Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
(ถึงหัวหน้านักร้อง บทสดุดีของดาวิด บทเพลง)
65 ข้าแต่พระเจ้า การสรรเสริญรอคอย[a]พระองค์อยู่ในศิโยน
ข้าพระองค์ทั้งหลายจะทำตามที่ถวายปฏิญาณไว้กับพระองค์
2 ข้าแต่พระเจ้า ผู้ทรงฟังคำอธิษฐาน
มวลมนุษยชาติจะมาเข้าเฝ้าพระองค์
3 เมื่อบาปท่วมท้นข้าพระองค์ทั้งหลาย
พระองค์ทรงอภัย[b]การล่วงละเมิดของข้าพระองค์ทั้งหลาย
4 ความสุขย่อมมีแก่ผู้ที่พระองค์ทรงเลือกสรร
และทรงนำมาใกล้เพื่อให้อยู่ในที่พำนักของพระองค์!
ข้าพระองค์ทั้งหลายจะอิ่มเอมด้วยสิ่งดีจากพระนิเวศของพระองค์
จากพระวิหารอันศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์
5 พระองค์ทรงตอบข้าพระองค์ทั้งหลายโดยการสำแดงความชอบธรรมอย่างน่าครั่นคร้าม
ข้าแต่พระเจ้าองค์พระผู้ช่วยให้รอดของข้าพระองค์ทั้งหลาย
ผู้ทรงเป็นความหวังของทั่วทุกมุมโลก
และของห้วงทะเลไกลโพ้นที่สุด
6 พระองค์ผู้ทรงสถาปนาภูเขาโดยพระเดชานุภาพ
ทรงมีพระกำลังเป็นอาวุธ
7 ผู้ทรงระงับเสียงครืนครั่นของท้องทะเล
เสียงครึกโครมของคลื่น
และเสียงโกลาหลของชนชาติต่างๆ
8 บรรดาผู้ที่อาศัยอยู่ไกลโพ้นหวั่นเกรงการอัศจรรย์ของพระองค์
ในที่ซึ่งฟ้าสางและในที่ซึ่งอาทิตย์อัสดง
พระองค์ทรงให้มีบทเพลงแห่งความชื่นบาน
9 พระองค์ทรงดูแลผืนแผ่นดินและรดน้ำให้
ทรงทะนุบำรุงแผ่นดินให้อุดมสมบูรณ์
สายธารของพระเจ้าเต็มเปี่ยมเพื่อให้ข้าวแก่ผู้คน
เพราะพระองค์ทรงบัญชาไว้เช่นนั้น[c]
10 พระองค์ทรงให้ฝนชุกรดตามรอยไถ
และทำให้ดินราบเป็นเนื้อเดียวกัน
ทรงให้สายฝนชโลมไล้ผิวดินให้อ่อนนุ่ม
และทรงอวยพระพรพืชพันธุ์
11 พระองค์ทรงอวยพรการเก็บเกี่ยวอย่างอุดมสมบูรณ์
และเกวียนของพระองค์ก็มีพืชพันธุ์ธัญญาหารล้นเหลือ
12 ทุ่งหญ้าเขียวขจีในทะเลทราย
เนินเขาปกคลุมด้วยความชื่นบาน
13 ท้องทุ่งเต็มไปด้วยฝูงแกะ
หุบเขาก็ดาษดื่นด้วยเมล็ดข้าว
ผู้คนโห่ร้องยินดีและขับเพลง
1 พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งมีมาถึงโยเอล
บุตรเปธูเอล ความว่า
ตั๊กแตนบุก
2 ท่านผู้อาวุโสทั้งหลาย จงฟังเถิด
ประชาชนทั้งปวง จงฟังเถิด
เคยเกิดเหตุการณ์อย่างนี้บ้างไหม
ทั้งในสมัยของท่านหรือสมัยบรรพบุรุษของท่าน?
3 จงเล่าให้ลูกๆ ของท่านฟัง
และให้ลูกบอกหลาน
ให้หลานบอกเหลนต่อๆ กันไป
4 ตั๊กแตนวัยเดินกินอะไรเหลือ
ตั๊กแตนใหญ่ก็มากิน
ตั๊กแตนใหญ่กินอะไรเหลือ
ตั๊กแตนอ่อนก็มากิน
ตั๊กแตนอ่อนกินอะไรเหลือ
ตั๊กแตนอื่นๆ[a]ก็มากิน
5 ลุกขึ้นเถิด คนขี้เมาเอ๋ย จงร่ำไห้!
