and let all kings bow down to him.
Let all nations serve him.
12 Indeed he will deliver the needy who is crying for help,
and the afflicted who has no helper.
13 He will take pity on the helpless and needy,
and the lives of the needy he will save.
14 From oppression and from violence
he will redeem their lives,
and their blood will be precious in his eyes.
15 So may he live, and may gold from Sheba be given to him,
and may prayers be offered for him continually.
May blessings be invoked for him all day long.[h]
16 May there be an abundance of grain in the land
even on the top of the mountains.
May his crop[i] sway like the trees of Lebanon,
and may those from the city blossom like the grass of the earth.
17 May his name endure forever.
May his name increase as long as the sun shines,[j]
and let them be blessed in him.
Let all nations call him blessed.
18 Blessed be Yahweh God, the God of Israel,
who alone does wonderful things.
19 And blessed be his glorious name forever,
and may the whole earth be filled with his glory.
Amen and Amen.
20 The prayers of David, the son of Jesse, are completed.
Footnotes
- Psalm 72:1 The Hebrew Bible counts the superscription as the first verse of the psalm
- Psalm 72:3 Or “peace”
- Psalm 72:5 This presupposes the reading, suggested by the LXX, that might indicate that two of the Hebrew root letters have been inverted. The Hebrew reads “They will/Let them fear”
- Psalm 72:5 Literally “with the sun”
- Psalm 72:5 Literally “in the presence of the moon”
- Psalm 72:5 Literally “generation of generations”
- Psalm 72:8 That is, the Euphrates
- Psalm 72:15 Literally “all the day”
- Psalm 72:16 Or “May his descendants”
- Psalm 72:17 Literally “in the presence of the sun”
Псалтир 72
Библия, синодално издание
Псалом Асафов.
72 (A)Колко е благ Господ към Израиля, към чистите по сърце!
2 Пък аз – безмалко се не разклатиха нозете ми, безмалко се не подхлъзнаха стъпките ми, –
3 (B)аз пък завидях на безумните, гледайки добруването на нечестивите,
4 защото за тях няма страдания до смъртта им, и силите им са крепки;
5 за човешки труд ги няма, и на удари с другите люде не се излагат.
6 Затова гордост ги е обвила като огърлие, и дързост ги облича като накит;
7 (C)изпъкнали са очите им от тлъстина, бликат помислите в сърцето;
8 на всички се присмиват, злобно разнасят клевети, говорят надменно;
9 (D)дигат уста към небесата, и езикът им обикаля по земята.
10 Затова и народът Му натам се обръща, пият вода с пълна чаша
11 (E)и казват: „как ще узнае Бог? и може ли да знае Всевишният?“
12 И ето, тия нечестивци добруват на тоя свят, трупат богатство.
13 (F)(И казах си:) та не напразно ли аз очиствах сърцето си, умивах в невинност ръцете си,
14 и се подлагах на рани всеки ден и на изобличаване всяка сутрин?
15 Но ако кажех: ще разсъждавам тъй, – то аз щях да бъда виновен пред рода на Твоите синове.
16 И мислех си, как да разбера това, но то беше мъчно в моите очи,
17 докле не влязох в Божието светилище и не разумях техния край.
18 (G)Тъй, на плъзгави пътища си ги турил Ти и ги сваляш в пропаст.
19 (H)Как неочаквано дойдоха те до разорение, изчезнаха, загинаха от ужаси!
20 (I)Както сън изчезва след събуждане, тъй и Ти, Господи, като ги събудиш, ще унищожиш техните блянове.
21 Когато кипеше сърцето ми и се терзаеше вътрешността ми,
22 (J)аз бях невежа и не разбирах; като добиче бях пред Тебе.
23 (K)Но аз съм винаги с Тебе; Ти ме държиш за десницата;
24 Ти ме ръководиш с Твоя съвет и после ще ме приемеш в слава.
25 (L)Кого имам на небето? а с Тебе ли съм, на земята нищо не искам.
26 (M)Изнемогва плътта и сърцето ми; Бог е твърдиня на сърцето ми и мой дял вовеки.
27 (N)Защото ето ония, които се отдалечават от Тебе, загиват; Ти изтребяш всекиго, който отстъпва от Тебе.
28 (O)А мене е добре да се приближавам към Бога! На Господа Бога възложих упованието си, за да разгласям всички Твои дела (при портите на дъщерята Сионова).
2012 by Logos Bible Software. Lexham is a registered trademark of Logos Bible Software
Дигитална версия: Copyright by © Българско библейско дружество 2016. Използвани с разрешение.
