Revised Common Lectionary (Complementary)

142 ข้าพเจ้าร้องตะโกนต่อพระยาห์เวห์
    ข้าพเจ้าร้องต่อพระยาห์เวห์เพื่อขอความเมตตา
² ข้าพเจ้าระบายความทุกข์ทั้งหลายออกมาต่อหน้าพระองค์
    ข้าพเจ้าเล่าให้พระองค์ฟังถึงความทุกข์ยากทั้งหมดของข้าพเจ้า
³ เมื่อข้าพเจ้ารู้สึกท้อใจ พระองค์เฝ้าดูทางเดินของข้าพเจ้าอยู่
    พวกศัตรูวางกับดักไว้ตามทางที่ข้าพเจ้ากำลังเดินไปนั้น

¹¹ ในวันนั้น เราก็จะตั้งเต็นท์ของดาวิดที่ล้มไปแล้วขึ้นมาใหม่^[a]
เราก็จะซ่อมแซมช่องกำแพงที่แตกร้าว
    เราจะซ่อมแซมส่วนที่เสียหาย
    และสร้างมันขึ้นมาใหม่ให้เหมือนกับในอดีต
¹² เพื่อที่ว่าคนอิสราเอลก็จะได้ยึดครองส่วนที่เหลือของประเทศเอโดม
    และชนชาติทั้งหลายที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นของเรา”
พระยาห์เวห์ ผู้ที่จะทำให้สิ่งนี้เกิดขึ้นพูดไว้อย่างนั้น
¹³ พระยาห์เวห์พูดว่า “วันเวลานั้นกำลังมาแล้ว
    ถึงช่วงไถอีกครั้ง แต่คนเกี่ยวก็ยังเกี่ยวไม่เสร็จ
    ถึงเวลาปลูกอีกแล้ว แต่คนย่ำองุ่นก็ยังย่ำไม่เสร็จ
ภูเขาทั้งหลายก็จะไหลนองไปด้วยเหล้าองุ่นใหม่
    เนินเขาทั้งหมดก็จะไหลนองด้วยเหล้าองุ่น
¹⁴ เราจะอวยพรชาวอิสราเอลคนของเราอย่างเดิม^[b]
    พวกเขาจะสร้างเมืองและอาศัยอยู่ในเมืองพวกนั้น
พวกเขาจะปลูกสวนองุ่นและดื่มเหล้าองุ่นจากสวนนั้น
    พวกเขาจะทำสวนและกินผลจากสวนนั้น
¹⁵ เราจะปลูกพวกเขาไว้ในแผ่นดินนั้น
    พวกเขาก็จะไม่มีวันถูกถอนขึ้นมาอีกจากแผ่นดินของพวกเขา ที่เราได้ให้กับพวกเขานั้น”
พระยาห์เวห์ พระเจ้าของเจ้า พูดไว้ว่าอย่างนั้น

‘พวกเราเป่าปี่ให้ฟัง
    แต่พวกเธอก็ไม่ยอมเต้นตาม
พวกเราร้องเพลงเศร้า
    แต่พวกเธอก็ไม่ยอมร้องไห้’