Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

I’r Pencerdd, Al‐teschith, Salm neu Gân Asaff.

75 Clodforwn dydi, O Dduw, clodforwn; canys agos yw dy enw; dy ryfeddodau a fynegant hynny. ² Pan dderbyniwyf y gynulleidfa, mi a farnaf yn uniawn. ³ Ymddatododd y ddaear, a’i holl drigolion: myfi sydd yn cynnal ei cholofnau. Sela. ⁴ Dywedais wrth y rhai ynfyd, Nac ynfydwch; ac wrth y rhai annuwiol, Na ddyrchefwch eich corn: ⁵ Na ddyrchefwch eich corn yn uchel: na ddywedwch yn warsyth. ⁶ Canys nid o’r dwyrain, nac o’r gorllewin, nac o’r deau, y daw goruchafiaeth. ⁷ Ond Duw sydd yn barnu; efe a ostwng y naill, ac a gyfyd y llall. ⁸ Oblegid y mae ffiol yn llaw yr Arglwydd, a’r gwin sydd goch; yn llawn cymysg, ac efe a dywalltodd ohono: eto holl annuwiolion y tir a wasgant, ac a yfant ei waelodion. ⁹ Minnau a fynegaf yn dragywydd, ac a ganaf i Dduw Jacob. ¹⁰ Torraf hefyd holl gyrn y rhai annuwiol; a chyrn y rhai cyfiawn a ddyrchefir.

¹² Ni chelaf ei aelodau ef, na’i gryfder, na gweddeidd‐dra ei ystum ef. ¹³ Pwy a ddatguddia wyneb ei wisg ef? pwy a ddaw ato ef â’i ffrwyn ddauddyblyg? ¹⁴ Pwy a egyr ddorau ei wyneb ef? ofnadwy yw amgylchoedd ei ddannedd ef. ¹⁵ Ei falchder yw ei emau, wedi eu cau ynghyd megis â sêl gaeth. ¹⁶ Y mae y naill mor agos at y llall, fel na ddaw gwynt rhyngddynt. ¹⁷ Pob un a lŷn wrth ei gilydd; hwy a gydymgysylltant, fel na wahenir hwy. ¹⁸ Wrth ei disian ef y tywynna goleuni, a’i lygaid ef sydd fel amrantau y bore. ¹⁹ Ffaglau a ânt allan, a gwreichion tanllyd a neidiant o’i enau ef. ²⁰ Mwg a ddaw allan o’i ffroenau, fel o bair neu grochan berwedig. ²¹ Ei anadl a wna i’r glo losgi, a fflam a ddaw allan o’i enau. ²² Yn ei wddf y trig cryfder, a thristwch a dry yn llawenydd o’i flaen ef. ²³ Llywethau ei gnawd a lynant ynghyd: caledodd ynddo ei hun, fel na syflo. ²⁴ Caled ydyw ei galon fel carreg: a chaled fel darn o’r maen isaf i felin. ²⁵ Rhai cryfion a ofnant pan godo efe: rhag ei ddrylliadau ef yr ymlanhânt. ²⁶ Cleddyf yr hwn a’i trawo, ni ddeil; y waywffon, y bicell, na’r llurig. ²⁷ Efe a gyfrif haearn fel gwellt, a phres fel pren pwdr. ²⁸ Ni phair saeth iddo ffoi: cerrig tafl a droed iddo yn sofl. ²⁹ Picellau a gyfrifir fel soflyn; ac efe a chwardd wrth ysgwyd gwaywffon. ³⁰ Dano ef y bydd megis darnau llymion o lestri pridd: efe a daena bethau llymion ar hyd y clai. ³¹ Efe a wna i’r dyfnder ferwi fel crochan: efe a esyd y môr fel crochan o ennaint. ³² Efe a wna lwybr golau ar ei ôl; fel y tybygid fod y dyfnder yn frigwyn. ³³ Nid oes ar y ddaear gyffelyb iddo, yr hwn a wnaethpwyd heb ofn. ³⁴ Efe a edrych ar bob peth uchel: brenin ydyw ar holl feibion balchder.

13 Achyn gŵyl y pasg, yr Iesu yn gwybod ddyfod ei awr ef i ymadael â’r byd hwn at y Tad, efe yn caru yr eiddo y rhai oedd yn y byd, a’u carodd hwynt hyd y diwedd. ² Ac wedi darfod swper, wedi i ddiafol eisoes roi yng nghalon Jwdas Iscariot, mab Simon, ei fradychu ef; ³ Yr Iesu yn gwybod roddi o’r Tad bob peth oll yn ei ddwylo ef, a’i fod wedi dyfod oddi wrth Dduw, ac yn myned at Dduw; ⁴ Efe a gyfododd oddi ar swper, ac a roes heibio ei gochlwisg, ac a gymerodd dywel, ac a ymwregysodd. ⁵ Wedi hynny efe a dywalltodd ddwfr i’r cawg, ac a ddechreuodd olchi traed y disgyblion, a’u sychu â’r tywel, â’r hwn yr oedd efe wedi ei wregysu. ⁶ Yna y daeth efe at Simon Pedr: ac efe a ddywedodd wrtho, Arglwydd, a wyt ti’n golchi fy nhraed i? ⁷ Yr Iesu a atebodd ac a ddywedodd wrtho, Y peth yr wyf fi yn ei wneuthur, ni wyddost ti yr awron: eithr ti a gei wybod ar ôl hyn. ⁸ Pedr a ddywedodd wrtho, Ni chei di olchi fy nhraed i byth. Yr Iesu a atebodd iddo, Oni olchaf di, nid oes i ti gyfran gyda myfi. ⁹ Simon Pedr a ddywedodd wrtho, Arglwydd, nid fy nhraed yn unig, eithr fy nwylo a’m pen hefyd. ¹⁰ Yr Iesu a ddywedodd wrtho, Yr hwn a olchwyd, nid rhaid iddo ond golchi ei draed, eithr y mae yn lân oll: ac yr ydych chwi yn lân, eithr nid pawb oll. ¹¹ Canys efe a wyddai pwy a’i bradychai ef: am hynny y dywedodd, Nid ydych chwi yn lân bawb oll. ¹² Felly wedi iddo olchi eu traed hwy, a chymryd ei gochlwisg, efe a eisteddodd drachefn, ac a ddywedodd wrthynt, A wyddoch chwi pa beth a wneuthum i chwi? ¹³ Yr ydych chwi yn fy ngalw i, Yr Athro, a’r Arglwydd: a da y dywedwch; canys felly yr ydwyf. ¹⁴ Am hynny os myfi, yn Arglwydd ac yn Athro, a olchais eich traed chwi; chwithau a ddylech olchi traed eich gilydd; ¹⁵ Canys rhoddais esampl i chwi, fel y gwnelech chwithau megis y gwneuthum i chwi. ¹⁶ Yn wir, yn wir, meddaf i chwi, Nid yw’r gwas yn fwy na’i arglwydd; na’r hwn a ddanfonwyd yn fwy na’r hwn a’i danfonodd. ¹⁷ Os gwyddoch y pethau hyn, gwyn eich byd os gwnewch hwynt.