Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Przywitanie i pozdrowienia

¹ Paweł, więzień Chrystusa Jezusa, oraz Tymoteusz, nasz brat, do Filemona, ukochanego,^[a] naszego współpracownika — ² również do Apfii, naszej siostry, i do Archipposa, naszego współbojownika — oraz do kościoła gromadzącego się w twoim domu: ³ Niech łaska i pokój, których źródłem jest Bóg, nasz Ojciec, i Pan, Jezus Chrystus, będą waszym udziałem.

Zapewnienie o modlitwie

⁴ Dziękuję mojemu Bogu zawsze, gdy cię wspominam w moich modlitwach. ⁵ To dlatego, że słyszę o twojej miłości i wierze, które przenikają twoje życie z Panem Jezusem oraz stosunki ze wszystkimi świętymi. ⁶ Modlę się, aby twój udział w wierze^[b] owocował głębokim poznaniem wszelkiego dobra, które jest w nas^[c] dzięki Chrystusowi.^{[d] 7} Twoja miłość przyniosła mi bowiem wielką radość i pociechę, szczególnie, że podziałała odświeżająco na świętych.

Prośba

⁸ Dlatego, chociaż w Chrystusie mógłbym śmiało nakazać ci, co należy zrobić, ⁹ to jednak, ze względu na miłość, proszę — ja, stary już Paweł, a teraz również więzień dla sprawy Chrystusa Jezusa.

¹⁰ Proszę cię za moim synem, którego urodziłem w więzieniu, za Onezymosem.^{[e] 11} Kiedyś był on dla ciebie nieprzydatny. Teraz jednak jest użyteczny — zarówno dla ciebie, jak i dla mnie. ¹² Odsyłam ci go, a to tak, jakbym ci odsyłał swoje własne serce.

¹³ Miałem zamiar zatrzymać go przy sobie, aby mi usługiwał zamiast ciebie — teraz, gdy jestem w więzach z powodu dobrej nowiny. ¹⁴ Jednak bez twojej zgody nie chciałem nic uczynić. Nie chcę, by w twej dobroci był choć cień przymusu. Niech ona raczej będzie gestem dobrej woli. ¹⁵ Bo może dlatego opuścił cię na chwilę,^[f] abyś go odzyskał na wieki ¹⁶ i to już nie jako sługę, ale więcej, jako ukochanego brata, szczególnie dla mnie, a tym bardziej dla ciebie, i nie tylko na czas ziemskiego życia, ale także w Panu.

¹⁷ Skoro więc masz mnie za uczestnika wspólnej sprawy, przygarnij go tak, jak mnie. ¹⁸ A jeśli wyrządził ci jakąś szkodę albo jest ci coś dłużny, mnie to przypisz. ¹⁹ Ja, Paweł, piszę własnoręcznie: Ja wynagrodzę. Nie chcę się przy tym rozwodzić, że samego siebie jesteś mi w zamian winien.

²⁰ Tak, bracie, proszę: Pozwól mi odnieść jakąś korzyść w Panu. Odśwież moje serce w Chrystusie.

²¹ Piszę przekonany o twoim posłuszeństwie, świadom, że uczynisz więcej, niż to, o czym wspomniałem.

O warunkach naśladowania Jezusa

²⁵ Gdy szły za Nim wielkie tłumy, obrócił się i skierował do nich te słowa: ²⁶ Jeśli ktoś przychodzi do Mnie, a nie ceni Mnie bardziej niż swego ojca i matkę, żonę i dzieci, braci i siostry, a także bardziej niż swą duszę, nie może być moim uczniem. ²⁷ Kto idzie za Mną, a nie dźwiga swojego krzyża, nie może być moim uczniem.

²⁸ Bo kto z was, zabierając się do budowy wieży, nie siada najpierw i nie oblicza kosztów, czy wystarczy mu na jej wykończenie? ²⁹ Nikt nie pragnie, by się okazało, że po założeniu fundamentów zabrakło pieniędzy na dalsze prace. Nikt też nie chce być wyśmiany przez ludzi, mówiących: ³⁰ Ten człowiek zaczął budować, lecz nie był w stanie dokończyć.

³¹ Albo który król, zanim zmierzy się z innym królem, nie naradza się najpierw, czy na czele dziesięciu tysięcy zdoła się oprzeć dwudziestu tysiącom najeźdźców? ³² Jeśli zaś stwierdzi, że nie, to gdy przeciwnik jest jeszcze daleko, wysyła posłów i zapytuje o warunki pokoju. ³³ Tak więc nikt z was, kto nie zostawia wszystkiego, co do niego należy, nie może być moim uczniem.