Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Ang Panawagan sa Pagdayaw sa Ginoo

Ang Gugma sang Dios sa Jerusalem

54 Nagsiling ang Ginoo, “Magkanta ka, O Jerusalem, ikaw nga pareho sa isa ka baw-as nga babayi. Magkanta ka kag maghugyaw sa kalipay, ikaw nga wala pa gid makaagi sing pasakit sa pagbata. Tungod nga bisan ginbayaan ka sang imo bana, mas madamo pa ang imo mabata sang sa babayi nga nagapuyo upod sa iya bana. ² Pasangkara kag pabakura^[a] ang imo puluy-an.^[b] Indi pagpunggi ang pagpalapad sini. ³ Kay magasangkad ang imo mga dulunan, sakupon sang imo katawhan ang iban nga mga nasyon, kag puy-an nila ang mga banwa sini nga ginpabay-an na. ⁴ Indi ka magkahadlok, kay indi ka mahuy-an. Sigurado nga malipatan mo na ang kahuy-anan sang imo pagkabataon kag subong man sang imo pagkabalo. ⁵ Kay ako nga imo Manunuga mangin pareho sa isa ka bana sa imo. Makagagahom nga Ginoo ang akon ngalan. Ako, ang Balaan nga Dios sang Israel, amo ang imo Manluluwas. Ginatawag ako nga ‘Dios sang bug-os nga kalibutan.’

⁶ “Jerusalem, pareho ka sa bataon pa nga asawa nga nagapangasubo tungod nga ginbayaan siya sang iya bana. Pero karon ginatawag ko ikaw nga magbalik sa akon. ⁷ Sa malip-ot nga tion ginbayaan ko ikaw, pero sa dako ko nga kaluoy kuhaon ko ikaw liwat. ⁸ Tungod sa puwerte ko nga kaakig sa imo gintalikdan ko ikaw sa malip-ot nga tion, pero tungod sa akon wala sing katapusan nga gugma, kaluoyan ko ikaw. Ako, ang Ginoo nga imo Manluluwas, ang nagasiling sini.

⁹ “Para sa akon, pareho ini sang panahon^[c] ni Noe sang nagpromisa ako nga indi na gid pagtabunan sang baha ang kalibutan. Karon, nagapromisa ako nga indi na gid ako maakig ukon magsilot sa imo, O Jerusalem. ¹⁰ Bisan magkalatiphag pa ang mga bukid, ang akon gugma indi gid madula, subong man ang akon kasugtanan sa imo nga hatagan ko ikaw sang maayo nga kahimtangan. Ako, ang Ginoo nga naluoy sa imo, ang nagasiling sini.

¹¹ “O Jerusalem, daw ginbagyuhan ka. Nag-antos ka kag wala gid sing may naglipay kag nagpabaskog sa imo. Pero tukuron ko liwat ikaw sa mga pundasyon nga halin sa mga bato nga sapiro kag gamiton ko ang malahalon nga mga bato sa paghimo sang mga dingding sang imo mga balay. ¹² Gamiton ko ang mga bato nga rubi sa paghimo sang imo mga tore, kag gamiton ko ang matahom nga mga bato sa paghimo sang imo mga puwertahan kag mga pader. ¹³ Ako mismo ang magatudlo sa imo katawhan,^[d] kag mangin maayo gid ang ila kahimtangan.

Ang Bag-o nga Langit kag ang Bag-o nga Duta

21 Pagkatapos sadto, nakita ko ang bag-o nga langit kag ang bag-o nga duta, tungod kay ang daan nga langit kag ang daan nga duta nadula, pati ang dagat nadula man. ² Kag nakita ko ang Balaan nga Siyudad, ang bag-o nga Jerusalem, nga ginapaidalom sang Dios halin sa langit. Ang ini nga siyudad preparado na gid, pareho sa kalaslon nga babayi nga nakatrahe na sa pagsugata sa iya pamanahon. ³ Pagkatapos may nabatian ako nga mabaskog nga tingog halin sa trono nga nagasiling, “Karon, ang puluy-an sang Dios ara na sa mga tawo! Magapuyo siya upod sa ila, kag sila mangin iya na nga katawhan. Ang Dios mismo mangin ila kaupod [kag ila Dios]. ⁴ Pahiran niya ang ila mga luha. Wala na sing kamatayon, kasubo, paghibi ukon kasakit tungod kay ang daan nga mga butang nakaligad na.”

⁵ Dayon nagsiling ang nagapungko sa trono, “Karon, ginabag-o ko na ang tanan nga butang!” Kag nagsiling siya sa akon, “Isulat ini nga mga pulong tungod kay matuod ini kag masaligan.” ⁶ Kag nagsiling pa gid siya, “Natuman na ang tanan! Ako ang Alpha kag ang Omega, nga ang buot silingon, ang ginsuguran kag ang katapusan sang tanan. Kon may ginauhaw, paimnon ko siya nga wala sing bayad sa tuburan nga nagahatag sang kabuhi. ⁷ Ang mga mandadaog himuon ko nga akon mga anak kag ako mangin ila Dios.