Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

30 Een psalm van David. Een speciaal lied voor de inwijding van de tempel.

²¹ Als hij zo arm is dat hij geen twee lammeren kan offeren, moet hij er één brengen voor het schuldoffer om aan de Here te worden aangeboden als een offer door het omhoog te heffen, staande voor het altaar en slechts 2,2 liter fijn meel, aangemaakt met olijfolie, als spijsoffer en eenderde liter olijfolie. ²² Hij zal tevens twee tortelduiven of jonge duiven brengen, afhankelijk van wat hij zich kan veroorloven. De ene duif zal worden gebruikt voor het zondoffer, de andere voor het brandoffer. ²³ Hij zal deze op de achtste dag bij de priester aan de ingang van de tabernakel brengen om ze te gebruiken bij zijn reinigingsceremonie voor de Here. ²⁴ De priester zal het lam van het schuldoffer en de olie aan de Here offeren door het omhoog te heffen. ²⁵ Dan zal hij het lam voor het schuldoffer slachten en iets van het bloed strijken aan de rechter oorlel, de rechter duim en de rechter grote teen van de man die moet worden gereinigd. ²⁶ De priester zal daarna de olijfolie in de palm van zijn linkerhand gieten. ²⁷ Met zijn rechter vinger moet hij de olie zevenmaal voor de Here uitsprenkelen. ²⁸ Dan moet hij iets van de olie strijken aan de rechter oorlel, de rechter duim en de rechter grote teen van de man op het bloed van het schuldoffer. ²⁹ De rest van de olie moet op het hoofd van de man worden gedaan om verzoening voor hem te doen voor de Here. ³⁰ Dan moet hij de twee tortelduiven of jonge duiven (afhankelijk van wat de man zich kan veroorloven) offeren. ³¹ Een van de twee is voor het zondoffer, de andere is voor het brandoffer en wordt samen met het spijsoffer geofferd. Zo zal de priester tegenover de Here verzoening doen voor de man.’

³² Dit zijn de voorschriften betreffende hen die van melaatsheid worden gereinigd, maar niet in staat zijn de offers te brengen, die gewoonlijk worden verlangd voor een reinigingsceremonie.

⁶ Jezus ging naar Bethanië, naar het huis van Simon de melaatse. ⁷ Terwijl Hij zat te eten, kwam er een vrouw naar Hem toe. Zij had een kruikje kostbare zalfolie bij zich. Dat goot ze leeg over zijn hoofd. ⁸ De leerlingen waren hevig verontwaardigd. ‘Wat een verspilling!’ mopperden zij. ⁹ ‘Zij had die zalfolie duur kunnen verkopen en het geld aan de armen kunnen geven!’ ¹⁰ Jezus merkte hun gemopper en zei tegen hen: ‘Waarom valt u haar lastig? Wat zij voor Mij deed was juist heel goed. ¹¹ Arme mensen zijn er altijd, maar Ik ben niet lang meer hier. ¹² Zij heeft deze zalfolie over mijn lichaam uitgegoten, als voorbereiding op mijn begrafenis. ¹³ Daardoor zal ze altijd in de herinnering blijven. Want overal waar het goede nieuws wordt gebracht, zal ook worden verteld wat zij heeft gedaan.’