Revised Common Lectionary (Complementary)

148 Molwch yr Arglwydd. Molwch yr Arglwydd o’r nefoedd: molwch ef yn yr uchelderau. ² Molwch ef, ei holl angylion: molwch ef, ei holl luoedd. ³ Molwch ef, haul a lleuad: molwch ef, yr holl sêr goleuni. ⁴ Molwch ef, nef y nefoedd; a’r dyfroedd y rhai ydych oddi ar y nefoedd. ⁵ Molant enw yr Arglwydd: oherwydd efe a orchmynnodd, a hwy a grewyd. ⁶ A gwnaeth iddynt barhau byth yn dragywydd: gosododd ddeddf, ac nis troseddir hi. ⁷ Molwch yr Arglwydd o’r ddaear, y dreigiau, a’r holl ddyfnderau: ⁸ Tân a chenllysg, eira a tharth; gwynt ystormus, yn gwneuthur ei air ef: ⁹ Y mynyddoedd a’r bryniau oll; y coed ffrwythlon a’r holl gedrwydd: ¹⁰ Y bwystfilod a phob anifail; yr ymlusgiaid ac adar asgellog: ¹¹ Brenhinoedd y ddaear a’r holl bobloedd; tywysogion a holl farnwyr y byd: ¹² Gwŷr ieuainc a gwyryfon hefyd; hynafgwyr a llanciau: ¹³ Molant enw yr Arglwydd: oherwydd ei enw ef yn unig sydd ddyrchafadwy; ei ardderchowgrwydd ef sydd uwchlaw daear a nefoedd. ¹⁴ Ac efe sydd yn dyrchafu corn ei bobl, moliant ei holl saint; sef meibion Israel, pobl agos ato. Molwch yr Arglwydd.

²² Yr Arglwydd a’m meddiannodd i yn nechreuad ei ffordd, cyn ei weithredoedd erioed. ²³ Er tragwyddoldeb y’m heneiniwyd, er y dechreuad, cyn bod y ddaear. ²⁴ Pryd nad oedd dyfnder y’m cenhedlwyd, cyn bod ffynhonnau yn llawn o ddyfroedd. ²⁵ Cyn sylfaenu y mynyddoedd, o flaen y bryniau y’m cenhedlwyd: ²⁶ Cyn gwneuthur ohono ef y ddaear, na’r meysydd, nac uchder llwch y byd. ²⁷ Pan baratôdd efe y nefoedd, yr oeddwn i yno: pan osododd efe gylch ar wyneb y dyfnder: ²⁸ Pan gadarnhaodd efe y cymylau uwchben: a phan nerthodd efe ffynhonnau y dyfnder: ²⁹ Pan roddes efe ei ddeddf i’r môr, ac i’r dyfroedd, na thorrent ei orchymyn ef: pan osododd efe sylfeini y ddaear: ³⁰ Yna yr oeddwn i gydag ef megis un wedi ei feithrin gydag ef: ac yr oeddwn yn hyfrydwch iddo beunydd, yn ymlawenhau ger ei fron ef bob amser; ³¹ Ac yn llawenychu yng nghyfanheddle ei ddaear ef; a’m hyfrydwch oedd gyda meibion dynion.

5 Pob un a’r sydd yn credu mai Iesu yw’r Crist, o Dduw y ganed ef: a phob un a’r sydd yn caru’r hwn a genhedlodd, sydd yn caru hefyd yr hwn a genhedlwyd ohono. ² Yn hyn y gwyddom ein bod yn caru plant Duw, pan fyddom yn caru Duw, ac yn cadw ei orchmynion ef. ³ Canys hyn yw cariad Duw; bod i ni gadw ei orchmynion: a’i orchmynion ef nid ydynt drymion. ⁴ Oblegid beth bynnag a aned o Dduw, y mae yn gorchfygu’r byd: a hon yw’r oruchafiaeth sydd yn gorchfygu’r byd, sef ein ffydd ni. ⁵ Pwy yw’r hwn sydd yn gorchfygu’r byd, ond yr hwn sydd yn credu mai Iesu yw Mab Duw? ⁶ Dyma’r hwn a ddaeth trwy ddwfr a gwaed, sef Iesu Grist; nid trwy ddwfr yn unig, ond trwy ddwfr a gwaed. A’r Ysbryd yw’r hwn sydd yn tystiolaethu, oblegid yr Ysbryd sydd wirionedd. ⁷ Oblegid y mae tri yn tystiolaethu yn y nef; y Tad, y Gair, a’r Ysbryd Glân: a’r tri hyn un ydynt. ⁸ Ac y mae tri yn tystiolaethu ar y ddaear; yr ysbryd, y dwfr, a’r gwaed: a’r tri hyn, yn un y maent yn cytuno. ⁹ Os tystiolaeth dynion yr ydym yn ei derbyn, y mae tystiolaeth Duw yn fwy: canys hyn yw tystiolaeth Duw, yr hon a dystiolaethodd efe am ei Fab. ¹⁰ Yr hwn sydd yn credu ym Mab Duw, sydd ganddo’r dystiolaeth ynddo ei hun: yr hwn nid yw yn credu yn Nuw, a’i gwnaeth ef yn gelwyddog, oblegid na chredodd y dystiolaeth a dystiolaethodd Duw am ei Fab. ¹¹ A hon yw’r dystiolaeth; roddi o Dduw i ni fywyd tragwyddol: a’r bywyd hwn sydd yn ei Fab ef. ¹² Yr hwn y mae’r Mab ganddo, y mae’r bywyd ganddo; a’r hwn nid yw ganddo Fab Duw, nid oes ganddo fywyd.