Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Pagpasalamat tungod sa Kadaogan
118 Pasalamati ang Ginoo, kay maayo siya;
ang iyang gugma walay kataposan.
2 Ang katawhan sa Israel moingon, “Ang iyang gugma walay kataposan.”
19 Ablihi ang mga pultahan sa templo sa Ginoo[a] alang kanako, kay mosulod ako ug magpasalamat sa Ginoo.
20 Mao kini ang pultahan sa Ginoo diin ang mga matarong lang ang makasulod.
21 Magpasalamat ako kanimo, Ginoo, kay gitubag mo ang akong pag-ampo.
Ikaw ang kaluwasan alang kanako.
22 Ang bato nga gisalikway sa mga panday mao pa hinuon ang nahimong pundasyon nga bato.
23 Gihimo kini sa Ginoo ug katingalahan kaayo kini.
24 Mao kini ang adlaw diin gipadaog kita sa Ginoo,[b] busa maglipay ug magsadya kita.
25 Ginoo, nagapangamuyo kami kanimo, luwasa intawon kami.
Hatagi kami ug kalamposan.
26 Hinaut nga panalanginan sa Ginoo ang hari nga iyang pinadala.
Ug kamong mga tawo, hinaut nga panalanginan usab kamo sa Ginoo gikan dinhi sa iyang templo.[c]
27 Ang Ginoo, Dios; ug maayo kaayo siya kanato.
Magdala kita ug mga sanga sa kahoy sa pagsaulog sa pista, ug molibot kita sa halaran.
28 Ginoo, ikaw ang akong Dios;
nagapasalamat ako ug nagadayeg kanimo.
29 Pasalamati ang Ginoo, kay maayo siya;
ang iyang gugma walay kataposan.
Ang mga Saad sa Pagpanalangin
33 Samtang gipriso pa si Jeremias sulod sa hawanan sa mga guwardya sa palasyo, may gisulti ang Ginoo kaniya sa ikaduhang higayon. 2 Mao kini ang gisulti sa Ginoo nga naghimo ug nagpahimutang sa kalibotan—Ginoo ang iyang ngalan:
3 “Panawag kanako kay tubagon ko ikaw. Ipadayag ko kanimo ang katingalahan ug sekretong mga butang nga wala mo pa masayri. 4 Kay ako, ang Ginoo, ang Dios sa Israel nagaingon: Gipangguba ninyo ang mga balay sa Jerusalem ug ang palasyo sa hari sa Juda aron himuong depensa batok sa pagsulong sa mga kaaway. 5 Walay kapuslanan ang pagsukol sa mga taga-Babilonia. Mapuno lang ang siyudad sa mga patayng lawas sa mga tawo nga akong laglagon tungod sa akong labihan nga kasuko kaninyo. Isalikway ko kini nga siyudad tungod sa labihan nga kadaotan niini.
6 “Apan moabot ang panahon nga ayohon ko kini nga siyudad ug ang mga lumulupyo niini. Unya magkinabuhi sila nga mauswagon ug malinawon. 7 Pabalikon ko ang mga taga-Israel ug mga taga-Juda sa ilang yuta,[a] ug pabarogon ko pag-usab ang ilang mga lungsod ug ibalik sa ilang kahimtang sa una. 8 Hinloan ko sila ug pasayloon sa tanang kalapasan ug sala nga ilang nahimo batok kanako. 9 Kon mahitabo na kini, ang siyudad sa Jerusalem mohatag kanakog kadungganan, kalipay, ug pagdayeg. Ug ang kanasoran sa kalibotan mangurog sa kahadlok inigkadungog nila sa mga maayong butang nga ako unyang pagahimuon niini nga siyudad, ug sa kauswagan ug kalinaw nga ihatag ko unya niini.”
Magdan-ag Kita sa Kalibotan Sama sa mga Suga
12 Mga hinigugma kong mga igsoon, sa diha pa ako uban kaninyo nagmatinumanon na kamo kanako. Ilabi na gayod karon nga wala na ako diha, paningkamoti ang inyong kaluwasan[a] nga may pagtahod ug kahadlok sa Dios. 13 Kay ang Dios mao ang nagahatag kanato ug tinguha ug katakos sa pagbuhat sa iyang kabubut-on.
14 Buhata ninyo ang mga buluhaton nga walay pagbagulbol o paglalisay, 15 aron mahimo kamong hingpit nga mga anak sa Dios, hinlo ug walay ikasaway sa inyong pagkinabuhi niining kalibotan nga gipuy-an sa mga tawo nga daotan ug makasasala. Angay nga kamo mahisama sa mga suga nga nagadan-ag kanila 16 sa inyong pagsugilon sa pulong sa Dios nga nagahatag sa kinabuhi nga walay kataposan. Ug kon sama kamo niini, may ikapasigarbo ako sa pagbalik ni Cristo tungod kay may kapuslanan ang akong paghago diha kaninyo.
17 Ang inyong pagtuo sama sa halad alang sa Dios. Sa pagkatinuod kon kinahanglan nga iula ko ang akong dugo alang sa inyong pagtuo, ikalipay ko. Ug dili lang ako ang malipay kondili kamo usab. 18 Busa paglipay kamo uban kanako tungod niini.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.