Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Ostrzeżenie przed lekceważeniem zbawienia
2 Dlatego powinniśmy w większym jeszcze stopniu stosować się do tego, co usłyszeliśmy, aby nas czasem nie zniosło na bezdroża. 2 Bo skoro słowo wypowiedziane przez aniołów stało się wiążące, a każde wykroczenie i nieposłuszeństwo spotykało się z zasłużoną odpłatą, 3 to w jaki sposób my ujdziemy cało, lekceważąc tak wyjątkowy dar — zbawienie? Początkowo zwiastowane przez Pana, zostało nam ono potwierdzone przez tych, którzy o nim usłyszeli. 4 Jednocześnie Bóg poświadczał je znakami i cudami, różnorodnymi przejawami mocy i udzielaniem Ducha Świętego według swojej woli.
Jezus — człowiek i Arcykapłan
5 Gdyż nie aniołom podporządkował przyszły zamieszkały świat, o którym mówimy. 6 Stwierdził to bowiem ktoś, kiedy w którymś miejscu powiedział:
Czym jest człowiek, że pamiętasz o nim?
Albo syn człowieczy, że tak o niego dbasz?
7 Tylko na chwilę uczyniłeś go mniejszym od aniołów,
uwieńczyłeś chwałą i godnością,
8 wszystko powierzyłeś jego pieczy.
Gdy podporządkował Mu wszystko, nie pozostawił niczego, co by Mu nie było podporządkowane. Teraz jednak jeszcze nie widzimy, że wszystko Mu jest podporządkowane. 9 Widzimy raczej Tego, który na chwilę został uczyniony mniejszym od aniołów — Jezusa, ukoronowanego chwałą i dostojeństwem za cierpienia śmierci — po to, by móc z łaski Bożej zakosztować śmierci za każdego.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny