Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Pagdayaw sa Dios nga Manluluwas
146 Dayawa ang Ginoo!
Dapat dayawon ko gid ang Ginoo.
2 Dayawon ko siya sa bug-os ko nga kabuhi.
Kantahan ko ang akon Dios sang mga pagdayaw samtang nagakabuhi ako.
3 Indi kamo magsalig sa gamhanan nga mga tawo kag sa kay bisan sin-o,
kay indi sila makaluwas sa inyo.
4 Kon mapatay na sila nagabalik sila sa duta,
kag sa sina nga adlaw ang ila mga plano nangin wala sing pulos.
5 Bulahan ang tawo nga ang nagabulig sa iya amo ang Dios ni Jacob,
nga ang iya pagsalig ara sa Ginoo nga iya Dios,
6 nga amo ang naghimo sang kalangitan kag sang kalibutan, sang dagat kag sang tanan nga ara sa sini.
Masaligan gid ang Ginoo sa wala sing katapusan.
7 Nagahukom siya pabor sa mga ginapigos,
kag nagahatag siya sang pagkaon sa mga ginagutom.
Ginahilway niya ang mga ginbihag,
8 ginaayo niya ang mga bulag agod makakita,
ginapabakod niya ang mga maluya,
ginahigugma niya ang mga matarong,
9 ginabantayan niya ang mga dumuluong,[a]
ginabuligan niya ang mga ilo kag mga balo nga babayi,
pero ginaguba niya ang mga pamaagi sang mga malaot.
10 Mga pumuluyo sang Zion,[b] ang Ginoo nga inyo Dios nagahari sa wala sing katapusan!
Dayawa ang Ginoo!
17 Bayluhan ko ang mga materyales sang imo templo: ang mga saway bayluhan ko sang bulawan, ang mga salsalon bayluhan ko sang mga pilak, ang mga kahoy bayluhan ko sang saway, kag ang mga bato bayluhan ko sang salsalon. Kag mangibabaw sa inyo ang kalinong kag pagkamatarong. 18 Wala na sing pagpamintas nga mabatian sa imo duta. Wala na sing mga kalaglagan nga magaabot sa imo. Magapalibot sa imo ang kaluwasan nga daw sa mga pader, kag magadayaw sa akon ang magasulod sa imo mga puwertahan.
19 “Ang adlaw kag ang bulan indi na mangin kasanag sa imo kon adlaw kag gab-i, kay ako, ang Ginoo, amo na ang imo kasanag sa wala sing katapusan. Ako nga imo Dios amo na ang imo katahom. 20 Ako ang imo mangin adlaw kag bulan nga indi na magsalop; ako ang imo kasanag sa wala sing katapusan. Kag mauntat na ang imo mga pag-antos. 21 Ang tanan mo nga katawhan mangin matarong, kag panag-iyahan nila ang duta sang Israel hasta san-o. Ginhimo ko sila; pareho sila sa tanom nga akon gintanom para sa akon kadungganan. 22 Diutay lang sila, pero magadamo gid sila. Mga kubos sila, pero mangin gamhanan sila nga nasyon. Ako, ang Ginoo, ang magahimo sini gilayon sa husto nga tion.”
Gin-ayo ni Jesus ang Duha ka Bulag
27 Paghalin ni Jesus sa sadto nga lugar, may duha ka bulag nga nagsunod sa iya nga nagasinggit, “Kaliwat ni David,[a] kaluoyi kami!” 28 Sang pag-abot ni Jesus sa balay nga iya ginadayunan, nagpalapit sa iya atong duha ka bulag. Ginpamangkot niya sila, “Nagatuo bala kamo nga sarang ko kamo maayo?” Nagsabat sila, “Huo, Ginoo.”[b] 29 Dayon gintandog ni Jesus ang ila mga mata kag nagsiling, “Suno sa inyo pagtuo pagahimuon ina sa inyo.” 30 Sa gilayon nag-ayo ang ila mga mata kag nakakita na sila. Ginpaandaman sila ni Jesus nga indi gid sila magpanugid bisan kay sin-o. 31 Pero naglakat sila kag ginpanugid nila sa bug-os nga lugar kon ano ang ginhimo ni Jesus sa ila.
Gin-ayo ni Jesus ang Apa
32 Sang nagapauli na sila, may gindala kay Jesus nga apa tungod kay ginagamhan siya sang malaot nga espiritu. 33 Pagkatapos nga napaguwa ni Jesus ang malaot nga espiritu, nakahambal dayon ang apa. Natingala gid ang mga tawo. Nagsiling sila, “Halin pa sang una wala kita sing may nakita nga pareho sini sa bug-os nga Israel.” 34 Pero nagsiling ang mga Pariseo, “Nagatabog siya sang malaot nga mga espiritu paagi sa gahom nga ginhatag sa iya sang pangulo sang malaot nga mga espiritu.”
Hiligaynon Bible (Ang Pulong Sang Dios) Copyright © 1996, 2006 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.