Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
68 Chwała Panu, Bogu Izraela!
Bo nawiedził swój lud i przygotował mu okup.
69 Wzbudził nam Róg Wybawienia
z rodu swego sługi Dawida,
70 tak jak zapowiedział przed wiekami
przez usta swoich świętych proroków,
71 wybawienie od naszych wrogów
i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą,
72 by okazać miłosierdzie naszym ojcom
i wspomnieć swoje święte Przymierze —
73 przysięgę złożoną naszemu ojcu Abrahamowi —
że pozwoli nam,
74 ocalonym z ręki wrogów, służyć Mu bez lęku,
75 z poświęceniem i w sprawiedliwości przed Nim
po wszystkie nasze dni.
76 A ty, Dziecko, będziesz nazwane
prorokiem Najwyższego,
gdyż pójdziesz przed Panem,
aby przygotować Jego drogi,
77 dać Jego ludowi poznanie zbawienia
w przebaczeniu jego grzechów,
78 ze względu na wielkie miłosierdzie naszego Boga,
dzięki któremu zajaśnieje nam jutrzenka z wysokości,
79 by objawić się tym,
którzy tkwią w ciemności
i w cieniu śmierci —
i skierować nasze nogi na drogę pokoju.
23 Skoro więc ziemskie odpowiedniki rzeczy niebieskich trzeba oczyszczać takimi ofiarami, same rzeczy niebieskie — lepszymi ofiarami niż te.
24 Chrystus bowiem wszedł nie do świątyni zbudowanej rękami, będącej odbiciem prawdziwej, ale do samego nieba, aby teraz reprezentować nas przed obliczem Boga. 25 Wszedł też nie po to, aby wciąż na nowo ofiarowywać siebie samego — a tak czyni arcykapłan, gdy co roku wchodzi do świątyni z cudzą krwią. 26 Gdyby tak było w przypadku Chrystusa, musiałby On cierpieć wiele razy od powstania świata. Tymczasem On po to ukazał się obecnie, raz przy końcu wieków, aby przez ofiarowanie samego siebie usunąć grzech.
27 I jak postanowiono, że człowiek raz umiera, a potem czeka go sąd, 28 tak Chrystus, raz złożony w ofierze, aby wziąć na siebie grzechy wielu, drugi raz ukaże się tym, którzy Go wyczekują, nie ze względu na grzech, ale dla ich zbawienia.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny