Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Modlitwa o powodzenie wierzących

¹⁴ Dlatego zginam moje kolana przed Ojcem, ¹⁵ od którego wszelkie ojcostwo na niebie i na ziemi wywodzi swoje imię. ¹⁶ Proszę, byście przez Jego Ducha zostali posileni mocą w wewnętrznym człowieku, stosownie do bogactwa Jego chwały. ¹⁷ Proszę też, aby Chrystus przez wiarę zadomowił się w waszych sercach, abyście — zakorzenieni i ugruntowani w miłości — ¹⁸ potrafili pojąć, wraz ze wszystkimi świętymi, jaka jest szerokość i długość, wysokość i głębokość, ¹⁹ i poznać wykraczającą poza zdolności poznawcze miłość Chrystusa — abyście zostali wypełnieni całą pełnią Boga.

²⁰ Temu zaś, który według mocy działającej w nas może uczynić o wiele więcej ponad to wszystko, o co prosimy lub o czym myślimy, ²¹ Temu niech będzie chwała w Kościele i w Chrystusie Jezusie po wszystkie pokolenia — na wieki. Amen.

Jezus wobec ludzkich potrzeb

6 Potem Jezus udał się na drugi brzeg Jeziora Galilejskiego, czyli Tyberiadzkiego. ² Podążał za Nim wielki tłum, ponieważ ludzie widzieli znaki, których dokonywał na chorych. ³ Jezus tymczasem wstąpił na wzgórze i usiadł tam wraz ze swoimi uczniami. ⁴ A właśnie zbliżała się Pascha, święto żydowskie. ⁵ Gdy Jezus podniósł oczy i zobaczył, że zbliża się do Niego wielki tłum, zwrócił się do Filipa: Gdzie nakupimy chleba, aby ci ludzie się najedli? ⁶ Mówił to jednak, aby go wypróbować; sam bowiem już wiedział, co ma robić.

⁷ Filip odpowiedział: Dwieście denarów^[a] byłoby za mało, aby każdemu z nich dać choć po kawałku.

⁸ Na to odezwał się jeden z Jego uczniów, Andrzej, brat Szymona Piotra: ⁹ Jest tutaj chłopczyk, który ma pięć jęczmiennych chlebów i dwie rybki, lecz cóż to jest na tak wielu?

¹⁰ Jezus powiedział: Każcie zgromadzonym usiąść. A miejsce to obficie porastała trawa. Usiedli więc mężczyźni w liczbie około pięciu tysięcy. ¹¹ Jezus zaś wziął chleb, podziękował Bogu i rozdał siedzącym. Podobnie postąpił z rybami — dał ludziom tyle, ile chcieli. ¹² A gdy najedli się do syta, powiedział do swoich uczniów: Zbierzcie pozostałe kawałki, aby się nic nie zmarnowało! ¹³ Zebrali więc i kawałkami pięciu jęczmiennych chlebów, pozostałymi po jedzących, napełnili dwanaście koszy.

¹⁴ Gdy ludzie zobaczyli, jakiego dokonał znaku, zaczęli mówić między sobą: Ten naprawdę jest tym Prorokiem, który miał przyjść na świat. ¹⁵ Tymczasem Jezus, gdy poznał, że zamierzają podejść i porwać Go po to, by obwołać królem, znów samotnie oddalił się na górę.

Jezus wobec praw natury

¹⁶ A gdy nastał wieczór, Jego uczniowie zeszli nad wodę, ¹⁷ wsiedli do łodzi i zaczęli przeprawę na drugi brzeg, do Kafarnaum. Zapadł już zmrok, a Jezus jeszcze do nich nie dotarł. ¹⁸ Jezioro zaś burzyło się smagane silnym wiatrem. ¹⁹ Wtedy, a pokonali już ponad cztery, a może nawet sześć kilometrów, zobaczyli Jezusa, jak idzie po falach i zbliża się do łodzi. Przerazili się. ²⁰ Lecz On odezwał się do nich: To Ja jestem, przestańcie się bać! ²¹ Chętnie więc wzięli Go do łodzi, a łódź natychmiast przybiła do brzegu, do którego zmierzali.