Revised Common Lectionary (Complementary)
2 แน่นอน พระเจ้าทรงเป็นความรอดของข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าจะวางใจและไม่กลัว
องค์พระผู้เป็นเจ้า องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นพลังและบทเพลงของข้าพเจ้า
พระองค์ได้ทรงมาเป็นความรอดของข้าพเจ้า”
3 ท่านจะตักน้ำจากบ่อแห่งความรอด
ด้วยความยินดี
4 ในวันนั้นท่านจะกล่าวว่า
“จงขอบพระคุณองค์พระผู้เป็นเจ้า จงร้องทูลออกพระนามของพระองค์
จงแจ้งให้หมู่ประชาชาติทราบถึงสิ่งที่พระองค์ได้ทรงกระทำ
และประกาศว่าพระนามของพระองค์เป็นที่เทิดทูน
5 จงร้องเพลงสดุดีองค์พระผู้เป็นเจ้า เพราะพระองค์ทรงกระทำสิ่งที่ประเสริฐ
จงประกาศให้ทั่วทั้งโลกทราบถึงเรื่องนี้
6 ชาวศิโยนเอ๋ย จงโห่ร้องและร้องเพลงด้วยความชื่นชมยินดี
เพราะองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอลผู้ประทับท่ามกลางพวกท่านนั้นยิ่งใหญ่นัก”
8 “แน่นอน พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต
ทรงจับตาดูอาณาจักรอันบาปหนา
เราจะทำลายมัน
จากพื้นโลก
ถึงกระนั้นเราจะไม่ทำลายพงศ์พันธุ์ยาโคบ
ลงอย่างสิ้นเชิง”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
9 “เพราะเราจะออกคำสั่ง
และเราจะเขย่าพงศ์พันธุ์อิสราเอล
ท่ามกลางมวลประชาชาติ
เหมือนเขย่ากระด้งฝัดข้าว
แต่จะไม่มีสักเมล็ดเดียวตกถึงพื้น
10 บรรดาคนบาปในหมู่ประชากรของเรา
จะตายด้วยคมดาบ
คือคนทั้งปวงที่พูดว่า
‘ภัยพิบัติจะไม่มาเล่นงานเราหรือมาถึงเรา’
อิสราเอลคืนสู่สภาพดี
11 “ในวันนั้นเราจะตั้งเต็นท์ของดาวิด
“ที่ล้มลงแล้วขึ้นมาใหม่
เราจะซ่อมแซมสถานที่ที่พังทลายลง
และปฏิสังขรณ์ซากปรักหักพัง
และสร้างมันขึ้นเหมือนอย่างแต่ก่อน
12 เพื่อพวกเขาจะครอบครองชนหยิบมือที่เหลืออยู่ของเอโดม
และครอบครองประชาชาติทั้งปวงที่ได้ชื่อตามนามของเรา[a]”
องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้จะทรงกระทำสิ่งเหล่านี้
ประกาศดังนั้น
13 องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า
“วันเวลาจะมาถึงเมื่อคนที่ไถจะตามทันคนที่เกี่ยว
และคนย่ำองุ่นจะตามทันคนที่ปลูก
จะมีเหล้าองุ่นใหม่หยดจากภูเขา
และไหลจากเนินเขาทั้งปวง
14 เราจะนำอิสราเอลประชากรของเราซึ่งตกเป็นเชลยนั้นกลับคืนมา[b]
พวกเขาจะสร้างเมืองต่างๆ ที่ปรักหักพังขึ้นใหม่ แล้วเข้าอยู่อาศัย
พวกเขาจะทำสวนองุ่นและดื่มเหล้าองุ่น
พวกเขาจะทำสวนและกินผลผลิต
15 เราจะปลูกอิสราเอลไว้ในดินแดนของพวกเขาเอง
พวกเขาจะไม่ถูกถอนรากถอนโคน
ออกจากดินแดนที่เรามอบให้พวกเขาอีกเลย”
องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของเจ้าตรัสดังนั้น
กำเนิดของยอห์นผู้ให้บัพติศมา
57 เมื่อถึงกำหนดคลอด เอลีซาเบธก็ให้กำเนิดบุตรชาย 58 ญาติพี่น้องและเพื่อนบ้านได้ยินว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสำแดงความเมตตายิ่งใหญ่แก่นาง พวกเขาก็มาร่วมยินดี
59 ในวันที่แปดพวกเขามาร่วมพิธีเข้าสุหนัตของทารกนั้น และพวกเขากำลังจะตั้งชื่อให้ทารกนั้นว่าเศคาริยาห์ตามบิดา 60 แต่มารดาของเขาท้วงติงว่า “ไม่ได้! จะต้องเรียกเด็กคนนี้ว่ายอห์น”
61 พวกเขาบอกนางว่า “ในหมู่ญาติของท่านไม่มีใครใช้ชื่อนั้น”
62 แล้วพวกเขาทำท่าทางถามบิดาของทารกว่าต้องการตั้งชื่อลูกว่าอะไร 63 เขาจึงขอแผ่นกระดานมาเขียนลงไปว่า “ชื่อของเขาคือยอห์น” สร้างความประหลาดใจแก่คนทั้งหลาย 64 ทันใดนั้นปากของเขาก็เปิด ลิ้นของเขาก็หายติดขัด แล้วเขาก็เริ่มกล่าวสรรเสริญพระเจ้า 65 เพื่อนบ้านของเขาล้วนเต็มไปด้วยความเกรงกลัวและผู้คนพากันโจษจันเรื่องนี้ทั่วแดนเทือกเขาแห่งยูเดีย 66 ทุกคนที่ได้ยินเรื่องนี้ก็ประหลาดใจและถามกันว่า “ต่อไปทารกนี้จะเป็นอย่างไรหนอ?” เพราะพระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่กับเขา
Thai New Contemporary Bible Copyright © 1999, 2001, 2007 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.