Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Ang Pagtawag sa Dios kang Abram
12 Unya, miingon ang Ginoo kang Abram, “Biyai ang imong nasod, ang imong mga kaparyentehan, ug ang panimalay sa imong amahan, ug adto sa dapit nga ipakita ko kanimo. 2 Himuon ko ang imong mga kaliwat nga usa ka bantogan nga nasod. Panalanginan ko ikaw ug mahimong bantogan ang imong ngalan. Pinaagi kanimo, daghan ang makadawat sa panalangin. 3 Panalanginan ko ang nagapanalangin kanimo. Apan tunglohon ko ang nagatunglo kanimo. Pinaagi kanimo, panalanginan ko ang tanang katawhan sa kalibotan.”
4-5 Busa mibiya si Abram sa Haran ug miadto sa Canaan, sumala sa giingon sa Ginoo kaniya. Nagaedad niadto si Abram ug 75 ka tuig. Miuban kaniya ang iyang pag-umangkon nga si Lot. Gidala usab niya ang iyang asawa nga si Sarai ug ang tanan nilang mga kabtangan ug mga sulugoon nga natigom nila sa Haran.
6 Pag-abot nila sa Canaan, mipadayon sila hangtod nga nakaabot sila sa dakong kahoy[a] sa More didto sa Shekem. (Niadtong panahona didto pa nagapuyo ang mga Canaanhon.) 7 Unya nagapakita ang Ginoo kang Abram ug miingon kaniya, “Ihatag ko sa imong mga kaliwat[b] kining yutaa.” Busa nagabuhat si Abram ug halaran alang sa Ginoo nga mipakita kaniya. 8 Gikan didto, mibalhin sila sa kabungtoran sa sidlakang[c] bahin sa Betel, ug didto nagapatindog sila ug tolda, sa tunga-tunga sa Betel ug Ai, Ang Betel anaa sa kasadpan[d] ug ang Ai sa sidlakan. Nagbuhat usab didto si Abram ug halaran ug misimba sa Ginoo. 9 Wala madugay namalhin na usab sila. Nagpadayon sila sa paglakaw paingon sa Negev.
Ang Awit sa Pagdayeg
33 Kamong mga nagkinabuhing matarong,
pagmaya kamo tungod sa gihimo sa Ginoo kaninyo!
Angay gayod ninyo siya nga dayegon!
2 Dayega ninyo ang Ginoo inubanan sa tugtog sa harpa.
Tukari ninyo ang Ginoo ginamit ang uban pang mga instrumento nga may mga kuwerdas.
3 Awiti ninyo siya ug bag-ong awit;
gamita ang inyong kahanas sa pagtukar ug panghugyaw kamo sa kalipay.
4 Kay ang pulong sa Ginoo tinuod,
ug kasaligan ang tanan niyang gihimo.
5 Gihigugma sa Ginoo ang katarong ug hustisya.[a]
Makita sa tibuok kalibotan ang iyang gugma.
6 Pinaagi sa pulong sa Ginoo, nahimo ang kalangitan:
ang adlaw, ang bulan, ug ang mga bitoon.
7 Gitigom niya ang tubig sa dagat nga daw gisulod kini sa usa ka dakong pundohanan.
8 Ang tanang mga tawo sa kalibotan angay nga motahod sa Ginoo.
9 Kay sa pagsulti niya, nabuhat ang kalibotan.
Nagmando siya ug nahimo ang tanan.
10 Babagan sa Ginoo ang mga plano sa mga nasod.
Dili niya itugot nga magmalampuson ang ilang mga katuyoan.
11 Apan ang iyang mga plano magpadayon sa walay kataposan;
ang iyang mga katuyoan magpabilin hangtod sa kahangtoran.
12 Bulahan ang nasod nga ang ilang Dios mao ang Ginoo.
Bulahan ang katawhan nga gipili sa Ginoo nga mahimong iya.
Ang Saad sa Dios Nadawat Pinaagi sa Pagtuo
13 Kaniadto, nagsaad ang Dios kang Abraham ug sa iyang mga kaliwat nga ang kalibotan mahimong ila. Gisaad kini dili tungod kay gituman ni Abraham ang Kasugoan, kondili tungod kay gipakamatarong siya pinaagi sa iyang pagtuo. 14 Kon ang mga nasakop sa Kasugoan[a] mao lang ang makadawat sa gisaad sa Dios, nan, walay kapuslanan ang atong pagtuo sa Dios ug kawang lang ang iyang saad.[b] 15 Ang Kasugoan mao ang hinungdan kon ngano nga adunay pagsilot gikan sa Dios. Kon walay Kasugoan, wala usay kalapasan.
