Revised Common Lectionary (Complementary)

¹¹ Er mwyn dy enw, Arglwydd, maddau fy anwiredd: canys mawr yw. ¹² Pa ŵr yw efe sydd yn ofni’r Arglwydd? efe a’i dysg ef yn y ffordd a ddewiso. ¹³ Ei enaid ef a erys mewn daioni: a’i had a etifedda y ddaear. ¹⁴ Dirgelwch yr Arglwydd sydd gyda’r rhai a’i hofnant ef: a’i gyfamod hefyd, i’w cyfarwyddo hwynt. ¹⁵ Fy llygaid sydd yn wastad ar yr Arglwydd: canys efe a ddwg fy nhraed allan o’r rhwyd. ¹⁶ Tro ataf, a thrugarha wrthyf: canys unig a thlawd ydwyf. ¹⁷ Gofidiau fy nghalon a helaethwyd: dwg fi allan o’m cyfyngderau. ¹⁸ Gwêl fy nghystudd a’m helbul, a maddau fy holl bechodau. ¹⁹ Edrych ar fy ngelynion; canys amlhasant; â chasineb traws hefyd y’m casasant. ²⁰ Cadw fy enaid, ac achub fi: na’m gwaradwydder: canys ymddiriedais ynot.

19 Gwell yw y tlawd a rodio yn ei uniondeb, na’r traws ei wefusau, ac yntau yn ffôl. ² Hefyd, bod yr enaid heb wybodaeth, nid yw dda; a’r hwn sydd brysur ei draed a becha. ³ Ffolineb dyn a ŵyra ei ffordd ef: a’i galon a ymddigia yn erbyn yr Arglwydd. ⁴ Cyfoeth a chwanega lawer o gyfeillion: ond y tlawd a ddidolir oddi wrth ei gymydog. ⁵ Tyst celwyddog ni bydd dieuog: a lluniwr celwyddau ni ddianc. ⁶ Llawer a ymbiliant o flaen pendefig: a phawb sydd gyfaill i’r hael. ⁷ Holl frodyr y tlawd a’i casânt ef: pa faint mwy yr ymbellha ei gyfeillion oddi wrtho? er maint a ymnheddo, ni throant ato. ⁸ A gaffo ddoethineb a gâr ei enaid: a gadwo ddeall a ennill ddaioni. ⁹ Tyst celwyddog ni bydd dieuog; a thraethwr celwyddau a ddifethir. ¹⁰ Nid gweddaidd i ffôl hyfrydwch: anweddeiddiach o lawer i was arglwyddiaethu ar benaethiaid. ¹¹ Synnwyr dyn a oeda ei ddigofaint ef: a harddwch yw iddo fyned dros gamwedd. ¹² Llid y brenin sydd megis rhuad llew ieuanc: ond ei ffafr ef sydd megis gwlith ar laswellt. ¹³ Mab ffôl sydd orthrymder i’w dad: ac ymserth gwraig sydd megis defni parhaus. ¹⁴ Tŷ a chyfoeth ŷnt etifeddiaeth y tadau: ond rhodd yr Arglwydd yw gwraig bwyllog. ¹⁵ Syrthni a bair drymgwsg: ac enaid twyllodrus a newyna. ¹⁶ Y neb a gadwo y gorchymyn a geidw ei enaid: a’r neb a esgeulusa ei ffyrdd fydd farw. ¹⁷ Y neb a gymero drugaredd ar y tlawd, sydd yn rhoddi echwyn i’r Arglwydd; a’i rodd a dâl efe iddo drachefn.

¹¹ Oblegid hon yw’r genadwri a glywsoch o’r dechreuad; bod i ni garu ein gilydd. ¹² Nid fel Cain, yr hwn oedd o’r drwg, ac a laddodd ei frawd. A phaham y lladdodd ef? Oblegid bod ei weithredoedd ef yn ddrwg, a’r eiddo ei frawd yn dda. ¹³ Na ryfeddwch, fy mrodyr, os yw’r byd yn eich casáu chwi. ¹⁴ Nyni a wyddom ddarfod ein symud ni o farwolaeth i fywyd, oblegid ein bod yn caru’r brodyr. Yr hwn nid yw yn caru ei frawd, y mae yn aros ym marwolaeth. ¹⁵ Pob un a’r sydd yn casáu ei frawd, lleiddiad dyn yw: a chwi a wyddoch nad oes i un lleiddiad dyn fywyd tragwyddol yn aros ynddo. ¹⁶ Yn hyn yr adnabuom gariad Duw, oblegid dodi ohono ef ei einioes drosom ni: a ninnau a ddylem ddodi ein heinioes dros y brodyr. ¹⁷ Eithr yr hwn sydd ganddo dda’r byd hwn, ac a welo ei frawd mewn eisiau, ac a gaeo ei dosturi oddi wrtho, pa fodd y mae cariad Duw yn aros ynddo ef?