Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

137 Sa tabi ng mga ilog ng Babilonia,
Doo'y nangaupo tayo, oo, nagiyak tayo,
Nang ating maalaala ang Sion.
² Sa mga punong sauce sa gitna niyaon
Ating ibinitin ang ating mga alpa.
³ Sapagka't doo'y silang nagsibihag sa atin ay nagsihiling sa atin ng mga awit,
At silang magpapahamak sa atin ay nagsihiling sa atin ng kasayahan, na nangagsasabi:
Awitin ninyo sa amin ang sa mga awit ng Sion.
^4 (A)Paanong aawitin namin ang awit sa Panginoon
Sa ibang lupain?
⁵ Kung kalimutan kita, Oh Jerusalem,
Kalimutan nawa ng aking kanan ang kaniyang kasanayan.
⁶ Dumikit nawa ang ^(B)aking dila sa ngalangala ng aking bibig,
Kung hindi kita alalahanin;
Kung hindi ko piliin ang Jerusalem
Ng higit sa aking pinakapangulong kagalakan.
⁷ Alalahanin mo Oh Panginoon, laban ^(C)sa mga anak ni Edom
Ang kaarawan ng Jerusalem;
Na nagsabi, Sirain, sirain,
Pati ng patibayan niyaon.
⁸ Oh anak na babae ng Babilonia, na ^(D)sira;
Magiging mapalad siya, ^(E)na gumaganti sa iyo
Na gaya ng iyong ginawa sa amin.
⁹ Magiging mapalad siya, na kukuha at maghahagis sa iyong mga bata
Sa malaking bato.

¹⁶ Dahil sa mga bagay na ito ay umiiyak ako; ang mata ko, ang mata ko ay dinadaluyan ng luha;
Sapagka't ang mangaaliw na marapat magpaginhawa ng aking kaluluwa ay malayo sa akin:
Ang mga anak ko ay napahamak, sapagka't nanaig ang kaaway.
^17 (A)Iginawad ng Sion ang kaniyang mga kamay; walang umaliw sa kaniya;
Nagutos ang Panginoon tungkol sa Jacob, na silang nangasa palibot niya ay magiging kaniyang mga kalaban:
Ang Jerusalem ay parang maruming bagay sa gitna nila.
¹⁸ Ang Panginoon ay matuwid; sapagka't ako'y nanghimagsik laban sa kaniyang utos:
Inyong pakinggan, isinasamo ko sa inyo, ninyong lahat na bayan, at inyong masdan ang aking kapanglawan:
Ang aking mga dalaga at ang aking mga binata ay pumasok sa pagkabihag.
¹⁹ Aking tinawagan ang mga mangingibig sa akin, nguni't dinaya ^(B)nila:
^(C)Nalagot ang hininga ng aking mga saserdote at ng aking mga matanda sa bayan,
Habang nagsisihanap sila ng pagkain upang paginhawahin ang kanilang kaluluwa.
²⁰ Masdan mo, Oh Panginoon; sapagka't ako'y nasa kapanglawan; ^(D)ang aking puso ay namamanglaw;
Ang aking puso ay nagugulumihanan; sapagka't ako'y lubhang nanghimagsik:
^(E)Sa labas ay tabak ang lumalansag, sa loob ay may parang kamatayan.
²¹ Nabalitaan nila na ako'y nagbubuntong-hininga; walang umaliw sa akin;
^(F)Lahat ng aking mga kaaway ay nangakarinig ng aking kabagabagan; sila'y nangatuwa na iyong ginawa:
Iyong pararatingin ang araw na iyong itinanyag, at sila'y magiging gaya ko.
²² Magsidating nawa ang ^(G)lahat nilang kasamaan sa harap mo;
At gawin mo sa kanila, ang gaya ng ginawa mo sa akin dahil sa lahat kong mga pagsalangsang:
Sapagka't ang aking mga buntong-hininga ay marami, at ang aking puso ay nanglulupaypay.