Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

I’r Pencerdd, i feibion Cora, Maschil.

44 Duw, clywsom â’n clustiau, ein tadau a fynegasant i ni, y weithred a wnaethost yn eu hamser hwynt, yn y dyddiau gynt. ² Ti â’th law a yrraist allan y cenhedloedd, ac a’u plennaist hwythau; ti a ddrygaist y bobloedd, ac a’u cynyddaist hwythau. ³ Canys nid â’u cleddyf eu hun y goresgynasant y tir, nid eu braich a barodd iachawdwriaeth iddynt; eithr dy ddeheulaw di, a’th fraich, a llewyrch dy wyneb, oherwydd i ti eu hoffi hwynt. ⁴ Ti, Dduw, yw fy Mrenin: gorchymyn iachawdwriaeth i Jacob. ⁵ Ynot ti y cilgwthiwn ni ein gelynion: yn dy enw di y sathrwn y rhai a gyfodant i’n herbyn. ⁶ Oherwydd nid yn fy mwa yr ymddiriedaf; nid fy nghleddyf chwaith a’m hachub. ⁷ Eithr ti a’n hachubaist ni oddi wrth ein gwrthwynebwyr, ac a waradwyddaist ein caseion. ⁸ Yn Nuw yr ymffrostiwn trwy y dydd; a ni a glodforwn dy enw yn dragywydd. Sela. ⁹ Ond ti a’n bwriaist ni ymaith, ac a’n gwaradwyddaist; ac nid wyt yn myned allan gyda’n lluoedd. ¹⁰ Gwnaethost i ni droi yn ôl oddi wrth y gelyn: a’n caseion a anrheithiasant iddynt eu hun. ¹¹ Rhoddaist ni fel defaid i’w bwyta; a gwasgeraist ni ymysg y cenhedloedd. ¹² Gwerthaist dy bobl heb elw, ac ni chwanegaist dy olud o’u gwerth hwynt. ¹³ Gosodaist ni yn warthrudd i’n cymdogion, yn watwargerdd ac yn wawd i’r rhai ydynt o’n hamgylch. ¹⁴ Gosodaist ni yn ddihareb ymysg y cenhedloedd, yn rhai i ysgwyd pen arnynt ymysg y bobloedd. ¹⁵ Fy ngwarthrudd sydd beunydd ger fy mron, a chywilydd fy wyneb a’m todd: ¹⁶ Gan lais y gwarthruddwr a’r cablwr; oherwydd y gelyn a’r ymddialwr. ¹⁷ Hyn oll a ddaeth arnom; eto ni’th anghofiasom di, ac ni buom anffyddlon yn dy gyfamod. ¹⁸ Ni throdd ein calon yn ei hôl, ac nid aeth ein cerddediad allan o’th lwybr di; ¹⁹ Er i ti ein curo yn nhrigfa dreigiau, a thoi drosom â chysgod angau. ²⁰ Os anghofiasom enw ein Duw, neu estyn ein dwylo at dduw dieithr: ²¹ Oni chwilia Duw hyn allan? canys efe a ŵyr ddirgeloedd y galon. ²² Ie, er dy fwyn di y’n lleddir beunydd; cyfrifir ni fel defaid i’w lladd. ²³ Deffro, paham y cysgi, O Arglwydd? cyfod, na fwrw ni ymaith yn dragywydd. ²⁴ Paham y cuddi dy wyneb? ac yr anghofi ein cystudd a’n gorthrymder? ²⁵ Canys gostyngwyd ein henaid i’r llwch: glynodd ein bol wrth y ddaear. ²⁶ Cyfod yn gynhorthwy i ni, a gwared ni er mwyn dy drugaredd.

¹¹ Gosododd hefyd gynhaeaf i tithau, Jwda, a mi yn dychwelyd caethiwed fy mhobl.

