Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

8 Czy mądrość nie woła i rozum nie wydaje swego głosu?

² Stoi na szczycie wysokich miejsc, przy drodze, na rozstajach dróg.

³ Przy bramach, przy wjeździe do miasta, przy wejściu, u drzwi woła:

⁴ Do was wołam, o mężowie, mój głos kieruję do synów ludzkich.

²² PAN posiadł mnie na początku swej drogi, przed swymi dziełami, przed wszystkimi czasy.

²³ Przed wiekami zostałam ustanowiona, od początku; zanim powstała ziemia;

²⁴ Gdy jeszcze nie było głębin, zostałam zrodzona, kiedy jeszcze nie było źródeł obfitujących w wody.

²⁵ Zanim góry zostały założone, nim były pagórki, zostałam zrodzona.

²⁶ Gdy jeszcze nie stworzył ziemi ani pól, ani początku prochu okręgu ziemskiego;

²⁷ Kiedy przygotowywał niebiosa, byłam tam; gdy odmierzał okrąg nad powierzchnią głębi;

²⁸ Gdy w górze utwierdzał obłoki i umacniał źródła głębin;

²⁹ Gdy wyznaczał morzu jego granice, by wody nie przekraczały jego rozkazu, kiedy ustalał fundamenty ziemi;

³⁰ Byłam wtedy przy nim jak wychowanka i byłam jego radością każdego dnia, ciesząc się zawsze przed nim;

³¹ Radując się na okręgu jego ziemi, rozkoszując się synami ludzkimi.

Przewodnikowi chóru, na Gittyt. Psalm Dawida.

8 O PANIE, nasz Panie, jak sławne jest twoje imię na całej ziemi! Ty, który swoją chwałę wyniosłeś nad niebiosa.

² Przez usta niemowląt i ssących ugruntowałeś swą potęgę z powodu twoich wrogów, aby poskromić nieprzyjaciela i mściciela.

³ Gdy przypatruję się twoim niebiosom, dziełu twoich palców, księżycowi i gwiazdom, które utwierdziłeś;

⁴ Wtedy mówię: Czymże jest człowiek, że o nim pamiętasz, albo syn człowieczy, że troszczysz się o niego?

⁵ Uczyniłeś go bowiem niewiele mniejszym od aniołów, chwałą i czcią go ukoronowałeś.

⁶ Dałeś mu panowanie nad dziełami twoich rąk, wszystko poddałeś pod jego stopy:

⁷ Owce i wszelkie bydło, a także zwierzęta polne;

⁸ Ptactwo niebieskie i ryby morskie, i wszystko, co przemierza szlaki mórz.

⁹ O PANIE, nasz Panie, jak sławne jest twoje imię na całej ziemi!

5 Będąc więc usprawiedliwieni przez wiarę, mamy pokój z Bogiem przez naszego Pana Jezusa Chrystusa;

² Dzięki któremu też otrzymaliśmy dostęp przez wiarę do tej łaski, w której trwamy i chlubimy się nadzieją chwały Boga.

³ A nie tylko to, ale chlubimy się też uciskami, wiedząc, że ucisk wyrabia cierpliwość;

⁴ A cierpliwość – doświadczenie, doświadczenie zaś – nadzieję;

⁵ A nadzieja nie przynosi wstydu, ponieważ miłość Boga jest rozlana w naszych sercach przez Ducha Świętego, który został nam dany.

¹² Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz nie możecie tego znieść.

¹³ Lecz gdy przyjdzie on, Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę. Nie będzie bowiem mówił sam od siebie, ale będzie mówił to, co usłyszy, i oznajmi wam przyszłe rzeczy.

¹⁴ On mnie uwielbi, bo weźmie z mojego i wam oznajmi.

¹⁵ Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że weźmie z mojego i wam oznajmi.