Revised Common Lectionary (Complementary)
Ginasabat sang Dios ang Pangamuyo
65 O Dios, dapat ka namon dayawon sa Zion!
Kag tumanon namon ang amon promisa sa imo.
2 Ang tanan nga tawo magapalapit sa imo kay ginasabat mo ang mga pangamuyo.
3 Kon parte sa amon mga sala, bisan madamo ini, ginapatawad mo gihapon.
4 Bulahan ang tawo nga imo ginpili kag gin-imbitar nga magpuyo sa imo templo.
Maayawan kami sang maayo nga mga butang sa imo balay nga amo ang imo balaan nga templo.
5 O Dios nga amon manluluwas,
ginasabat mo kami paagi sa makatilingala nga pagluwas mo sa amon.
Ikaw ang paglaom sang tanan nga tawo, bisan ang sa pinakamalayo nga parte sang kalibutan kag sa pinakamalayo nga dagat.[a]
6 Gamhanan ka kag ginpahamtang mo ang mga bukid paagi sa imo gahom.
7 Ginapalinong mo ang huganas sang mga balod sa dagat kag ang kinagula sang mga katawhan.
8 Nahadlok sa imo ang mga tawo bisan pa atong nagaestar sa malayo nga lugar
tungod sa imo makatilingala nga mga binuhatan.
Ang imo hinimuan makapahugyaw sa mga tawo sa bug-os nga kalibutan tungod sa kalipay.
9 Ginaatipan mo ang duta kag ginapadal-an sang ulan;
ginhimo mo ini nga mapinatubason.
Ang imo mga sapa, O Dios, wala nagakahubas,
kag ginahatagan mo sang patubas ang mga tawo.
Ginapreparar mo ang duta nga maghatag sang patubas.
10 Ginapaulanan mo sing maayo ang naarado nga duta hasta nga maghumok ini,
kag ginapakamaayo mo ang mga tanom nga nagatubo.
11 Ginapabugana mo ang mga patubas sa tion sang tig-alani.
Ang bisan diin nga lugar nga agyan mo makaangkon sang kabuganaan.
12 Ang mga palahalban sa kamingawan bugana sang hilamon;
ang mga bukid daw sa mga tawo nga nagakalipay.
13 Ang mga palahalban puno sang mga kasapatan;[b]
ang mga kapatagan natabunan sang mga uhay.
Ini nga mga lugar daw sa mga tawo nga nagahinugyaw kag nagakanta sa kalipay.
Ang Suba sang Nilo Nangin Dugo
14 Nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Matig-a gid ang tagipusuon sang hari; indi niya pagpalakton ang katawhan sang Israel. 15 Gani kadtuan mo ang hari buwas sa aga sa iya pagkadto sa Suba sang Nilo. Didto ka magpakigkita sa iya sa higad sang suba kag dal-on mo gid ang imo baston nga nahimo nga man-og. 16 Silingon mo siya, ‘Ang Ginoo, ang Dios sang mga Hebreo, nagsugo sa akon sa pagsiling sini sa imo: Palakta ang akon katawhan agod makasimba sila sa akon sa kamingawan. Pero hasta subong wala ka gid nagtuman. 17 Ako, ang Ginoo, nagasiling nga paagi sa akon pagahimuon mahibaluan mo nga ako amo ang Ginoo. Paagi sa sini nga baston, hampakon ko ang tubig sang Nilo kag mahimo ang tubig nga dugo. 18 Magakalamatay ang mga isda, kag magabaho ang suba, kag indi na makainom ang mga Egiptohanon sang tubig sini.’ ”
19 Nagsiling pa gid ang Ginoo kay Moises, “Silinga si Aaron nga itudlo niya ang iya baston sa tanan nga tubig sang Egipto: sa mga suba, sapa, kanal, punong kag sa tanan nga ginatipunan sang tubig, kag mahimo ini tanan nga dugo. Amo ini ang matabo sa bisan diin sa Egipto. Pati ang tubig sa mga suludlan[a] nga kahoy ukon bato mangin dugo.”
20 Gintuman ni Moises kag ni Aaron ang ginsugo sang Ginoo. Samtang nagatulok ang hari kag ang iya mga opisyal, ginbayaw ni Aaron ang iya baston kag ginhampak sa Suba sang Nilo, kag ang tanan nga tubig nahimo nga dugo. 21 Nagkalamatay ang mga isda kag nagbaho gid ang suba, gani indi na makainom ang mga Egiptohanon. Bisan diin sa Egipto may mga dugo. 22 Pero ginhimo man ini nga milagro sang mga madyikero nga Egiptohanon paagi sa ila madyik. Gani matig-a gihapon ang tagipusuon sang hari, kag wala siya nagpamati kay Moises kag kay Aaron, subong sang ginsiling sang Ginoo. 23 Nagbalik ang hari sa iya palasyo, kag wala lang niya ato ginsapak. 24 Nagkutkot ang mga Egiptohanon sa palibot sang Suba sang Nilo agod makakuha sang ilimnon nga tubig, kay indi na nila mainom ang tubig sa suba.