7 A mi yn ewyllysio iacháu Israel, datguddiwyd anwiredd Effraim, a drygioni Samaria: canys gwnânt ffalster; a’r lleidr a ddaw i mewn, a mintai o ysbeilwyr a anrheithia oddi allan. ² Ac nid ydynt yn meddwl yn eu calonnau fy mod i yn cofio eu holl ddrygioni hwynt: weithian eu gweithredoedd eu hun a’u hamgylchynodd: y maent gerbron fy wyneb. ³ Llawenhânt y brenin â’u drygioni, a’r tywysogion â’u celwyddau. ⁴ Pawb ohonynt sydd yn torri priodas, fel ffwrn wedi ei thwymo gan y pobydd, yr hwn a baid â chodi wedi iddo dylino y toes, hyd oni byddo wedi ei lefeinio. ⁵ Yn niwrnod ein brenin y tywysogion a’i gwnaethant yn glaf â chostrelau gwin: estynnodd ei law gyda gwatwarwyr. ⁶ Fel yr oeddynt yn cynllwyn, darparasant eu calon fel ffwrn: eu pobydd a gwsg ar hyd y nos; y bore y llysg fel fflam dân. ⁷ Pawb ohonynt a wresogant fel y ffwrn, ac a ysant eu barnwyr: eu holl frenhinoedd a gwympasant, heb un ohonynt yn galw arnaf fi. ⁸ Effraim a ymgymysgodd â’r bobloedd; Effraim sydd fel teisen heb ei throi. ⁹ Estroniaid a fwytânt ei gryfder, ac nis gŵyr efe: ymdaenodd penwynni ar hyd‐ddo, ac nis gwybu efe. ¹⁰ Ac y mae balchder Israel yn tystiolaethu yn ei wyneb; ac er hyn oll ni throant at yr Arglwydd eu Duw, ac nis ceisiant ef.

¹¹ Effraim sydd fel colomen ynfyd heb galon; galwant ar yr Aifft, ânt i Asyria. ¹² Pan elont, taenaf fy rhwyd drostynt, a thynnaf hwynt i lawr fel ehediaid y nefoedd: cosbaf hwynt, fel y clybu eu cynulleidfa hwynt. ¹³ Gwae hwynt! canys ffoesant oddi wrthyf: dinistr arnynt; oherwydd gwnaethant gamwedd i’m herbyn: er i mi eu gwared hwynt, eto hwy a ddywedasant gelwydd arnaf fi. ¹⁴ Ac ni lefasant arnaf â’u calon, pan udasant ar eu gwelyau: am ŷd a melys win yr ymgasglant; ciliasant oddi wrthyf. ¹⁵ Er i mi rwymo a nerthu eu breichiau hwynt, eto meddyliasant ddrwg i mi. ¹⁶ Dychwelasant, nid at y Goruchaf: y maent fel bwa twyllodrus: eu tywysogion a syrthiant gan y cleddyf am gynddaredd eu tafod. Dyma eu gwatwar hwynt yng ngwlad yr Aifft.

⁴³ Clywsoch ddywedyd, Câr dy gymydog, a chasâ dy elyn. ⁴⁴ Eithr yr ydwyf fi yn dywedyd wrthych chwi, Cerwch eich gelynion, bendithiwch y rhai a’ch melltithiant, gwnewch dda i’r sawl a’ch casânt, a gweddïwch dros y rhai a wnêl niwed i chwi, ac a’ch erlidiant; ⁴⁵ Fel y byddoch blant i’ch Tad yr hwn sydd yn y nefoedd: canys y mae efe yn peri i’w haul godi ar y drwg a’r da, ac yn glawio ar y cyfiawn a’r anghyfiawn. ⁴⁶ Oblegid os cerwch y sawl a’ch caro, pa wobr sydd i chwi? oni wna’r publicanod hefyd yr un peth? ⁴⁷ Ac os cyferchwch well i’ch brodyr yn unig, pa ragoriaeth yr ydych chwi yn ei wneuthur? onid ydyw’r publicanod hefyd yn gwneuthur felly? ⁴⁸ Byddwch chwi gan hynny yn berffaith, fel y mae eich Tad yr hwn sydd yn y nefoedd yn berffaith.