Revised Common Lectionary (Complementary)

³³ พระองค์ทำให้แม่น้ำกลายเป็นถิ่นทุรกันดาร
    แหล่งน้ำกลายเป็นดินที่แห้งแตกระแหง
³⁴ ดินที่เคยอุดมกลับกลายเป็นดินเค็ม
    เพราะผู้ที่อาศัยอยู่ที่นั่นชั่วร้าย
³⁵ พระองค์เปลี่ยนถิ่นทุรกันดารให้กลายเป็นแอ่งน้ำได้
    จากดินที่แห้งผากกลับเป็นแหล่งน้ำ
³⁶ พระองค์ให้ผู้หิวกระหายตั้งถิ่นฐาน
    และพวกเขาก็สร้างเมืองขึ้นเพื่อพักอาศัย
³⁷ พวกเขาหว่านเมล็ดในไร่นาและปลูกสวนองุ่น
    ซึ่งก็เก็บเกี่ยวได้ผลดี
³⁸ ด้วยพระพรของพระองค์ เขาทั้งหลายจึงทวีจำนวนลูกหลานมากขึ้น
    และไม่ปล่อยให้ฝูงสัตว์ลดจำนวนลง

³⁹ ครั้นเมื่อถูกลดจำนวนลงและอับอาย
    เพราะถูกบีบบังคับ เผชิญกับความวิบัติและความเศร้า
⁴⁰ พระองค์ให้บรรดาผู้นำเป็นที่ถูกดูหมิ่น
    และทำให้พวกเขาพเนจรไปในถิ่นทุรกันดาร
⁴¹ แต่พระองค์ฉุดคนยากไร้ขึ้นจากความทุกข์ทรมาน
    และทำให้ครอบครัวของคนเหล่านั้นเพิ่มจำนวนมากขึ้นดั่งฝูงแกะ
⁴² บรรดาผู้มีความชอบธรรมเห็นแล้วก็ยินดี
    และคนชั่วทั้งปวงก็ปิดปาก

⁴³ ผู้ใดเรืองปัญญาก็ให้เขาใส่ใจในสิ่งเหล่านี้
    ให้เขาระลึกถึงความรักอันมั่นคงของพระผู้เป็นเจ้า

⁶ จงแสวงหาพระผู้เป็นเจ้าขณะที่ยังหาพระองค์ได้
    จงร้องเรียกถึงพระองค์ขณะที่พระองค์อยู่ใกล้
⁷ ให้คนชั่วละจากวิถีทางของเขา
    และคนไร้ความชอบธรรมทิ้งความคิดของเขา
ให้เขากลับมาหาพระผู้เป็นเจ้า เพื่อพระองค์จะมีความสงสารต่อเขา
    และมาหาพระเจ้าของพวกเรา เพราะพระองค์จะยกโทษอย่างมากมาย

⁸ “เพราะความคิดของเราไม่ใช่ความคิดของเจ้า
    และทางของเจ้าก็ไม่ใช่ทางของเราเช่นกัน”
    พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
⁹ “เพราะฟ้าสวรรค์สูงกว่าแผ่นดินโลกเช่นไร
    วิถีทางของเราก็สูงกว่าวิถีทางของเจ้า
    และความคิดของเราสูงกว่าความคิดของเจ้าเช่นนั้น