Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Przewodnikowi chóru, na Ajjelet haszahar. Psalm Dawida.

22 Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś? Czemu jesteś tak daleki od wybawienia mnie, od słów mego jęku?

² Boże mój, wołam we dnie, a nie odzywasz się do mnie; w nocy, a nie mogę się uspokoić.

³ Ale ty jesteś Święty, mieszkający wśród chwały Izraela.

⁴ Tobie ufali nasi ojcowie, ufali i wyzwoliłeś ich.

⁵ Do ciebie wołali i zostali wybawieni, tobie ufali i się nie zawiedli.

⁶ Ja zaś jestem robakiem, a nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą ludu.

⁷ Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, wykrzywiają usta, potrząsają głową, mówiąc:

⁸ Zaufał PANU, niech go wyzwoli; niech go ocali, skoro go kocha.

⁹ Ale to ty mnie wydobyłeś z łona, napełniłeś mnie ufnością jeszcze u piersi mojej matki.

¹⁰ Na ciebie byłem zdany od narodzenia, od łona matki ty jesteś moim Bogiem.

¹¹ Nie oddalaj się ode mnie, bo utrapienie bliskie, a nie ma nikogo, kto by mnie wspomógł.

¹² Otoczyło mnie mnóstwo cielców, osaczyły mnie byki Baszanu.

¹³ Rozwarły na mnie swe paszcze jak lew drapieżny i ryczący.

¹⁴ Rozpłynąłem się jak woda i rozłączyły się wszystkie moje kości; moje serce stało się jak wosk, roztopiło się w moim wnętrzu.

¹⁵ Moja siła wyschła jak skorupa, a mój język przylgnął do podniebienia; położyłeś mnie w prochu śmierci.

15 Wtedy z Jerozolimy przyszli do Jezusa uczeni w Piśmie i faryzeusze i zapytali:

² Czemu twoi uczniowie postępują wbrew tradycji starszych? Nie myją bowiem rąk przed jedzeniem chleba.

³ A on odpowiedział im: Czemu i wy postępujecie wbrew przykazaniu Bożemu dla waszej tradycji?

⁴ Bóg bowiem nakazał: Czcij swego ojca i matkę, oraz: Kto złorzeczy ojcu albo matce, niech poniesie śmierć.

⁵ Ale wy mówicie: Kto by powiedział ojcu albo matce: To, co powinieneś otrzymać ode mnie jako pomoc, jest darem ofiarnym;

⁶ I nie uczciłby swego ojca ani matki, będzie bez winy. I tak unieważniliście przykazanie Boże przez waszą tradycję.

⁷ Obłudnicy, dobrze prorokował o was Izajasz:

⁸ Lud ten przybliża się do mnie swymi ustami i czci mnie wargami, ale ich serce daleko jest ode mnie.

⁹ Lecz na próżno mnie czczą, ucząc nauk, które są przykazaniami ludzkimi.