Revised Common Lectionary (Complementary)

⁹ Ofnwch yr Arglwydd, ei saint ef: canys nid oes eisiau ar y rhai a’i hofnant ef. ¹⁰ Y mae eisiau a newyn ar y llewod ieuainc: ond y sawl a geisiant yr Arglwydd, ni bydd arnynt eisiau dim daioni. ¹¹ Deuwch, blant, gwrandewch arnaf: dysgaf i chwi ofn yr Arglwydd. ¹² Pwy yw y gŵr a chwennych fywyd, ac a gâr hir ddyddiau, i weled daioni? ¹³ Cadw dy dafod rhag drwg, a’th wefusau rhag traethu twyll. ¹⁴ Cilia oddi wrth ddrwg, a gwna dda; ymgais â thangnefedd, a dilyn hi.

11 A soffar y Naamathiad a atebodd ac a ddywedodd, ² Oni atebir amlder geiriau? ac a gyfiawnheir gŵr siaradus? ³ Ai dy gelwyddau a wna i wŷr dewi? a phan watwarech, oni bydd a’th waradwyddo? ⁴ Canys dywedaist, Pur ydyw fy nysgeidiaeth, a glân ydwyf yn dy olwg di. ⁵ Ond, O na lefarai Duw, ac nad agorai ei wefusau yn dy erbyn, ⁶ A mynegi i ti ddirgeledigaethau doethineb, eu bod yn ddau cymaint â’r hyn sydd! Cydnebydd gan hynny i Dduw ofyn gennyt lai nag haeddai dy anwiredd. ⁷ A elli di wrth chwilio gael gafael ar Dduw? a elli di gael yr Hollalluog hyd berffeithrwydd? ⁸ Cyfuwch â’r nefoedd ydyw, beth a wnei di? dyfnach nag uffern yw, beth a elli di ei wybod? ⁹ Mae ei fesur ef yn hwy na’r ddaear, ac yn lletach na’r môr. ¹⁰ Os tyr efe ymaith, ac os carchara: os casgl ynghyd, pwy a’i rhwystra ef? ¹¹ Canys efe a edwyn ofer ddynion, ac a wêl anwiredd; onid ystyria efe gan hynny? ¹² Dyn gwag er hynny a gymer arno fod yn ddoeth; er geni dyn fel llwdn asen wyllt. ¹³ Os tydi a baratoi dy galon, ac a estynni dy ddwylo ato ef; ¹⁴ Od oes drygioni yn dy law, bwrw ef ymaith ymhell, ac na ddioddef i anwiredd drigo yn dy luestai: ¹⁵ Canys yna y codi dy wyneb yn ddifrychau; ie, byddi safadwy, ac nid ofni: ¹⁶ Oblegid ti a ollyngi dy ofid dros gof: fel dyfroedd y rhai a aethant heibio y cofi ef. ¹⁷ Dy oedran hefyd a fydd disgleiriach na hanner dydd; llewyrchi, a byddi fel y boreddydd. ¹⁸ Hyderus fyddi hefyd, oherwydd bod gobaith: ie, ti a gloddi, ac a orweddi mewn diogelwch. ¹⁹ Ti a orweddi hefyd, ac ni bydd a’th ddychryno, a llawer a ymbiliant â’th wyneb. ²⁰ Ond llygaid yr annuwiolion a ddiffygiant, metha ganddynt ffoi, a’u gobaith fydd fel ymadawiad yr enaid.

⁸ Eithr Steffan, yn llawn ffydd a nerth, a wnaeth ryfeddodau ac arwyddion mawrion ymhlith y bobl.

⁹ Yna y cyfododd rhai o’r synagog a elwir eiddo y Libertiniaid, a’r Cyreniaid, a’r Alexandriaid, a’r rhai o Cilicia, ac o Asia, gan ymddadlau â Steffan: ¹⁰ Ac ni allent wrthwynebu’r doethineb a’r ysbryd trwy yr hwn yr oedd efe yn llefaru. ¹¹ Yna y gosodasant wŷr i ddywedyd, Nyni a’i clywsom ef yn dywedyd geiriau cablaidd yn erbyn Moses a Duw. ¹² A hwy a gynyrfasant y bobl, a’r henuriaid, a’r ysgrifenyddion; a chan ddyfod arno, a’i cipiasant ef, ac a’i dygasant i’r gynghorfa; ¹³ Ac a osodasant gau dystion, y rhai a ddywedent, Nid yw’r dyn hwn yn peidio â dywedyd cableiriau yn erbyn y lle sanctaidd hwn, a’r gyfraith: ¹⁴ Canys nyni a’i clywsom ef yn dywedyd, y distrywiai yr Iesu hwn o Nasareth y lle yma, ac y newidiai efe y defodau a draddododd Moses i ni. ¹⁵ Ac fel yr oedd yr holl rai a eisteddent yn y cyngor yn dal sylw arno, hwy a welent ei wyneb ef fel wyneb angel.