Ang Unos sa Lawod
13 Naghinay-hinay ang hangin halin sa bagatnan, kag naghunahuna ang amon mga kaupod nga puwede na kami makabiyahe. Gani ginbatak nila ang angkla kag nagpanakayon kami nga nagapangalihid sa isla sang Crete. 14 Sa wala madugay, nagbaskog ang hangin halin sa aminhan, nga halin sa takas sang isla sang Crete. 15 Pag-abot sang mabaskog nga hangin sa amon, indi na kami makaabante, gani nagpaanod na lang kami kon diin kami dal-on sang hangin. 16 Sang sa bagatnan na kami dampi sang gamay nga isla sang Cauda, nakapalipod-lipod kami sing diutay. Bisan nabudlayan kami, nabatak pa namon ang boti[a] agod indi maano. 17 Sang nabatak na ang boti, gin-gaid ini sing hugot sa sakayan. Kag tungod nga nahadlok sila nga mabara ang sakayan sa pasil malapit sa Libya[b], ginpapanaog nila ang layag kag nagpaanod. 18 Sige pa gid ang mabaskog nga bagyo, gani sang madason nga adlaw, nagsugod sila pamilak sa dagat sang mga kargaminto. 19 Sang madason pa gid nga adlaw, ang mga kagamitan na mismo sang sakayan ang ila ginpamilak. 20 Sa sulod sang pila ka adlaw wala magpakita ang adlaw kag mga bituon kag sige pa gid ang bagyo. Sang ulihi nadulaan na kami sang paglaom nga maluwas pa.
21 Pila na ka adlaw nga ang mga tawo wala gid makakaon, gani nagsiling si Pablo sa ila, “Mga abyan, kon nagpati lang kamo sa akon nga indi kita dapat maghalin sa Crete, wala kuntani matabo ini nga mga kabudlayan kag mga kapierdihan. 22 Pero karon nagapangabay ako sa inyo nga magpakaisog kamo tungod nga wala sing may mapatay sa aton. Ang sakayan lang ang maguba. 23 Kay kagab-i ang Dios nga nagapanag-iya sa akon kag akon ginaalagad nagpasugo sang anghel diri sa akon. 24 Nagsiling siya, ‘Pablo, indi ka magkahadlok. Dapat ka mag-atubang sa Emperador didto sa Roma. Kag sa kaluoy sang Dios ang tanan mo nga upod diri sa sakayan maluwas tungod sa imo.’ 25 Gani mga abyan, indi na kamo magkahadlok, kay nagasalig ako sa Dios nga matuman ang iya ginhambal sa akon. 26 Pero idagsa kita sa isa ka isla.”
27 Ika-14 na nga gab-i nga gin-anod kami sang bagyo sa Dagat sang Mediteraneo, kag sang mga tungang gab-i na, ginbulubanta sang mga tripulante nga malapit na kami sa higad. 28 Gani gintungkad nila ang dagat kag nasapwan nila nga mga 20 ka dupa ang iya kadalumon. Dugay-dugay gintungkad liwat nila kag mga 15 na lang ka dupa. 29 Kag tungod nga nahadlok sila nga makabunggo kami sa mga bato, ginpunduhan nila sang apat ka angkla ang ulin sang sakayan.[c] Kag nagpangamuyo sila nga mag-aga na. 30 Gusto kuntani sang mga tripulante nga magpalagyo sa sakayan. Gani ginpapanaog nila ang boti sa dagat nga nagapakuno-kuno nga magahulog lang sila sang mga angkla sa dulong.[d] 31 Pero nagsiling si Pablo sa kapitan kag sa mga soldado, “Kon maghalin ang mga tripulante sa sakayan indi kamo makaluwas.” 32 Gani gin-utod sang mga soldado ang mga kalat nga higot sang boti kag ginpabay-an na lang nila nga maanod ang boti.
33 Sang kaagahon na, ginpilit sila tanan ni Pablo nga magkaon. Nagsiling siya, “Duha na ka semana ang inyo paghulat-hulat nga maglampuwas ang bagyo, kag wala gid kamo nakakaon. 34 Gani magkaon kamo anay agod magbaskog kamo, kay wala gid sing may mapatay sa inyo bisan isa.” 35 Sang makahambal sini si Pablo, nagkuha siya sang tinapay, kag sa atubangan sang tanan nagpasalamat siya sa Dios. Dayon ginpamihak-pihak niya ang tinapay kag nagkaon. 36 Nabuhi ang ila paglaom kag nagkaon sila tanan. 37 (276 kami tanan nga nagsakay didto sa sakayan.) 38 Sang nakakaon ang tanan kag nabusog na, ginpanghulog nila sa dagat ang ila mga dala nga uyas agod magmag-an ang sakayan.
Hiligaynon Bible (Ang Pulong Sang Dios) Copyright © 1996, 2006 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.