Revised Common Lectionary (Complementary)

50 Asafs-sálmur. Drottinn er alvaldur Guð, hann talar og kallar á jörðina frá upprás sólar til niðurgöngu hennar.

² Frá Síon, ímynd fegurðarinnar, birtist Guð í geisladýrð.

³ Guð vor kemur og þegir ekki. Eyðandi eldur fer fyrir honum, og í kringum hann geisar stormurinn.

⁴ Hann kallar á himininn uppi og á jörðina, til þess að dæma lýð sinn:

⁵ "Safnið saman dýrkendum mínum, þeim er gjört hafa sáttmála við mig með fórnum."

⁶ Þá kunngjörðu himnarnir réttlæti hans, því að Guð er sá sem dæmir. [Sela]

⁷ "Heyr, þjóð mín, og lát mig tala, Ísrael, og lát mig áminna þig, ég er Drottinn, Guð þinn!

⁸ Eigi er það vegna fórna þinna, að ég ávíta þig, brennifórnir þínar eru stöðuglega frammi fyrir mér.

⁹ Ég þarf ekki að taka uxa úr húsi þínu né geithafra úr stíu þinni,

¹⁰ því að mín eru öll skógardýrin og skepnurnar á fjöllum þúsundanna.

¹¹ Ég þekki alla fugla á fjöllunum, og mér er kunnugt um allt það sem hrærist á mörkinni.

¹² Væri ég hungraður, mundi ég ekki segja þér frá því, því að jörðin er mín og allt sem á henni er.

¹³ Et ég nauta kjöt, eða drekk ég hafra blóð?

¹⁴ Fær Guði þakkargjörð að fórn og gjald Hinum hæsta þannig heit þín.

¹⁵ Ákalla mig á degi neyðarinnar, og ég mun frelsa þig, og þú skalt vegsama mig."

¹⁶ En við hinn óguðlega segir Guð: "Hvernig dirfist þú að telja upp boðorð mín og taka sáttmála minn þér í munn,

¹⁷ þar sem þú þó hatar aga og varpar orðum mínum að baki þér?

¹⁸ Sjáir þú þjóf, leggur þú lag þitt við hann, og við hórkarla hefir þú samfélag.

¹⁹ Þú hleypir munni þínum út í illsku, og tunga þín bruggar svik.

²⁰ Þú situr og bakmælir bróður þínum og ófrægir son móður þinnar.

²¹ Slíkt hefir þú gjört, og ég ætti að þegja? Þú heldur, að ég sé líkur þér! Ég mun hegna þér og endurgjalda þér augljóslega.

²² Hyggið að þessu, þér sem gleymið Guði, til þess að ég sundurrífi ekki og enginn fái bjargað.

²³ Sá sem færir þakkargjörð að fórn, heiðrar mig, og þann sem breytir grandvarlega, vil ég láta sjá hjálpræði Guðs."

13 Þann dag var lesið upp úr Mósebók fyrir lýðnum, og fannst þá skrifað í henni, að hvorki Ammóníti né Móabíti mættu nokkru sinni koma í söfnuð Guðs,

² vegna þess að þeir komu ekki í móti Ísraelsmönnum með brauð og vatn og keyptu í móti þeim Bíleam til að bölva þeim, en Guð vor sneri bölvaninni í blessan.

³ Og er þeir heyrðu lögmálið, skildu þeir alla útlendinga úr Ísrael.

²³ Um þær mundir sá ég og Gyðinga, sem gengið höfðu að eiga konur frá Asdód eða ammónítískar eða móabítískar konur.

²⁴ Og börn þeirra töluðu að hálfu leyti asdódsku eða tungu sinnar þjóðar, en kunnu ekki að tala Júda-tungu.

²⁵ Og ég taldi á þá og bað þeim bölbæna, já, barði nokkra af þeim og hárreytti þá, og ég særði þá við Guð: "Þér skuluð ekki gifta dætur yðar sonum þeirra, né taka nokkra af dætrum þeirra til handa sonum yðar eða sjálfum yður.

²⁶ Syndgaði ekki Salómon, konungur Ísraels, í þessu? Meðal allra hinna mörgu þjóða var enginn konungur slíkur sem hann, og svo elskaður var hann af Guði, að Guð gjörði hann að konungi yfir öllum Ísrael. En einnig hann teygðu útlendar konur til syndar.

²⁷ Og eigum vér nú að heyra það um yður, að þér fremjið alla þessa miklu óhæfu, að sýna Guði vorum ótrúmennsku með því að ganga að eiga útlendar konur?"

²⁸ Og einn af sonum Jójada, Eljasíbssonar æðsta prests, var tengdasonur Sanballats Hóroníta. Fyrir því rak ég hann frá mér.

²⁹ Mundu þeim það, Guð minn, að þeir hafa saurgað prestdóminn og hið heilaga heit prestdómsins og levítanna.

³⁰ Og þannig hreinsaði ég þá af öllu útlendu, og ég ákvað, hvaða þjónustu prestarnir og levítarnir skyldu inna af hendi, hver í sínu verki,

⁹ Ég ritaði yður í bréfinu, að þér skylduð ekki umgangast saurlífismenn.

¹⁰ Átti ég þar ekki við saurlífismenn þessa heims yfirleitt, ásælna og ræningja eða hjáguðadýrkendur, því að þá hefðuð þér orðið að fara út úr heiminum.

¹¹ En nú rita ég yður, að þér skuluð ekki umgangast nokkurn þann, er nefnir sig bróður, en er saurlífismaður eða ásælinn, skurðgoðadýrkari eða lastmáll, ofdrykkjumaður eða ræningi. Þér skuluð jafnvel ekki sitja að borði með slíkum manni.

¹² Hvað skyldi ég vera að dæma þá, sem fyrir utan eru? Dæmið þér ekki þá, sem fyrir innan eru?

¹³ Og mun ekki Guð dæma þá, sem fyrir utan eru? "Útrýmið hinum vonda úr yðar hópi."