Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Miłość drogą najlepszą

13 Choćbym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, pozostałbym miedzią, co dźwięczy, lub hałaśliwym cymbałem. ² Choćbym posiadł dar prorokowania i pojął wszystkie tajemnice, myślą ogarnął całą wiedzę i dysponował pełnią wiary, tak że przenosiłbym góry, a miłości bym nie miał — byłbym niczym. ³ I choćbym część po części rozdał swą całą własność, i swoje ciało wydał w sposób budzący uznanie,^[a] lecz miłości bym nie miał — nic bym nie osiągnął.

⁴ Miłość czeka cierpliwie, miłość postępuje uprzejmie, nie zazdrości, miłość się nie wynosi, nie jest nadęta, ⁵ postępuje taktownie, nie szuka własnej korzyści, nie jest porywcza, nie prowadzi rachunku krzywd, ⁶ nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz dzieli radość z prawdy; ⁷ wszystko zakrywa, wszystkiemu wierzy, ze wszystkim wiąże nadzieję, wszystko potrafi przetrwać. ⁸ Miłość nigdy nie ustaje.

Natomiast proroctwa? — Te się wypełnią. Języki? — Te ustaną. Wiedza? — Jej świeżość przeminie. ⁹ Zresztą nasza wiedza jest i tak wycinkowa, a prorokowanie dotyczy tylko części spraw. ¹⁰ Gdy nastanie czas doskonałości, to, co ograniczone, utraci swe znaczenie. ¹¹ Kiedy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, myślałem jak dziecko, rozumowałem jak dziecko. Gdy stałem się mężczyzną, zaniechałem dziecięcych spraw. ¹² Mówię tak, gdyż teraz widzimy zagadkowe kontury. Nadejdzie jednak czas, gdy zobaczymy twarzą w twarz. Teraz poznaję po części. Przyjdzie jednak czas, kiedy poznam tak, jak zostałem poznany.

¹³ Teraz trwają: wiara, nadzieja i miłość — te trzy. A z nich największa jest miłość.

²¹ Wtedy zaczął do nich mówić: Dziś jesteście świadkami spełniania się słów tego proroctwa.

²² Wszyscy zaś zgadzali się z Nim, podziwiali słowa łaski płynące z Jego ust, ale także mówili: Czy to nie jest syn Józefa?

²³ Właśnie pod ich adresem Jezus powiedział: Zapewne przytoczycie mi to przysłowie: Lekarzu, pokaż na sobie, że twój lek jest skuteczny. Dokonaj także tu, w swoim rodzinnym mieście, tego wszystkiego, co — jak słyszeliśmy — zdarzyło się w Kafarnaum. ²⁴ Zapewniam was — ciągnął dalej — żaden prorok nie spotyka się z życzliwym przyjęciem wśród swoich.

²⁵ Wysłuchajcie tej przykrej prawdy: Wiele było wdów w Izraelu za dni Eliasza, kiedy to przez trzy i pół roku panowała susza i wielki głód ogarnął całą ziemię, ²⁶ lecz do żadnej z nich nie został posłany Eliasz, tylko do owdowiałej kobiety — w Sarepcie Sydońskiej. ²⁷ Wielu też było trędowatych w Izraelu za proroka Elizeusza, a jednak żaden z nich nie został wyleczony, tylko Naaman — Syryjczyk.

²⁸ Na te słowa gniew wezbrał we wszystkich zgromadzonych w synagodze. ²⁹ Zerwali się, wypchnęli Jezusa z miasta i zawlekli aż na krawędź góry, na której leżało ich miasto. Chcieli Go strącić w dół, ³⁰ On jednak przeszedł ich środkiem i oddalił się.