Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Pangayo ug Pasaylo sa Dios
51 Kaloy-i intawon ako, O Dios, sumala sa imong gugma.
Papasa ang akong mga sala sumala sa imong dakong kalooy kanako.
2 Hugasi ako sa akong pagkadaotan;
hinloi ako sa akong mga sala.
3 Kay nasayod ako sa akong mga kasaypanan ug giangkon ko ang akong mga sala.
4 Kanimo lang gayod ako nakasala.
Gihimo ko ang mga butang nga giisip mong daotan.
Busa husto ka sa imong pagsentensya kanako.
Makatarunganon ka sa imong paghukom kanako.
5 Daotan ako ug makasasala sukad pa sa gipanamkon ako.
6 Ang matinud-anon nga kasingkasing mao ang imong gusto;
tudloi ako mahitungod sa kaalam.
7 Hinloi ako sa akong mga sala aron mahinloan ako;
hugasi ako aron mahimo akong putli.[a]
8 Ipabati kanako ang kalipay ug kasadya;
bisan pa kon gidugmok mo ang akong kabukogan malipay gihapon ako.
9 Kuhaa ang akong mga sala;
papasa ang tanan kong kadaotan.
10 Himoang hinlo ang akong kasingkasing, O Dios,
ug hatagi ako pag-usab ug matinud-anong espiritu.
11 Ayaw ako aboga gikan sa imong presensya,
ug ayaw kuhaa ang imong balaang Espiritu gikan kanako.
12 Ibalik kanako ang kalipay nga gibati ko sa dihang giluwas mo ako.
Ug hatagi akog matinumanong espiritu.
13 Unya tudloan ko ang mga makasasala sa imong mga pamaagi
ug mobalik sila kanimo.
14 Luwasa ako sa kamatayon,[b] O Dios nga akong manluluwas,
ug isinggit ko sa makusog ang imong pagluwas.[c]
15 Ginoo, tabangi ako sa pagsulti ug mga pagdayeg kanimo,
ug dayegon ko ikaw.
16 Dili mo ikalipay ang mga halad,
bisan pa ug mohalad ako kanimo ug halad nga sinunog, dili ka malipay niini.
17 Ang halad nga makahatag ug kalipay kanimo, O Dios, mao ang kinabuhi nga mapainubsanon ug mahinulsulon sa iyang mga sala.
Kining matanga sa halad dili mo isalikway.
18 O Dios, panalangini ang Jerusalem[d] sumala sa imong kaayo.
Tukora pag-usab ang mga paril niini.
19 Unya malipay ka sa hustong mga halad, apil na ang mga halad nga sinunog.
Ug unya, maghalad ang katawhan ug mga toriyong baka diha sa imong halaran.
Nasuko si Jonas nga Gikaloy-an sa Ginoo ang mga taga-Nineve
4 Apan wala malipay si Jonas ug naglagot siya pag-ayo. 2 Nagaampo siya sa “Ginoo, wala gayod ako masayop sa akong gisulti sa didto pa ako sa among dapit! Mao man gani nga nagpahilayo ako ug miadto sa Tarshish tungod kay nasayod ako nga maloloy-on ka nga Dios ug may kahingawa. Mahigugmaon ka, daling malukmay, ug dili dali nga masuko. 3 Busa Ginoo, kuhaa na lang ang akong kinabuhi, kay mas maayo pa nga mamatay ako kaysa mabuhi.” 4 Mitubag ang Ginoo, “Angay mo ba kining ikasuko pag-ayo?”
5 Nigawas si Jonas ug nilingkod sa sidlakang bahin sa siyudad. Naghimo siya ug kapasilongan didto samtang naghulat kon unsa ang mahitabo sa siyudad. 6 Apan nainitan gihapon si Jonas, busa gipatubo sa Ginoong Dios ang usa ka tanom ug gipalapaw kini kang Jonas aron malandongan siya. Nalipay pag-ayo si Jonas sa tanom. 7 Apan pagkasunod adlaw, sa mobanagbanag pa lang, gipakaon sa Dios ngadto sa ulod[a] ang tanom ug namatay kini.
8 Sa dihang misidlak na ang adlaw, nagpadala ang Dios ug init nga hangin gikan sa sidlakan. Nainitan ang ulo ni Jonas ug daw malipong siya. Busa nangandoy na lang siya nga mamatay. Miingon siya, “Mas maayo pa nga mamatay ako kaysa mabuhi.” 9 Miingon ang Dios kaniya, “Angay mo bang ikasuko pag-ayo ang nahitabo sa tanom?” Mitubag siya, “Oo, angay gayod ako nga masuko. Busa mas maayo pa nga mamatay na lang ako.” 10 Miingon ang Ginoo, “Naanugnan ka man gani nianang tanom nga mitubo lang nga wala nimo hagoi, ug namatay lang dayon pagkasunod adlaw. 11 Ako pa kaha ang dili malooy sa Nineve, ang dakong siyudad nga may kapin sa 120,000 ka mga tawo nga wala makahibalo bahin sa akong mga balaod,[b] ug may daghan pa nga mga mananap?”
Ang Pangandoy ni Pablo sa Pag-adto sa Roma
8 Una sa tanan nagapasalamat ako sa akong Dios pinaagi kang Jesu-Cristo alang kaninyong tanan, kay ang inyong pagtuo gipanugilon sa tibuok kalibotan. 9 Kanunay akong nagaampo alang kaninyo, ug nasayran kini sa Dios nga akong gialagaran sa tibuok kong kasing-kasing pinaagi sa akong pagwali sa Maayong Balita mahitungod sa iyang Anak. 10 Kanunay akong nagaampo sa Dios nga kon mahimo itugot niya nga makaanha ako diha kaninyo. 11 Nangandoy gayod ako nga makita ko kamo aron ikapaambit ko kaninyo ang mga grasya nga espirituhanon nga makapalig-on kaninyo. 12 Ang buot kong ipasabot, nga magdinasigay kita pinaagi sa akong pagtuo ug sa inyong pagtuo.
13 Mga igsoon, gusto ko nga masayran ninyo nga kadaghan na ako magplano pagduaw kaninyo apan may nakababag kanako. Buot usab akong makapangani diha kaninyo ingon sa akong gibuhat sa ubang mga dili Judio. 14 Kay may katungdanan ako sa pagsangyaw sa tanang mga tawo, sa mga edukado ug sa mga dili, sa mga adunay kaalam ug sa mga walay alamag. 15 Busa dako gayod ang akong tinguha nga makawali usab sa Maayong Balita diha kaninyo sa Roma.
Ang Gahom sa Maayong Balita
16 Dili nako ikaulaw ang pagsangyaw sa Maayong Balita. Kay mao kini ang gahom sa Dios sa pagluwas sa tanan nga nagatuo, una sa mga Judio, ug sunod sa mga dili Judio. 17 Kay gipadayag sa Maayong Balita nga gipakamatarong sa Dios ang mga tawo pinaagi lang gayod sa pagtuo. Sumala sa Kasulatan, “Ang tawo nga gipakamatarong sa Dios tungod sa iyang pagtuo magkinabuhi sa walay kataposan.”[a]
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.