Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Przewodnikowi chóru, na Sosannim. Psalm świadectwa Asafa.

80 Posłuchaj, Pasterzu Izraela, ty, który prowadzisz Józefa jak stado owiec, ty, który zasiadasz między cherubinami, zabłyśnij.

² Przed Efraimem, Beniaminem i Manassesem wzbudź swoją moc i przyjdź nas zbawić.

³ Boże, odnów nas, rozjaśnij nad nami swoje oblicze, a będziemy wybawieni.

⁴ PANIE, Boże zastępów, jak długo będziesz się gniewał na modlitwę swego ludu?

⁵ Nakarmiłeś ich chlebem płaczu i napoiłeś ich łzami nad miarę.

⁶ Zrobiłeś z nas przedmiot sporu dla naszych sąsiadów, a nasi wrogowie śmieją się z nas.

⁷ Boże zastępów, odnów nas, rozjaśnij nad nami swoje oblicze, a będziemy wybawieni.

⁸ Ty przeniosłeś winorośl z Egiptu; wygnałeś pogan, a ją zasadziłeś.

⁹ Przygotowałeś jej miejsce i sprawiłeś, że zapuściła korzenie i napełniła ziemię.

¹⁰ Góry okryły się jej cieniem, a jej gałęzie były jak najwyższe cedry.

¹¹ Wypuścił swe latorośle aż do morza i swoje pędy aż do rzeki.

¹² Dlaczego więc zburzyłeś jej ogrodzenie, tak że obrywają ją wszyscy, którzy przechodzą drogą?

¹³ Niszczy ją dzik leśny, a zwierzę polne pożera ją.

¹⁴ O Boże zastępów, proszę, powróć, spójrz z nieba i zobacz, nawiedź tę winorośl;

¹⁵ Tę winnicę, którą zasadziła twoja prawica, i latorośl, którą umocniłeś dla siebie.

¹⁶ Spalona jest ogniem i wycięta; giną od zgromienia twojego oblicza.

¹⁷ Niech twoja ręka będzie nad mężem twojej prawicy, nad synem człowieczym, którego umocniłeś dla siebie.

¹⁸ A my nie odstąpimy od ciebie; zachowaj nas przy życiu, a będziemy wzywać twego imienia.

¹⁹ PANIE, Boże zastępów, odnów nas, rozjaśnij nad nami swoje oblicze, a będziemy wybawieni.

¹⁸ Nie zostawię was sierotami, przyjdę do was.

¹⁹ Jeszcze krótki czas, a świat nie będzie mnie już więcej oglądał, lecz wy będziecie mnie oglądać. Ponieważ ja żyję, wy też będziecie żyć.

²⁰ W tym dniu poznacie, że ja jestem w moim Ojcu, a wy we mnie i ja w was.

²¹ Kto ma moje przykazania i zachowuje je, ten mnie miłuje. A kto mnie miłuje, będzie go też miłował mój Ojciec i ja go będę miłował, i objawię mu samego siebie.

²² Powiedział mu Judasz, ale nie Iskariota: Panie, cóż to jest, że masz się objawić nam, a nie światu?

²³ Jezus mu odpowiedział: Jeśli ktoś mnie miłuje, będzie zachowywał moje słowo. I mój Ojciec go umiłuje, i przyjdziemy do niego, i u niego zamieszkamy.

²⁴ Kto mnie nie miłuje, nie zachowuje moich słów. A słowo, które słyszycie, nie jest moje, ale tego, który mnie posłał, Ojca.

²⁵ To wam powiedziałem, przebywając z wami.

²⁶ Lecz Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, on nauczy was wszystkiego i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem.

²⁷ Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam; daję wam nie tak, jak daje świat. Niech się nie trwoży wasze serce ani się nie lęka.

²⁸ Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i znowu przyjdę do was. Gdybyście mnie miłowali, radowalibyście się, ponieważ powiedziałem: Idę do Ojca. Mój Ojciec bowiem jest większy niż ja.

²⁹ I teraz wam powiedziałem, zanim to się stanie, żebyście uwierzyli, gdy to się stanie.

³⁰ Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata, a on we mnie nic nie ma.

³¹ Ale żeby świat poznał, że miłuję Ojca i jak Ojciec mi nakazał, tak czynię. Wstańcie, chodźmy stąd.