Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Ang Panawagan sa Pagdayeg sa Ginoo

Ang Gugma sa Ginoo alang sa Jerusalem

54 Miingon ang Ginoo, “Pag-awit, O Jerusalem, ikaw nga sama sa usa ka babayeng baog. Pag-awit ug paghugyaw sa kalipay, ikaw nga wala gayod makasinati sa kasakit sa pagpanganak. Tungod kay bisan biniyaan ka, mas daghan pa unya ang imong mahimong anak kay sa babayeng nagapuyo uban sa iyang bana. ² Padak-i ug lig-ona^[a] ang imong puloy-anan.^[b] Ayaw pugngi ang pagpalapad niini. ³ Kay padak-an ang imong mga utlanan, sakopon sa imong mga katawhan ang ubang mga nasod, ug puy-an nila ang mga giabandonang siyudad niini. ⁴ Ayaw kahadlok, kay dili ka maulawan. Malimtan mo na gayod ang kaulawan sa imong pagkabatan-on ug ingon man sa imong pagkabalo. ⁵ Kay ako nga imong Magbubuhat mahimong ingon sa usa ka bana kanimo. Makagagahom nga Ginoo ang akong ngalan. Ako, ang Balaan nga Dios sa Israel mao ang imong Manluluwas. Gitawag ako nga ‘Dios sa tibuok kalibotan.’

⁶ “Jerusalem, sama ka sa batan-ong asawa nga naguol tungod kay gibiyaan sa iyang bana. Apan karon tawgon ko ikaw nga mobalik kanako. ⁷ Sa mubong panahon gibiyaan ko ikaw, apan sa dakong kalooy kuhaon ko ikaw pag-usab. ⁸ Tungod sa labihan kong kapungot kanimo, gitalikdan ko ikaw sulod sa mubong panahon. Apan tungod sa akong walay kataposang gugma, kaloy-an ko ikaw. Ako, ang Ginoo nga imong Manluluwas, ang nagaingon niini.

⁹ “Alang kanako, sama kini sa panahon^[c] ni Noah diin nanumpa ako nga dili na gayod molunop dinhi sa kalibotan. Ug karon, nanumpa usab ako nga dili na gayod ako masuko o mosilot kanimo. ¹⁰ Bisag mangatumpag pa ang mga bukid ug mga bungtod, ang akong gugma magpabilin, ingon man ang akong kasabotan uban kaninyo nga panalanginan ko kamo. Ako, ang Ginoo nga nalooy kanimo, ang nagaingon niini.

¹¹ “O Jerusalem, daw gikuso-kuso ka sa bagyo. Nagaantos ka ug wala gayoy midasig kanimo. Apan tukoron ko ikaw pag-usab sa mga patukoranan nga hinimo gikan sa mga batong safiro ug gamiton ko ang mahalong mga bato sa paghimo sa mga bongbong sa imong balay. ¹² Gamiton ko ang mga batong rubi alang sa imong tore, ug ang matahom nga mga bato sa paghimo sa imong mga pultahan ug mga paril. ¹³ Ako mismo ang motudlo sa imong katawhan,^[d] ug magmauswagon gayod sila pag-ayo.

Ang Bag-o nga Langit ug ang Bag-o nga Yuta

21 Human niadto, nakita ko ang bag-o nga langit ug ang bag-o nga yuta, tungod kay ang daan nga langit ug ang daan nga yuta apil ang dagat nawala na. ² Ug nakita ko ang Balaan nga Siyudad, ang bag-o nga Jerusalem, nga gipakanaog sa Dios gikan sa langit. Kini nga siyudad andam na gayod, sama sa kaslonon nga babaye nga nakabistig pangkasal ug andam na sa pagsugat sa iyang pamanhonon. ³ Unya, aduna akoy nadungog nga kusog nga tingog gikan sa trono nga nagaingon, “Karon, ang puloy-anan sa Dios anaa na sa mga tawo! Magpuyo siya uban kanila, ug sila mahimong iya nang mga tawo. Ang Dios mismo mahimong ilang kauban [ug ilang Dios]. ⁴ Pahiran niya ang ilang mga luha. Wala nay kamatayon, kasubo, paghilak, o kasakit tungod kay ang daan nga mga butang nanglabay na.”

⁵ Unya miingon ang nagalingkod didto sa trono, “Karon, gibag-o ko na ang tanang mga butang!” Ug miingon siya kanako, “Isulat kini nga mga pulong tungod kay tinuod kini ug masaligan.” ⁶ Ug midugang siya sa pag-ingon, “Ang tanan natuman na! Ako ang Alpha ug ang Omega, nga ang buot ipasabot, ang sinugdanan ug ang kataposan sa tanan. Kon adunay giuhaw, paimnon ko siya nga walay bayad, sa tubig nga gikan sa tuboran nga nagahatag ug kinabuhi. ⁷ Ang mga nagmadinaugon buhaton ko nga akong mga anak ug ako mahimong ilang Dios.