16 Busa ang saad sa Dios gibasi sa pagtuo, aron mahimong gasa gikan sa Dios ug masiguro nga kini madawat sa tanang mga kaliwat ni Abraham—dili lamang sa mga Judio nga nasakop sa Kasugoan kondili sa mga dili Judio nga nagatuo usab sama kang Abraham. Kay si Abraham mao ang amahan sa tanan nga nagatuo, Judio man o dili. 17 Nagaingon ang Kasulatan, “Gihimo ko ikaw nga amahan sa daghang mga nasod.” Busa sa atubangan sa Dios, siya atong amahan. Ug ang Dios nga gituohan ni Abraham mao usab ang Dios nga nagahatag ug kinabuhi sa mga patay[c] ug nagabuhat sa mga butang nga wala kaniadto. 18 Bisan wala na gayoy paglaom nga mahimong amahan, nagtuo gihapon si Abraham nga tumanon sa Dios ang iyang gisaad kaniya nga siya mahimong amahan. Busa tungod sa iyang pagtuo, nahimo siyang amahan sa daghang mga nasod, sumala gayod sa giingon sa Dios kaniya. 19 Sa dihang nagsaad ang Dios kang Abraham, mga 100 na ka tuig ang iyang edad, ug nasayod siya nga tigulang na siya ug imposible na nga makapaanak pa. Nasayod usab siya nga ang iyang asawa nga si Sara dili manganak tungod kay baog kini. Apan lig-on ang iyang pagtuo sa Dios. 20 Wala gayod siya magduhaduha sa saad sa Dios, hinuon mituo siya niini. Busa gilig-on siya diha sa iyang pagtuo, ug gidayeg niya ang Dios 21 tungod kay misalig gayod siya nga makahimo ang Dios pagtuman sa iyang gisaad. 22 Busa tungod sa pagtuo ni Abraham gipakamatarong siya sa Dios, 23 sumala sa nahisulat sa Kasulatan. Apan kining pulong, “Gipakamatarong siya,” gisulat dili lang alang kang Abraham, 24 kondili alang usab kanato. Pakamatarungon usab kita kon nagatuo kita sa nabanhaw sa atong Ginoong Jesus. 25 Gipatay si Ginoong Jesus tungod sa atong mga sala, ug gibanhaw siya aron pakamatarungon kita.
Gitawag ni Jesus si Mateo
(Mar. 2:13-17; Luc. 5:27-32)
9 Unya mibiya si Jesus niadtong dapita, ug samtang naglakaw siya, nakita niya ang maniningil ug buhis nga si Mateo nga naglingkod sa dapit diin bayran ang buhis. Miingon si Jesus kaniya, “Dali, uban kanako.” Ug mitindog si Mateo ug miuban kang Jesus.
10 Unya, samtang nagkaon si Jesus ug ang iyang mga tinun-an didto sa balay ni Mateo, daghang mga maniningil ug buhis ug uban pa nga giila nga mga makasasala ang miabot ug nakig-uban sa pagpangaon. 11 Nakita kini sa mga Pariseo. Busa gipangutana nila ang iyang mga tinun-an, “Nganong nakig-uban man sa pagpangaon ang inyong magtutudlo sa mga maniningil ug buhis ug sa uban pang mga makasasala?” 12 Pagka-dungog ni Jesus niini, mitubag siya, “Ang tawo nga maayog panglawas wala magkinahanglan ug doktor, ang masakiton lang. 13 Susiha ninyo kon unsa ang kahulogan niining giingon sa Kasulatan, ‘Wala ako magtinguha sa inyong mga halad. Ang gusto ko nga magmaluloy-on kamo sa inyong isigka-tawo.’[a] Wala ako moanhi aron sa pagtawag niadtong nagatuo nga sila matarong, kondili sa mga makasasala.”
Ang Namatay nga Batang Babaye ug ang Babaye nga Mihikap sa Bisti ni Jesus
(Mar. 5:21-43; Luc. 8:40-56)
18 Samtang nagsulti pa si Jesus, miabot ang usa ka pangulo sa sinagoga sa mga Judio. Miluhod siya kang Jesus ug nagpakilooy nga nagaingon, “Ang akong anak nga babaye bag-o lang gayod namatay, apan kon adtoon mo siya ug ipandong mo ang imong kamot kaniya, nagatuo ako nga mabuhi siya pag-usab.” 19 Busa mitindog si Jesus ug miuban kaniya. Mikuyog usab ang mga tinun-an ni Jesus. 20-21 Samtang naglakaw sila, may babaye nga miduol sa luyo ni Jesus. Kadto nga babaye nagdugo-dugo[a] sulod na sa 12 ka tuig. Naghunahuna siya nga kon makahikap lang siya sa bisti ni Jesus mamaayo gayod siya. Busa gihikap niya ang sidsid sa bisti ni Jesus. 22 Milingi dayon si Jesus ug pagkakita niya sa babaye miingon siya, “Anak, paglipay! Ang imong pagtuo kanako maoy nakapaayo[b] kanimo.” Diha-diha naayo siya.
23 Mipadayon si Jesus ngadto sa balay sa pangulo. Sa pagsulod niya, nakita niya ang mga musikero alang sa lubong ug ang mga tawo nga nagkaguliyang. 24 Busa miingon siya sa mga tawo, “Gawas una kamo! Dili patay ang bata kondili natulog lang.” Gikataw-an nila si Jesus. 25 Sa dihang nakagawas na ang mga tawo, misulod dayon si Jesus sa kuwarto sa bata. Gikuptan niya ang kamot sa bata ug mibangon kini. 26 Ug ang balita mahitungod niini mikaylap sa tanang lungsod niadtong dapita.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.