Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

⁹ W jaki sposób oczyści młodzieniec swoją ścieżkę? Gdy zachowuje się według twego słowa.

¹⁰ Z całego serca cię szukam, nie pozwól mi zboczyć od twoich przykazań.

¹¹ W swoim sercu zachowuję twoje słowa, aby nie zgrzeszyć przeciwko tobie.

¹² Błogosławiony jesteś, PANIE; naucz mnie twoich praw.

¹³ Swoimi wargami opowiadam wszystkie nakazy twoich ust.

¹⁴ Cieszę się drogą twoich świadectw bardziej niż z wszelkiego bogactwa.

¹⁵ Rozmyślam o twoich przykazaniach i przypatruję się twoim drogom.

¹⁶ Rozkoszuję się twoimi prawami i nie zapominam twoich słów.

³⁴ Ludzie mu odpowiedzieli: Dowiedzieliśmy się z prawa, że Chrystus trwa na wieki. Jakże więc ty możesz mówić, że Syn Człowieczy musi być wywyższony? Któż to jest Syn Człowieczy?

³⁵ Wtedy Jezus powiedział im: Jeszcze przez krótki czas jest z wami światłość. Chodźcie więc, dopóki macie światłość, żeby was ciemność nie ogarnęła. Bo kto chodzi w ciemności, nie wie, dokąd idzie.

³⁶ Dopóki macie światłość, wierzcie w światłość, abyście byli synami światłości. Gdy Jezus to powiedział, odszedł i ukrył się przed nimi.

³⁷ A choć tak wiele cudów uczynił wobec nich, jednak nie uwierzyli w niego;

³⁸ Aby się wypełniło słowo, które powiedział prorok Izajasz: Panie, któż uwierzył naszemu głoszeniu? I komu ramię Pańskie zostało objawione?

³⁹ Dlatego nie mogli uwierzyć, bo jeszcze Izajasz powiedział:

⁴⁰ Zaślepił ich oczy i zatwardził ich serce, aby oczami nie widzieli i sercem nie zrozumieli, aby się nie nawrócili, żebym ich nie uzdrowił.

⁴¹ To powiedział Izajasz, gdy widział jego chwałę i mówił o nim.

⁴² Jednak i z przełożonych wielu uwierzyło w niego, ale z powodu faryzeuszy nie wyznawali go, aby nie wyłączono ich z synagogi.

⁴³ Umiłowali bowiem chwałę ludzką bardziej niż chwałę Bożą.

⁴⁴ A Jezus wołał: Kto wierzy we mnie, nie we mnie wierzy, ale w tego, który mnie posłał.

⁴⁵ I kto mnie widzi, widzi tego, który mnie posłał.

⁴⁶ Ja, światłość, przyszedłem na świat, aby każdy, kto wierzy we mnie, nie pozostał w ciemności.

⁴⁷ A jeśli ktoś słucha moich słów, a nie uwierzy, ja go nie sądzę. Nie przyszedłem bowiem po to, żeby sądzić świat, ale żeby zbawić świat.

⁴⁸ Kto mną gardzi i nie przyjmuje moich słów, ma kogoś, kto go sądzi: słowo, które ja mówiłem, ono go osądzi w dniu ostatecznym.

⁴⁹ Bo ja nie mówiłem sam od siebie, ale ten, który mnie posłał, Ojciec, on mi dał nakaz, co mam powiedzieć i co mówić.

⁵⁰ I wiem, że jego nakaz jest życiem wiecznym. Dlatego to, co ja wam mówię, mówię tak, jak mi powiedział Ojciec.