Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Ang Pag-ampo sa Tawo nga Nagaantos
102 Ginoo, pamatia ang akong pag-ampo.
Pamatia ang akong pagpangayo ug tabang kanimo.
2 Ayaw pagtago kanako sa panahon sa akong kalisod.
Pamatia ako kon motawag ako kanimo,
ug tubaga dayon ako.
3 Kay ang akong kinabuhi gakahanaw sama sa aso;
ang akong kabukogan daw gisunog.
4 Daw sagbot ako nga gitunob-tunoban ug nalaya;
ug nawad-an akog gana sa pagkaon.
5 Tungod sa akong kusog nga pag-agulo, bukog na lang ako ug panit.
6 Nagainusara ako sama sa langgam sa kamingawan
o sama sa ngiwngiw diha sa guba ug biniyaan nga dapit.
7 Dili ako makatulog;
sama ako sa langgam nga nagainusara sa atop sa balay.
8 Kanunay akong pakaulawan sa akong mga kaaway.
Gibiaybiay nila ako ug gigamit nila ang akong ngalan sa pagtunglo sa uban.
9 Wala na akoy kaon-kaon;
nagayaka na lang ako sa abo[a] ug naghilak,
10 tungod sa imong labihang kasuko kanako.
Daw sa imo akong gipunit ug gilabay.
11 Ang akong kinabuhi sama sa anino nga nagakahanaw.
Ug sama ako sa sagbot nga nagakalaya.
12 Apan ikaw, Ginoo, nagahari sa walay kataposan;
hinumdoman ka sa mga katawhan hangtod sa kahangtoran.
13 Kaloy-an mo na ang Zion,[b]
tungod kay miabot na ang gitagal nga panahon nga ipakita mo ang imong kaayo kaniya.
14 Kay kini nga siyudad gihigugma o gikabalak-an pa gihapon sa imong katawhan nga imong mga alagad bisan guba na kini.
15 Ang kanasoran motahod sa Ginoo;
ang tanang hari sa kalibotan motahod sa iyang gahom.
16 Kay patindogon pag-usab sa Ginoo ang Zion;
ipakita niya ang iyang gamhanang presensya.
17 Tubagon niya ang pag-ampo sa mga makalulooy;
dili niya ipakawalay-bili ang ilang pag-ampo.
13 Bulahan ang tawo nga nakaangkon sa kaalam ug pagsabot. 14 Kay mas mapuslanon pa kini kaysa pilak ug bulawan, 15 ug mas bililhon pa sa mga alahas. Wala gayoy butang nga imong ginapangandoy nga makatupong niini. 16 Magpauswag ug magpataas kini sa imong kinabuhi, ug maghatag kadungganan kanimo. 17 Makatabang kini sa imong kinabuhi ug maghatag kanimog maayong kahimtang. 18 Bulahan ang tawong padayong nagmaalamon; ang kaalam maghatag kaayohan ug magpataas sa iyang kinabuhi.[a]
Ang Kamatuoran nga Makahatag Kaninyo ug Kagawasan
31 Unya, miingon si Jesus sa mga Judio nga mituo kaniya, “Kon magpadayon kamo sa pagtuman sa akong mga gitudlo, tinuod gayod nga kamo akong mga tinun-an. 32 Masayran ninyo ang kamatuoran, ug ang kamatuoran mao ang maghatag kaninyo ug kagawasan.” 33 Miingon sila kaniya, “Mga kaliwat kami ni Abraham, ug wala pa gayod kami maulipon ni bisan kinsa. Nganong nagaingon ka man nga hatagan kami ug kagawasan?” 34 Miingon si Jesus, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga si bisan kinsa nga nagapakasala, ulipon sa sala. 35 Ang ulipon lumalabay lang sa panimalay, apan ang anak permanente. 36 Busa kon ang Anak sa Dios mao ang maghatag kaninyo ug kagawasan, gawasnon gayod kamo. 37 Nahibalo ako nga mga kaliwat kamo ni Abraham, apan nagtinguha kamo sa pagpatay kanako tungod kay dili kamo modawat sa akong mga gitudlo. 38 Ginasulti ko kaninyo ang akong mga nakita sa Amahan; apan kamo, ginahimo ninyo ang inyong nadunggan gikan sa inyong amahan.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.