จงคร่ำครวญเถิด บรรดานักดื่มเหล้าองุ่นเอ๋ย
จงโอดครวญเพราะเหล้าใหม่
เพราะมันถูกฉวยเอาไปจากริมฝีปากของเจ้าแล้ว
6 กองทัพชาติหนึ่งมาบุกรุกดินแดนของข้าพเจ้า
มันมีกำลังมากและมีจำนวนนับไม่ถ้วน
ฟันของมันคมดั่งฟันของราชสีห์
เขี้ยวดั่งเขี้ยวของนางสิงห์
7 มันทำลายเถาองุ่น
และทำให้ต้นมะเดื่อของข้าพเจ้าป่นปี้
มันลอกเปลือกออกโยนทิ้ง
เหลือไว้แต่กิ่งก้านขาวโพลน
8 จงร่ำไห้ดั่งหญิงพรหมจารี[b]สวมเสื้อผ้ากระสอบ
ซึ่งคร่ำครวญถึงเจ้าบ่าว[c]ในวัยแรกรุ่นของเธอ
9 ธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชา
สูญสิ้นไปจากพระนิเวศขององค์พระผู้เป็นเจ้า
เหล่าปุโรหิตผู้ปรนนิบัติรับใช้อยู่ต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าไว้ทุกข์
10 ท้องทุ่งย่อยยับ
พื้นดินแตกระแหง[d]
เมล็ดข้าวก็ถูกทำลาย
เหล้าองุ่นใหม่เหือดแห้ง
และไม่มีน้ำมันมะกอก
11 ชาวนาทั้งหลาย จงสิ้นหวัง
ชาวสวนองุ่น จงร่ำไห้
จงทุกข์โศกเรื่องข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์
เพราะพืชผลพินาศสิ้นจากแผ่นดิน
12 เถาองุ่นเหี่ยวเฉา
ต้นมะเดื่อแห้งเหี่ยวไป
ทั้งต้นทับทิม ต้นอินทผลัม และต้นแอปเปิ้ล
คือต้นไม้ทั้งปวงในท้องทุ่งเหี่ยวแห้ง
ความปีติแห่งมวลมนุษยชาติ
ร่วงโรยไปแน่แล้ว
เรียกร้องให้กลับใจ
13 ปุโรหิตทั้งหลายเอ๋ย จงสวมเสื้อผ้ากระสอบและไว้ทุกข์
ท่านผู้ปฏิบัติงานหน้าแท่นบูชา จงร่ำไห้
มาเถิดท่านผู้ปรนนิบัติรับใช้พระเจ้า
จงสวมเสื้อผ้ากระสอบไว้ตลอดคืน
เพราะธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชา
ขาดไปจากพระนิเวศของพระเจ้าของท่านแล้ว
14 จงประกาศให้มีการถืออดอาหารอันบริสุทธิ์
จงเรียกประชุมอันบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์
จงเรียกเหล่าผู้อาวุโส
และทุกคนที่อาศัยอยู่ในแผ่นดินนั้น
ให้มายังพระนิเวศของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า
และร้องทูลอ้อนวอนองค์พระผู้เป็นเจ้า
15 ช่างเป็นวันที่น่ากลัวยิ่งนัก!
เพราะวันขององค์พระผู้เป็นเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว
จะมาเหมือนหายนะจากองค์ทรงฤทธิ์
16 อาหารสูญสิ้นไป
ต่อหน้าต่อตาเราแล้วไม่ใช่หรือ?
ความชื่นชมยินดีและความเปรมปรีดิ์
สูญสิ้นไปจากพระนิเวศของพระเจ้าของเราแล้วไม่ใช่หรือ?
17 เมล็ดพืชเหี่ยวเฉาคาดิน[e]
ยุ้งฉางย่อยยับปรักหักพัง
เพราะเมล็ดข้าวเหี่ยวแห้งไปหมด
18 ฝูงวัวร้องครวญครางเพียงไร!
มันเดินงุ่นง่าน
เพราะไม่มีทุ่งหญ้า
แม้แต่ฝูงแกะก็ทุกข์ทรมาน
19 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์
เพราะไฟเผาผลาญทุ่งโล่งที่ใช้เลี้ยงสัตว์
เปลวไฟแผดเผาต้นไม้ทั้งปวงในท้องทุ่งวอดวาย
20 แม้แต่สัตว์ป่าก็ครวญหาพระองค์
ธารน้ำเหือดแห้งไปสิ้น
และไฟก็เผาผลาญทุ่งโล่งซึ่งใช้เลี้ยงสัตว์
ความอธรรมในวาระสุดท้าย
3 แต่จงรู้ไว้ด้วยว่าจะเกิดกลียุคในวาระสุดท้าย 2 ผู้คนจะรักตนเอง รักเงิน ชอบโอ้อวด หยิ่งยโส ชอบด่าว่า ไม่เชื่อฟังพ่อแม่ อกตัญญู ไม่บริสุทธิ์ 3 ไม่มีความรัก ไม่ให้อภัย ชอบนินทาว่าร้าย ไม่มีการควบคุมตนเอง โหดร้าย ไม่รักความดี 4 ทรยศหักหลัง หุนหันพลันแล่น ถือดี รักสนุกมากกว่ารักพระเจ้า 5 ยึดถือทางพระเจ้าเพียงเปลือกนอกแต่กลับปฏิเสธฤทธิ์อำนาจของพระเจ้า อย่าไปคบคนแบบนี้
6 พวกเขาคืบคลานไปตามบ้านต่างๆ จูงจมูกหญิงเบาปัญญาผู้บาปหนาซึ่งโอนเอนไปกับสารพัดตัณหาชั่ว 7 หญิงเหล่านี้ใฝ่เรียนแต่ไม่สามารถรู้ถึงความจริงได้เลย 8 เช่นเดียวกับที่ยันเนสกับยัมเบรส์ต่อต้านโมเสส คนเหล่านี้ก็ต่อต้านความจริง พวกเขาเป็นคนใจทราม ความเชื่อของเขาก็ไม่เป็นที่ยอมรับ 9 แต่เขาจะไปได้ไม่ไกลเพราะความโง่เขลาของคนเหล่านี้จะปรากฏชัดแก่ทุกๆ คนเหมือนในกรณีของสองคนนั้น
Thai New Contemporary Bible Copyright © 1999, 2001, 2007 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.