Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Pag-ampo alang sa Kagawasan sa Nasod
79 O Dios, gisulong sa mga taga-laing nasod ang yuta nga imong gipanag-iyahan.
Gipasipad-an nila ang imong balaan nga templo ug giguba ang Jerusalem.
2 Gipakaon nila sa mga langgam ug sa mabangis nga mga mananap ang mga patayng lawas sa imong matinumanon nga mga alagad.
3 Gipaagas nila nga daw tubig sa tibuok Jerusalem ang dugo sa imong katawhan,
ug walay bisan usa nga nahibilin aron sa paglubong sa mga patay.
4 Gipakaulawan kami ug gibiaybiay sa mga nasod sa among palibot.
5 Hangtod kanus-a, Ginoo, ang imong kasuko kanamo?
Hangtod ba sa kahangtoran?
Hangtod kanus-a mosilaob nga daw kalayo ang imong pagpangabugho?
6 Ipakita ang imong kasuko sa mga nasod ug mga gingharian nga wala moila ug mosimba kanimo.
7 Kay gipamatay nila ang imong katawhan[a] ug gilaglag ang ilang nasod.
8 Ayaw kami siloti tungod sa mga sala sa among mga katigulangan.
Kaloy-i hinuon kami kay wala na gayod kamiy mahimo.
9 Tabangi kami, O Dios nga among manluluwas, aron madayeg ang imong ngalan.
Luwasa kami ug pasayloa sa among mga sala aron ikaw mapasidunggan.
10 Nganong moingon man kanamo ang ubang mga nasod, “Hain na man ang inyong Dios?”
Samtang gatan-aw kami, ipakita sa mga nasod nga ipanimalos mo ang ilang pagpamatay sa imong mga alagad.
11 Pamatia ang mga pag-agulo sa imong mga katawhan nga binilanggo.
Gihukman sila nga patyon, busa luwasa sila pinaagi sa imong gahom.
12 Ginoo, balosi ug pito ka pilo ang mga nasod sa ilang pagpakaulaw kanimo.
13 Ug kaming imong katawhan, nga gibantayan mo nga daw mga karnero, magpasalamat kanimo sa walay kataposan.
Dayegon ka namo kanunay hangtod sa kahangtoran.
Mobalik ang mga Israelinhon sa Ilang Dapit gikan sa Pagkabihag
6-7 Miingon ang Ginoo, “Sa umaabot nga mga adlaw, tigomon ko ang akong mga katawhan nga akong gisilotan—ang nangapiang ug nagkatibulaag. Himuon ko nga usa ka gamhanan nga nasod ang mga nangahibilin kanila. Ug maghari ako kanila sa Jerusalem[a] gikan niana nga panahon hangtod sa kahangtoran. 8 Ang Jerusalem,[b] nga sama sa usa ka tore nga lantawanan, diin ang Dios magbantay sa iyang katawhan[c] mahimo pag-usab nga nagaunang siyudad sa Israel sama kaniadto.
9-10 “Karon, ngano kamong mga lumulupyo sa Zion nagaagulo man sama sa babaye nga nagbati? Naa pa man ang inyong hari ug ang iyang mga magtatambag wala man nangamatay. Sige, paglimbag-limbag kamo sa kasakit sama sa babayeng nagbati. Kay sa dili madugay mobiya kamo sa inyong siyudad ug magpuyo sa kaumahan, ug unya dad-on kamo ngadto sa Babilonia. Apan luwason ko kamo didto gikan sa kamot sa inyong mga kaaway. 11 Karon daghang mga nasod ang nagtigom sa pakiggira kaninyo. Nagaingon sila, ‘Atong pasipad-an ang Jerusalem! Ug unya atong tan-awon ang makauulaw nga kahimtang niini.’ 12 Apan kini nga mga nasod wala makahibalo sa akong hunahuna. Wala sila makasabot sa akong plano, nga tigomon sila aron silotan, sama nga ang uhay tigomon aron giokon.
13 “Mga lumulupyo sa Zion, lakaw kamo ug laglaga ninyo sa hingpit[d] ang inyong mga kaaway nga daw sa nagagiok kamo ug mga uhay. Kay himuon ko kamong sama sa torong baka nga may puthaw nga mga sungay ug may bronsi nga mga kuko. Dugmokon ninyo ang daghang mga nasod, ug ang ilang mga bahandi nga nakuha nila pinaagi sa kabangis ihalad ninyo kanako, ang Ginoo nga magagahom sa tibuok kalibotan.”
Ang Pagkagun-ob sa Babilonia
18 Human niadto, nakita ko ang lain na usab nga anghel nga mikunsad gikan sa langit. Gamhanan kini nga anghel ug nahayagan ang tibuok kalibotan sa iyang kasulaw. 2 Misinggit siyag kusog, “Nagun-ob na! Ang inila nga Babilonia nagun-ob na! Karon nahimo na kining puloy-anan sa mga demonyo o mga daotang espiritu, ug sa tanang matang sa langgam nga daotan ug hugaw. 3 Nahitabo kini sa Babilonia tungod kay ang iyang mga lumulupyo mao ang nagtintal sa mga tawo sa tibuok kalibotan nga mosunod sa ilang mga daotang binuhatan nga gikayugtan sa Dios. Ang mga hari sa kalibotan nakighilawas sa Babilonia. Ug ang mga negosyante sa kalibotan nangadato tungod kay diha siya kanila namalit sa iyang mga kinahanglanon aron makapatuyang sa iyang mga bisyo.”
4 Ug may nadungog akong lain usab nga tingog gikan sa langit nga nagaingon:
“Kamo nga akong katawhan, gawas kamo gikan nianang siyudad,
aron dili kamo makasunod sa iyang daotang buhat,
ug aron dili kamo malakip sa silot nga alang kaniya.
5 Kon tapukon ang iyang mga sala sangko na kini sa langit,
kay daghan kaayo ang iyang mga gibuhat nga daotan.
Ug dili gayod kini kalimtan sa Dios.
6 Kon unsa ang iyang gibuhat nga daotan ngadto sa uban mao usab ang buhaton diha kaniya,
ug doble pa gayod ang balos kaniya.
Kon unsa ang iyang gisilot sa uban, doblehon pa kana isip balos kaniya.
7 Kon giunsa niya pagpasigarbo ug pagpatuyang sa iyang bahandi, mao usab ang ibalos nga kalisod ug kasubo kaniya.
Nagtuo siya nga rayna siya ug dili gayod magsubo sama sa mga biyuda.
8 Tungod niini, moabot kaniya ang mga katalagman: mga kasakit, mga kasubo ug kagutom, sulod lang sa usa ka adlaw.
Human niini, sunogon siya,
tungod kay gamhanan ang Ginoong Dios nga nagahukom kaniya.
9 “Ang mga hari sa kalibotan nga nakighilawas kaniya ug nagpatuyang lang sa iyang bahandi manghilak kon makita nila ang aso sa iyang pagkasunog. 10 Magalantaw sila sa halayo tungod kay mahadlok sila nga maapil sa silot nga alang kaniya. Moingon sila, ‘Pagka-anugon! Pagka-anugon sa inila ug gamhanan nga siyudad sa Babilonia. Kay sa hamubo ra nga panahon[a] nasilotan siya!’
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.