Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Modlitwa Marii
46 Wtedy Maria powiedziała:
Moja dusza wywyższa Pana,
47 mój duch zachwyca się Bogiem,
moim Wybawcą,
48 gdyż zwrócił uwagę
na pokorę swojej służącej.
Bo odtąd wszystkie pokolenia
uważać mnie będą za szczęśliwą,
49 ponieważ Wszechmocny zrobił dla mnie rzecz wielką.
Święte jest Jego imię,
50 a Jego miłosierdzie — z pokolenia na pokolenia
dla tych, którzy okazują Mu cześć.
51 Okazał siłę swoim ramieniem,
rozproszył tych, którzy chełpią się
zamysłami swoich serc,
52 władców zrzucił z tronów,
a pokornych wywyższył,
53 potrzebujących obsypał dobrami,
a bogatych odprawił z niczym.
54 Ujął się za swoim sługą Izraelem
przez wzgląd na miłosierdzie,
55 jak obiecał naszym ojcom —
Abrahamowi i jego potomkom — na wieki.
16 Gdyż obwieściliśmy wam moc oraz przybycie naszego Pana, Jezusa Chrystusa, nie jako ludzie, którzy poszli za wymyślnymi baśniami, ale jako naoczni świadkowie Jego wielkości. 17 Bóg Ojciec bowiem obdarzył Go czcią i chwałą, gdy w potędze swego Majestatu skierował do Niego słowa: To jest mój ukochany Syn, źródło mojej radości. 18 My ten właśnie głos, pochodzący z nieba, usłyszeliśmy, gdy przebywaliśmy z Nim na świętej górze.
19 Mamy więc słowo prorockie tym bardziej pewne. I wspaniale, że trzymacie się go niczym lampy świecącej w ciemności, dopóki nie zaświta dzień, dopóki gwiazda poranna nie wzejdzie w waszych sercach. 20 Przede wszystkim wiedzcie, że żadne proroctwo Pisma nie rodzi się z ludzkich przemyśleń.[a] 21 Proroctwo bowiem nie powstawało nigdy z woli człowieka. Zawsze wypowiadali je ludzie posłani przez Boga, natchnieni[b] Duchem Świętym.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny