Revised Common Lectionary (Complementary)

Miktam Dawida.

16 Strzeż mnie, o Boże, bo tobie ufam.

² Moja dusza mówi do PANA: Ty jesteś moim Panem, a moja dobroć nie przynosi ci żadnej korzyści;

³ Lecz świętym, którzy są na ziemi, i szlachetnym, w których całe moje upodobanie.

⁴ Rozmnożą się boleści tych, którzy chodzą za obcymi bogami. Nie złożę im ofiar z krwi i nie wymówię ich imion swoimi ustami.

⁵ PAN jest udziałem mego dziedzictwa i kielicha; ty strzeżesz mojego losu.

⁶ Sznury miernicze wyznaczyły mi przyjemne miejsca i miłe jest moje dziedzictwo.

⁷ Będę błogosławił PANA, który udzielił mi rady, bo nawet w nocy pouczają mnie moje nerki.

⁸ Stawiam PANA zawsze przed oczami; skoro on jest po mojej prawicy, nie zachwieję się.

⁹ Dlatego cieszy się moje serce i raduje się moja chwała, a moje ciało będzie spoczywać bezpiecznie.

¹⁰ Nie zostawisz bowiem mojej duszy w piekle ani nie dopuścisz swemu Świętemu doznać zniszczenia.

¹¹ Dasz mi poznać drogę życia, pełnię radości przed twoim obliczem, rozkosze po twojej prawicy na wieki.

¹¹ A każdy kapłan staje codziennie do wykonywania służby Bożej, wiele razy składając te same ofiary, które nigdy nie mogą zgładzić grzechów.

¹² Lecz ten, gdy złożył jedną ofiarę za grzechy na zawsze, zasiadł po prawicy Boga;

¹³ Oczekując odtąd, aż jego nieprzyjaciele będą położeni jako podnóżek pod jego stopy.

¹⁴ Jedną bowiem ofiarą uczynił doskonałymi na zawsze tych, którzy są uświęceni.

¹⁵ A poświadcza nam to także Duch Święty. Bo powiedziawszy najpierw:

¹⁶ Takie jest przymierze, które zawrę z nimi po tych dniach, mówi Pan: Włożę moje prawa w ich serca i wypiszę je na ich umysłach;

¹⁷ Potem dodaje: A ich grzechów i nieprawości więcej nie wspomnę.

¹⁸ Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie potrzeba już ofiary za grzech.

¹⁹ Mając więc, bracia, śmiałość, aby przez krew Jezusa wejść do Najświętszego Miejsca;

²⁰ Drogą nową i żywą, którą zapoczątkował dla nas przez zasłonę, to jest przez swoje ciało;

²¹ I mając wielkiego kapłana nad domem Bożym;

²² Zbliżmy się ze szczerym sercem, w pełni wiary, mając serca oczyszczone od złego sumienia i ciało obmyte czystą wodą.

²³ Trzymajmy wyznanie nadziei niechwiejące się, bo wierny jest ten, który obiecał.

²⁴ I okazujmy staranie jedni o drugich, by pobudzać się do miłości i dobrych uczynków;

²⁵ Nie opuszczając naszego wspólnego zgromadzenia, jak to niektórzy mają w zwyczaju, ale zachęcając się nawzajem, i to tym bardziej, im bardziej widzicie, że zbliża się ten dzień.

13 Gdy wychodził ze świątyni, jeden z jego uczniów powiedział do niego: Nauczycielu, patrz, jakie kamienie i jakie budowle!

² A Jezus mu odpowiedział: Widzisz te wielkie budowle? Nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie został zwalony.

³ A gdy siedział na Górze Oliwnej, naprzeciwko świątyni, Piotr, Jakub, Jan i Andrzej pytali go na osobności:

⁴ Powiedz nam, kiedy się to stanie i jaki będzie znak, gdy to wszystko będzie się spełniać?

⁵ A Jezus w odpowiedzi zaczął im mówić: Uważajcie, aby was ktoś nie zwiódł.

⁶ Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem, mówiąc: Ja jestem Chrystusem. I wielu zwiodą.

⁷ Gdy więc usłyszycie o wojnach i pogłoski o wojnach, nie lękajcie się. To musi się stać, ale to jeszcze nie koniec.

⁸ Powstanie bowiem naród przeciwko narodowi i królestwo przeciwko królestwu, będą też miejscami trzęsienia ziemi, a także głód i zamęt. To jest początek boleści.