Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

I’r Pencerdd ar Neginoth, Maschil, Salm Dafydd.

55 Gwrando fy ngweddi, O Dduw; ac nac ymguddia rhag fy neisyfiad. ² Gwrando arnaf, ac erglyw fi: cwynfan yr ydwyf yn fy ngweddi, a thuchan, ³ Gan lais y gelyn, gan orthrymder yr annuwiol: oherwydd y maent yn bwrw anwiredd arnaf, ac yn fy nghasáu yn llidiog. ⁴ Fy nghalon a ofidia o’m mewn: ac ofn angau a syrthiodd arnaf. ⁵ Ofn ac arswyd a ddaeth arnaf, a dychryn a’m gorchuddiodd. ⁶ A dywedais, O na bai i mi adenydd fel colomen! yna yr ehedwn ymaith, ac y gorffwyswn. ⁷ Wele, crwydrwn ymhell, ac arhoswn yn yr anialwch. Sela. ⁸ Brysiwn i ddianc, rhag y gwynt ystormus a’r dymestl. ⁹ Dinistria, O Arglwydd, a gwahan eu tafodau: canys gwelais drawster a chynnen yn y ddinas. ¹⁰ Dydd a nos yr amgylchant hi ar ei muriau: ac y mae anwiredd a blinder yn ei chanol hi. ¹¹ Anwireddau sydd yn ei chanol hi; ac ni chilia twyll a dichell o’i heolydd hi. ¹² Canys nid gelyn a’m difenwodd; yna y dioddefaswn: nid fy nghasddyn a ymfawrygodd i’m herbyn; yna mi a ymguddiaswn rhagddo ef: ¹³ Eithr tydi, ddyn, fy nghydradd, fy fforddwr, a’m cydnabod, ¹⁴ Y rhai oedd felys gennym gydgyfrinachu, ac a rodiasom i dŷ Dduw ynghyd. ¹⁵ Rhuthred marwolaeth arnynt, a disgynnant i uffern yn fyw: canys drygioni sydd yn eu cartref, ac yn eu mysg.

