Revised Common Lectionary (Complementary)

Pangamuyo para sa Proteksyon sang Dios

1 Amo ini ang estorya parte sa mga ginpanghimo ni Nehemias nga anak ni Hacalia.

Ang Pangamuyo ni Nehemias para sa Jerusalem

Sang ikasiyam nga bulan, nga amo ang bulan sang Kislev, sadtong ika-20 nga tuig sang paghari ni Artaserkses sa Persia, didto ako sa napaderan nga siyudad sang Susa. ² Nagkadto sa akon didto ang isa sa akon mga utod nga si Hanani halin sa Juda kaupod ang pila ka lalaki. Ginpamangkot ko sila parte sa Jerusalem kag sa mga Judio nga nagbalalik halin sa pagkabihag sa Babilonia.^{[a] 3} Nagsabat sila, “Ginabudlayan gid ang mga nagbalalik sa Juda, kag ginapakahuy-an sila sang mga katawhan sa palibot nila. Kag hasta subong guba ang pader sang Jerusalem kag sunog ang mga puwertahan sini.”

⁴ Pagkabati ko sadto, nagpungko ako kag naghibi. Pila ka adlaw nga nagpangasubo ako, nagpuasa, kag nagpangamuyo sa presensya sang Dios sang langit.^{[b] 5} Siling ko, “Ginoo, Dios sang langit, gamhanan ka kag makatilingala nga Dios. Ginatuman mo ang imo kasugtanan nga may paghigugma sa mga nagahigugma sa imo kag nagatuman sang imo mga sugo. ⁶ Ako nga imo alagad nagapangamuyo adlaw-gab-i para sa katawhan sang Israel nga imo mga alagad. Pamatii ako kag sabta ang akon pangamuyo. Ginatuad^[c] ko sa imo ang mga sala sang mga Israelinhon, pati ang akon mga sala kag ang mga sala sang akon mga katigulangan. ⁷ Malaot gid ang amon ginhimo kontra sa imo. Wala namon gintuman ang imo mga sugo kag mga pagsulundan nga ginhatag mo sa amon paagi kay Moises nga imo alagad.

⁸ “Dumduma ining ginsiling mo sadto kay Moises: ‘Kon kamo nga mga Israelinhon indi magmatinumanon sa akon, laptahon ko kamo sa iban nga mga nasyon. ⁹ Pero kon magbalik kamo sa akon kag magtuman sang akon mga sugo, bisan maglapta pa kamo sa pinakamalayo nga lugar, tipunon ko kamo liwat sa lugar nga akon ginpili nga padunggan ako.’

¹⁰ “Kami imo mga alagad kag katawhan nga imo ginluwas paagi sa imo puwerte nga gahom kag kusog. ¹¹ Ginoo, pamatii ang akon pangamuyo, nga imo alagad, kag ang pangamuyo sang iban pa nimo nga mga alagad nga nalipay sa pagtahod sa imo. Hatagi ako subong sang kadalag-an sa akon pagpangabay sa hari. Kag kabay pa nga pakitaan niya ako sang kaayo.”

Sadto nga panahon, ako ang manugserbi sang ilimnon sang hari.

Ang Pag-ayo sang Tawo nga Lupog

3 Isa sadto ka adlaw, sang mga alas tres sang hapon, nagkadto si Pedro kag si Juan sa templo. Oras ato sang pagpangamuyo. ² Sa puwertahan sang templo may tawo didto nga lupog halin pa sang iya pagkatawo. Adlaw-adlaw ginadala siya sa sina nga puwertahan nga ginatawag “Matahom,” agod magpakilimos sa mga tawo nga nagasulod sa templo. ³ Pagkakita niya kay Pedro kag kay Juan nga nagapasulod sa templo, nagpangayo siya sing limos. ⁴ Ginhimutaran siya ni Pedro kag ni Juan. Dayon nagsiling si Pedro sa iya, “Magtulok ka sa amon.” ⁵ Nagtulok ang tawo sa ila nga nagapaabot nga limusan siya. ⁶ Pero nagsiling si Pedro sa iya, “Wala gid ako sing kuwarta. Pero may ari ako nga ihatag sa imo: Sa ngalan^[a] ni Jesu-Cristo nga taga-Nazaret, maglakat ka!” ⁷ Dayon ginkaptan ni Pedro ang tuo nga kamot sang tawo kag ginpatindog siya. Hinali lang nga nagbaskog ang iya mga tiil kag mga bukobuko.^{[b] 8} Sa gilayon nagtindog siya kag naglakat-lakat. Pagkatapos nag-upod siya sa ila sa templo. Sige ang iya lakat-lakat kag tumbo-tumbo nga nagadayaw sa Dios. ⁹ Nakita sang tanan nga nagalakat kag nagadayaw siya sa Dios. ¹⁰ Natalupangdan nila nga siya gali amo ang tawo nga nagapungko kag nagapakilimos didto sa puwertahan sang templo nga ginatawag “Matahom”. Gani natingala gid sila sing dako sa natabo sa iya.