Revised Common Lectionary (Complementary)

ALEFF

119 Gwyn fyd y rhai perffaith eu ffordd, y rhai a rodiant yng nghyfraith yr Arglwydd. ² Gwyn fyd y rhai a gadwant ei dystiolaethau ef; ac a’i ceisiant ef â’u holl galon. ³ Y rhai hefyd ni wnânt anwiredd, hwy a rodiant yn ei ffyrdd ef. ⁴ Ti a orchmynnaist gadw dy orchmynion yn ddyfal. ⁵ O am gyfeirio fy ffyrdd i gadw dy ddeddfau! ⁶ Yna ni’m gwaradwyddid, pan edrychwn ar dy holl orchmynion. ⁷ Clodforaf di ag uniondeb calon, pan ddysgwyf farnedigaethau dy gyfiawnder. ⁸ Cadwaf dy ddeddfau; O na ad fi yn hollol.

BETH

26 A bu newyn yn y tir, heblaw y newyn cyntaf a fuasai yn nyddiau Abraham: ac Isaac a aeth at Abimelech brenin y Philistiaid i Gerar. ² A’r Arglwydd a ymddangosasai iddo ef, ac a ddywedasai, Na ddos i waered i’r Aifft: aros yn y wlad a ddywedwyf fi wrthyt. ³ Ymdeithia yn y wlad hon, a mi a fyddaf gyda thi, ac a’th fendithiaf: oherwydd i ti ac i’th had y rhoddaf yr holl wledydd hyn, a mi a gyflawnaf fy llw a dyngais wrth Abraham dy dad di. ⁴ A mi a amlhaf dy had di fel sêr y nefoedd, a rhoddaf i’th had di yr holl wledydd hyn: a holl genedlaethau y ddaear a fendithir yn dy had di: ⁵ Am wrando o Abraham ar fy llais i, a chadw fy nghadwraeth, fy ngorchmynion, fy neddfau, a’m cyfreithiau.

¹² Gwyn ei fyd y gŵr sydd yn goddef profedigaeth: canys pan fyddo profedig, efe a dderbyn goron y bywyd, yr hon a addawodd yr Arglwydd i’r rhai a’i carant ef. ¹³ Na ddyweded neb, pan demtier ef, Gan Dduw y’m temtir: canys Duw nis gellir ei demtio â drygau, ac nid yw efe yn temtio neb. ¹⁴ Canys yna y temtir pob un, pan ei tynner ef, ac y llithier, gan ei chwant ei hun. ¹⁵ Yna chwant, wedi ymddŵyn, a esgor ar bechod: pechod hefyd, pan orffenner, a esgor ar farwolaeth. ¹⁶ Fy mrodyr annwyl, na chyfeiliornwch.