15 Yna Eliffas y Temaniad a atebodd ac a ddywedodd, ² A adrodd gŵr doeth wybodaeth o wynt? ac a leinw efe ei fol â’r dwyreinwynt? ³ A ymresyma efe â gair ni fuddia? neu ag ymadroddion y rhai ni wna efe lesâd â hwynt? ⁴ Yn ddiau ti a dorraist ymaith ofn: yr ydwyt yn atal gweddi gerbron Duw. ⁵ Canys dy enau a draetha dy anwiredd; ac yr wyt yn dewis tafod y cyfrwys. ⁶ Dy enau di sydd yn dy fwrw yn euog, ac nid myfi: a’th wefusau sydd yn tystiolaethu yn dy erbyn. ⁷ A aned tydi yn gyntaf dyn? a lunied tydi o flaen y bryniau? ⁸ A glywaist ti gyfrinach Duw? ac a ateli di ddoethineb gyda thi dy hun? ⁹ Beth a wyddost ti a’r nas gwyddom ni? beth a ddeelli di, heb fod hynny hefyd gennym ninnau? ¹⁰ Y mae yn ein mysg ni y penllwyd, a’r oedrannus hefyd; hŷn o oedran na’th dad di. ¹¹ Ai bychan gennyt ti ddiddanwch Duw? a oes dim dirgel gyda thi? ¹² Pa beth sydd yn dwyn dy feddwl oddi arnat? ac ar ba beth yr amneidia dy lygaid, ¹³ Gan i ti droi dy feddwl yn erbyn Duw, a gollwng y fath eiriau allan o’th enau? ¹⁴ Pa beth yw dyn, i fod yn lân? a’r hwn a aned o wraig, i fod yn gyfiawn? ¹⁵ Wele, ni roddes efe ymddiried yn ei saint; a’r nefoedd nid ydynt lân yn ei olwg ef. ¹⁶ Pa faint mwy ffiaidd a drewedig ydyw dyn, yr hwn sydd yn yfed anwiredd fel dwfr? ¹⁷ Dangosaf i ti, gwrando arnaf; a’r hyn a welais a fynegaf. ¹⁸ Yr hyn a fynegodd gwŷr doethion oddi wrth eu tadau, ac nis celasant: ¹⁹ I’r rhai yn unig y rhoddwyd y ddaear: ac ni ddaeth alltud yn eu plith hwy. ²⁰ Holl ddyddiau yr annuwiol y bydd efe yn ymofidio: a rhifedi y blynyddoedd a guddiwyd oddi wrth y traws. ²¹ Trwst ofnadwy sydd yn ei glustiau ef: mewn heddwch y daw y dinistrydd arno. ²² Ni chred efe y dychwel allan o dywyllwch: ac y mae y cleddyf yn gwylied arno. ²³ Y mae efe yn crwydro am fara, pa le y byddo: efe a ŵyr fod dydd tywyllwch yn barod wrth ei law. ²⁴ Cystudd a chyfyngdra a’i brawycha ef; hwy a’i gorchfygant, fel brenin parod i ryfel. ²⁵ Canys efe a estynnodd ei law yn erbyn Duw; ac yn erbyn yr Hollalluog yr ymnerthodd. ²⁶ Efe a red yn y gwddf iddo ef, trwy dewdwr torrau ei darianau: ²⁷ Canys efe a dodd ei wyneb â’i fraster: ac a wnaeth dyrch o floneg ar ei denewynnau. ²⁸ A thrigo y mae mewn dinasoedd wedi eu dinistrio, a thai anghyfannedd, y rhai sydd barod i fod yn garneddau. ²⁹ Ni chyfoethoga efe, ni phery ei olud ef chwaith; ac nid estyn efe eu perffeithrwydd hwy ar y ddaear. ³⁰ Nid ymedy efe allan o dywyllwch, y fflam a wywa ei frig ef; ac efe a ymedy trwy anadl ei enau ef. ³¹ Yr hwn a dwylled, nac ymddirieded mewn oferedd: canys oferedd fydd ei wobr ef. ³² Efe a dorrir ymaith cyn ei ddydd; a’i gangen ni lasa. ³³ Efe a ddihidla ei rawn anaeddfed fel gwinwydden; ac a fwrw ei flodeuyn fel olewydden. ³⁴ Canys cynulleidfa rhagrithwyr fydd unig: a thân a ysa luestai gwobrwyr. ³⁵ Y maent yn ymddŵyn blinder, ac yn esgor ar wagedd; a’u bol sydd yn darpar twyll.

²⁷ Clywsoch ddywedyd gan y rhai gynt, Na wna odineb; ²⁸ Eithr yr ydwyf fi yn dywedyd i chwi fod pob un sydd yn edrych ar wraig i’w chwenychu hi, wedi gwneuthur eisoes odineb â hi yn ei galon. ²⁹ Ac os dy lygad deau a’th rwystra, tyn ef allan, a thafl oddi wrthyt: canys da i ti golli un o’th aelodau, ac na thafler dy holl gorff i uffern. ³⁰ Ac os dy law ddeau a’th rwystra, tor hi ymaith, a thafl oddi wrthyt: canys da i ti golli un o’th aelodau, ac na thafler dy holl gorff i uffern. ³¹ A dywedwyd, Pwy bynnag a ollyngo ymaith ei wraig, rhoed iddi lythyr ysgar: ³² Ond yr ydwyf fi yn dywedyd i chwi, fod pwy bynnag a ollyngo ymaith ei wraig, ond o achos godineb, yn peri iddi wneuthur godineb: a phwy bynnag a briodo’r hon a ysgarwyd, y mae efe yn gwneuthur godineb.

³³ Trachefn, clywsoch ddywedyd gan y rhai gynt, Na thwng anudon; eithr tâl dy lwon i’r Arglwydd: ³⁴ Ond yr ydwyf fi yn dywedyd wrthych chwi, Na thwng ddim: nac i’r nef; canys gorseddfa Duw ydyw: ³⁵ Nac i’r ddaear; canys troedfainc ei draed ydyw: nac i Jerwsalem; canys dinas y brenin mawr ydyw. ³⁶ Ac na thwng i’th ben; am na elli wneuthur un blewyn yn wyn, neu yn ddu.