Revised Common Lectionary (Complementary)
Pagdayeg sa Dios
111 Dayega ang Ginoo!
Pasalamatan ko ang Ginoo sa tibuok kong kasingkasing diha sa panagtigom sa mga matarong.
2 Gamhanan ang mga buhat sa Ginoo;
ginapamalandongan kini sa tanan nga nalipay niini.
3 Gamhanan ug halangdon ang mga buhat sa Dios,
ug ang iyang pagkamatarong nagapadayon sa walay kataposan.
4 Gipahinumdom niya kita sa iyang katingalahang mga buhat.
Maloloy-on siya ug may kahangawa.
5 Ginahatagan niya ug pagkaon ang nagatahod kaniya,
ug ginahinumdoman niya kanunay ang iyang kasabotan.
6 Gipakita niya sa iyang katawhan kon unsa kagamhanan ang iyang mga binuhatan pinaagi sa paghatag kanila sa mga yuta nga gipanag-iyahan sa ubang mga nasod.
7 Matinumanon ug matarong siya sa tanan niyang ginahimo,
ug kasaligan ang tanan niyang mga sugo.
8 Kining iyang mga sugo magapadayon sa walay kataposan,
ug gihimo niya kini uban sa pagkamatinumanon ug pagkamatarong.
9 Giluwas niya ang iyang katawhan,
ug nagmando siya nga tumanon ang iyang kasabotan hangtod sa kahangtoran.
Balaan siya ug talahuron!
10 Ang pagtahod sa Ginoo mao ang sinugdanan sa pag-angkon ug kaalam.
Ang tanang nagatuman sa iyang mga sugo may hustong panabot.
Dalaygon siya sa walay kataposan!
6 Dinhi sa Bukid sa Zion, mangandam ang Ginoo nga Makagagahom ug usa ka kombira alang sa tanang katawhan. Mga lamiang pagkaon ug labing maayong ilimnon ang iyang andamon. 7 Ug dinhi usab sa maong bukid, kuhaon niya ang kasubo[a] sa mga katawhan sa tanang nasod. 8 Wad-on sa Ginoong Dios ang gahom sa kamatayon ug pahiran niya ang mga luha sa tanang katawhan. Kuhaon niya ang pagkatinamay sa iyang katawhan sa tibuok kalibotan. Mao kini ang giingon sa Ginoo.
9 Kon mahitabo na kini, moingon ang mga katawhan: “Siya ang atong Dios! Misalig kita kaniya, ug giluwas niya kita. Siya ang Ginoo nga atong gisaligan. Maglipay kita ug magsadya kay giluwas niya kita.”
10 Sa pagkatinuod, tabangan sa Ginoo kining Bukid sa Zion, apan silotan niya ang Moab. Tunob-tunoban niya kini sama sa dagami nga gitunob-tunoban diha sa taehan.
35 Sa pagkahapon na kaayo, miduol kaniya ang iyang mga tinun-an. Miingon sila, “Hapon na, ug ania pa kita dinhi sa mamingaw nga dapit. 36 Paadtoa na ang mga tawo ngadto sa mga baryo ug sa mga sityo sa palibot aron makapalit silag pagkaon.” 37 Apan miingon si Jesus kanila, “Kamo mismo ang muhatag kanila ug pagkaon.” Nangutana sila kang Jesus, “Molakaw ba kami ug mopalit ug pan nga mokantidad ug balig walo ka bulan nga sweldo sa usa ka tawo aron ipakaon kanila?” 38 Miingon si Jesus kanila, “Pila ka buok ang inyong pan diha? Bi, tan-awa ninyo.” Sa dihang nasusi na nila miingon sila, “Lima ka pan ug duha ka isda.”
39 Unya gisugo ni Jesus ang iyang mga tinun-an nga palingkoron ang mga tawo nga grupo-grupo diha sa mga sagbot. 40 Busa nanglingkod ang mga tawo sa grupo nga tag-gatus ug tag-singkuenta. 41 Unya, gikuha ni Jesus ang lima ka pan ug duha ka isda. Mihangad siya sa langit ug nagpasalamat sa Dios. Ug gipikas-pikas niya ang mga pan ug gihatag ngadto sa iyang mga tinun-an aron iapod-apod sa mga tawo. Ug gibahin-bahin usab niya ang isda sa tanan. 42 Nakakaon silang tanan ug nangabusog. 43 Human makakaon ang tanan, gitigom nila ang mga sobra nga pan ug isda, ug dose pa ka bukag ang napuno. 44 Lima ka libo ang gidaghanon sa mga lalaki lang nga nangaon.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.