Revised Common Lectionary (Complementary)

(ถึงหัวหน้านักร้อง บทสดุดีของดาวิด เมื่อผู้เผยพระวจนะนาธันมาเข้าเฝ้า หลังจากดาวิดเป็นชู้กับนางบัทเชบา)

¹⁰ เมื่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงพาท่านเข้าสู่ดินแดนซึ่งทรงสัญญาไว้กับบรรพบุรุษคืออับราฮัม อิสอัค และยาโคบ ว่าจะประทานแก่ท่าน เป็นดินแดนที่มีเมืองใหญ่รุ่งเรืองซึ่งท่านไม่ได้สร้าง ¹¹ มีบ้านเรือนที่เพียบพร้อมด้วยสิ่งดีๆ สารพัดซึ่งท่านไม่ได้จัดหา มีบ่อน้ำซึ่งท่านไม่ได้ลงแรงขุด มีสวนองุ่นและดงมะกอกซึ่งท่านไม่ได้ปลูก และเมื่อท่านได้รับประทานจนอิ่มหนำ ¹² จงระวังให้ดี อย่าลืมองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงนำท่านออกมาจากอียิปต์ออกจากแดนทาส

¹³ จงยำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน จงปรนนิบัติพระองค์แต่ผู้เดียว และจงสาบานในพระนามของพระองค์ ¹⁴ อย่าติดตามพระอื่นใดของชนชาติต่างๆ ที่อยู่รอบตัวท่าน ¹⁵ เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านผู้ทรงสถิตท่ามกลางท่านทั้งหลายทรงเป็นพระเจ้าที่หึงหวง พระพิโรธของพระองค์จะเผาผลาญท่านและพระองค์จะทรงกวาดล้างท่านออกไปจากแผ่นดินนี้ ¹⁶ อย่าลองดีกับพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านเหมือนที่ท่านได้ทำที่มัสสาห์ ¹⁷ จงปฏิบัติตามพระบัญชา ข้อกำหนด และกฎหมายที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่านอย่างเคร่งครัด ¹⁸ จงทำสิ่งที่ถูกต้องและดีงามในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้าเพื่อทุกสิ่งจะเป็นผลดีแก่ท่านและท่านจะได้เข้าไปครอบครองดินแดนอันอุดมสมบูรณ์ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสัญญาไว้ด้วยคำปฏิญาณกับบรรพบุรุษของท่าน ¹⁹ โดยกำจัดศัตรูทั้งปวงที่อยู่ต่อหน้าท่านตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสไว้

²⁰ ในอนาคตเมื่อลูกหลานของท่านถามว่า “ข้อกำหนด กฎหมาย และบทบัญญัติที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของเราทรงบัญชาไว้นี้มีความหมายอย่างไร?” ²¹ จงบอกเขาว่า “พวกเราเคยเป็นทาสของฟาโรห์อยู่ในอียิปต์ แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงนำเราออกมาจากอียิปต์ด้วยพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ ²² องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำหมายสำคัญและปาฏิหาริย์อันยิ่งใหญ่น่าสะพรึงกลัวแก่อียิปต์ และแก่ฟาโรห์รวมทั้งราชวงศ์ทั้งปวงของพระองค์ต่อหน้าต่อตาเรา ²³ แต่พระองค์ทรงนำเราออกมาจากที่นั่นเข้าสู่ดินแดนนี้และประทานดินแดนนี้แก่เราตามที่ทรงสัญญาไว้ด้วยคำปฏิญาณกับบรรพบุรุษของเรา ²⁴ พระยาห์เวห์ทรงบัญชาให้เราปฏิบัติตามกฎหมายทั้งปวงนี้และยำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา เพื่อเราจะรุ่งเรืองและมีชีวิตอยู่เหมือนในวันนี้ ²⁵ และเราก็จะได้รับความชอบธรรม หากเราใส่ใจปฏิบัติตามบทบัญญัติทั้งปวงต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราตามที่ทรงบัญชา”

¹⁷ อย่าทำชั่วตอบแทนคนที่ทำชั่ว จงใส่ใจที่จะทำสิ่งที่ถูกต้องในสายตาของทุกคน ¹⁸ ถ้าเป็นได้เท่าที่เรื่องขึ้นอยู่กับท่าน จงอยู่ร่วมกับทุกคนอย่างสงบสุข ¹⁹ เพื่อนเอ๋ย อย่าแก้แค้น แต่จงปล่อยให้พระเจ้าทรงสำแดงพระพิโรธ เพราะมีเขียนไว้ว่า “การแก้แค้นเป็นหน้าที่ของเราเอง เราจะคืนสนอง”^[a] องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ ²⁰ อย่าแก้แค้นเลย ตรงกันข้าม

²¹ อย่าพ่ายแพ้แก่ความชั่ว แต่จงชนะความชั่วด้วยความดี

จงรักกันเพราะวันนั้นใกล้เข้ามาแล้ว

⁸ อย่าติดค้างเป็นหนี้ใคร เว้นแต่หนี้ซึ่งไม่อาจจ่ายคืนได้หมด คือความรักที่มีต่อกันและกัน เพราะผู้ที่รักเพื่อนมนุษย์ก็ได้ปฏิบัติตามบทบัญญัติอย่างครบถ้วนแล้ว ⁹ พระบัญญัติที่ว่า “อย่าล่วงประเวณี” “อย่าฆ่าคน” “อย่าลักขโมย” “อย่าโลภ”^[a] และพระบัญญัติอื่นๆ ล้วนรวมอยู่ในข้อนี้คือ “จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง”^{[b] 10} ความรักไม่ทำร้ายเพื่อนบ้านของตน ฉะนั้นการมีความรักจึงเป็นการปฏิบัติตามบทบัญญัติอย่างครบถ้วนแล้ว