Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

147 Chwalcie PANA, bo dobrze jest śpiewać naszemu Bogu; jest to bowiem miłe i piękna jest chwała.

² PAN buduje Jeruzalem i gromadzi rozproszonych Izraela.

³ On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.

⁴ On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.

⁵ Wielki jest nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.

⁶ PAN podnosi pokornych, a niegodziwych poniża aż do ziemi.

⁷ Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;

⁸ Który okrywa niebiosa obłokami i przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;

⁹ Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym do niego.

¹⁰ Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.

¹¹ PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.

²⁰ Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.

⁹ I odszedłszy stamtąd, wszedł do ich synagogi.

¹⁰ A był tam człowiek, który miał uschłą rękę. I chcąc go oskarżyć, zapytali: Czy wolno uzdrawiać w szabat?

¹¹ A on im odpowiedział: Któż z was, mając jedną owcę, która w szabat wpadłaby do dołu, nie chwyci jej i nie wyciągnie?

¹² A o ileż ważniejszy jest człowiek niż owca! Tak więc wolno w szabat dobrze czynić.

¹³ Wtedy powiedział do tego człowieka: Wyciągnij rękę. On ją wyciągnął i znowu stała się zdrowa jak i druga.

¹⁴ A faryzeusze, wyszedłszy, naradzali się przeciwko niemu, w jaki sposób go zgładzić.