Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Plany odwiedzin

¹² W tym wszystkim naszą chlubą było świadectwo naszego sumienia. Potwierdzało nam ono, że w stosunkach z ludźmi, a szczególnie z wami, postępowaliśmy z właściwą Bogu prostotą i szczerością — nie jako po ludzku mądrzy, lecz jako polegający na Jego łasce. ¹³ Bo w tym, co piszemy, nie ma nic oprócz tego, co czytacie i rozumiecie, a mam nadzieję, że całkowicie zrozumiecie. ¹⁴ Znacie nas przecież przynajmniej po części, więc wiecie, że w dniu przyjścia naszego Pana Jezusa będziemy waszą chlubą, podobnie jak wy naszą.

¹⁵ Z takim przeświadczeniem postanowiłem już wcześniej przybyć do was. Pragnąłem, abyście powtórnie dostąpili łaski. ¹⁶ Planowałem udać się od was do Macedonii, a potem, z Macedonii, znów do was wrócić, licząc, że mnie wyprawicie dalej do Judei.

¹⁷ Czy ten plan był wyrazem lekkomyślności? Albo czy planując, robię to czysto po ludzku, tak że moje tak jest tyle warte, co nie? ¹⁸ Bóg jest wierny. To za Jego sprawą to, co wam mówimy, nie jest tak i zarazem nie. ¹⁹ Syn Boży, Jezus Chrystus, którego wśród was głosiliśmy — ja, Sylwan^[a] i Tymoteusz — nie był jednocześnie tak i nie. W Nim dokonało się tylko tak.