Revised Common Lectionary (Complementary)

⁸ O bobloedd, bendithiwch ein Duw, a pherwch glywed llais ei fawl ef: ⁹ Yr hwn sydd yn gosod ein henaid mewn bywyd, ac ni ad i’n troed lithro. ¹⁰ Canys profaist ni, O Dduw: coethaist ni, fel coethi arian. ¹¹ Dygaist ni i’r rhwyd: gosodaist wasgfa ar ein llwynau. ¹² Peraist i ddynion farchogaeth ar ein pennau; aethom trwy y tân a’r dwfr: a thi a’n dygaist allan i le diwall. ¹³ Deuaf i’th dŷ ag offrymau poeth: talaf i ti fy addunedau, ¹⁴ Y rhai a adroddodd fy ngwefusau, ac a ddywedodd fy ngenau yn fy nghyfyngder. ¹⁵ Offrymaf i ti boethoffrymau breision, ynghyd ag arogl‐darth hyrddod; aberthaf ychen a bychod. Sela. ¹⁶ Deuwch, gwrandewch, y rhai oll a ofnwch Dduw; a mynegaf yr hyn a wnaeth efe i’m henaid. ¹⁷ Llefais arno â’m genau, ac efe a ddyrchafwyd â’m tafod. ¹⁸ Pe edrychaswn ar anwiredd yn fy nghalon, ni wrandawsai yr Arglwydd. ¹⁹ Duw yn ddiau a glybu, ac a wrandawodd ar lais fy ngweddi. ²⁰ Bendigedig fyddo Duw, yr hwn ni throdd fy ngweddi oddi wrtho, na’i drugaredd ef oddi wrthyf finnau.

¹³ Ac yn yr unfed flwyddyn a chwe chant, yn y mis cyntaf, ar y dydd cyntaf o’r mis, y darfu i’r dyfroedd sychu oddi ar y tir: a Noa a symudodd gaead yr arch, ac a edrychodd, ac wele, sychasai wyneb y ddaear. ¹⁴ Ac yn yr ail fis, ar y seithfed dydd ar hugain o’r mis, y ddaear a sychasai.

¹⁵ A llefarodd Duw wrth Noa, gan ddywedyd, ¹⁶ Dos allan o’r arch, ti, a’th wraig, a’th feibion, a gwragedd dy feibion, gyda thi. ¹⁷ Pob peth byw a’r sydd gyda thi, o bob cnawd, yn adar, ac yn anifeiliaid, ac yn bob ymlusgiad a ymlusgo ar y ddaear, a ddygi allan gyda thi: epiliant hwythau yn y ddaear, a ffrwythant ac amlhânt ar y ddaear. ¹⁸ A Noa a aeth allan, a’i feibion, a’i wraig, a gwragedd ei feibion, gydag ef. ¹⁹ Pob bwystfil, pob ymlusgiad, a phob ehediad, pob peth a ymlusgai ar y ddaear, wrth eu rhywogaethau, a ddaethant allan o’r arch.

²⁷ Yr wyf yn gadael i chwi dangnefedd; fy nhangnefedd yr ydwyf yn ei roddi i chwi: nid fel y mae y byd yn rhoddi, yr wyf fi yn rhoddi i chwi. Na thralloder eich calon, ac nac ofned. ²⁸ Clywsoch fel y dywedais wrthych, Yr wyf yn myned ymaith, ac mi a ddeuaf atoch. Pe carech fi, chwi a lawenhaech am i mi ddywedyd, Yr wyf yn myned at y Tad: canys y mae fy Nhad yn fwy na myfi. ²⁹ Ac yr awron y dywedais i chwi cyn ei ddyfod, fel pan ddêl, y credoch.