Revised Common Lectionary (Complementary)

¹² Tithau, Arglwydd, a barhei yn dragwyddol, a’th goffadwriaeth hyd genhedlaeth a chenhedlaeth. ¹³ Ti a gyfodi, ac a drugarhei wrth Seion: canys yr amser i drugarhau wrthi, ie, yr amser nodedig, a ddaeth. ¹⁴ Oblegid y mae dy weision yn hoffi ei meini, ac yn tosturio wrth ei llwch hi. ¹⁵ Felly y cenhedloedd a ofnant enw yr Arglwydd, a holl frenhinoedd y ddaear dy ogoniant. ¹⁶ Pan adeilado yr Arglwydd Seion, y gwelir ef yn ei ogoniant. ¹⁷ Efe a edrych ar weddi y gwael, ac ni ddiystyrodd eu dymuniad. ¹⁸ Hyn a ysgrifennir i’r genhedlaeth a ddêl: a’r bobl a grëir a foliannant yr Arglwydd. ¹⁹ Canys efe a edrychodd o uchelder ei gysegr: yr Arglwydd a edrychodd o’r nefoedd ar y ddaear; ²⁰ I wrando uchenaid y carcharorion; ac i ryddhau plant angau; ²¹ I fynegi enw yr Arglwydd yn Seion, a’i foliant yn Jerwsalem: ²² Pan gasgler y bobl ynghyd, a’r teyrnasoedd i wasanaethu yr Arglwydd. ²³ Gostyngodd efe fy nerth ar y ffordd; byrhaodd fy nyddiau. ²⁴ Dywedais, Fy Nuw, na chymer fi ymaith yng nghanol fy nyddiau: dy flynyddoedd di sydd yn oes oesoedd. ²⁵ Yn y dechreuad y seiliaist y ddaear; a’r nefoedd ydynt waith dy ddwylo. ²⁶ Hwy a ddarfyddant, a thi a barhei: ie, hwy oll a heneiddiant fel dilledyn; fel gwisg y newidi hwynt, a hwy a newidir. ²⁷ Tithau yr un ydwyt, a’th flynyddoedd ni ddarfyddant. ²⁸ Plant dy weision a barhânt, a’u had a sicrheir ger dy fron di.

6 A Job a atebodd ac a ddywedodd, ² O gan bwyso na phwysid fy ngofid, ac na chydgodid fy nhrychineb mewn cloriannau! ³ Canys yn awr trymach fyddai na thywod y môr: am hynny y pallodd geiriau gennyf. ⁴ Oherwydd y mae saethau yr Hollalluog ynof, y rhai y mae eu gwenwyn yn yfed fy ysbryd: dychrynfâu Duw a ymfyddinasant i’m herbyn. ⁵ A rua asyn gwyllt uwchben glaswellt? a fref ych uwchben ei borthiant? ⁶ A fwyteir peth diflas heb halen? a oes blas ar wyn wy? ⁷ Y pethau a wrthododd fy enaid eu cyffwrdd, sydd megis bwyd gofidus i mi. ⁸ O na ddeuai fy nymuniad! ac na roddai Duw yr hyn yr ydwyf yn ei ddisgwyl! ⁹ Sef rhyngu bodd i Dduw fy nryllio, a gollwng ei law yn rhydd, a’m torri ymaith. ¹⁰ Yna cysur a fyddai eto i mi, ie, mi a ymgaledwn mewn gofid; nac arbeded, canys ni chelais ymadroddion y Sanctaidd. ¹¹ Pa nerth sydd i mi i obeithio? a pha ddiwedd fydd i mi, fel yr estynnwn fy hoedl? ¹² Ai cryfder cerrig yw fy nghryfder? a ydyw fy nghnawd o bres? ¹³ Onid ydyw fy nghymorth ynof fi? a fwriwyd doethineb yn llwyr oddi wrthyf?

⁷ A’r Iesu gyda’i ddisgyblion a giliodd tua’r môr: a lliaws mawr a’i canlynodd ef, o Galilea, ac o Jwdea, ⁸ Ac o Jerwsalem, ac o Idumea, ac o’r tu hwnt i’r Iorddonen; a’r rhai o gylch Tyrus a Sidon, lliaws mawr, pan glywsant gymaint a wnaethai efe, a ddaethant ato. ⁹ Ac efe a ddywedodd wrth ei ddisgyblion am fod llong yn barod iddo, oblegid y dyrfa, rhag iddynt ei wasgu ef. ¹⁰ Canys efe a iachasai lawer, hyd oni phwysent arno, er mwyn cyffwrdd ag ef, cynifer ag oedd â phlâu arnynt. ¹¹ A’r ysbrydion aflan, pan welsant ef, a syrthiasant i lawr ger ei fron ef, ac a waeddasant, gan ddywedyd, Ti yw Mab Duw. ¹² Yntau a orchmynnodd iddynt yn gaeth, na chyhoeddent ef.