Revised Common Lectionary (Complementary)

96 Syngið Drottni nýjan söng, syngið Drottni öll lönd!

² Syngið Drottni, lofið nafn hans, kunngjörið hjálpráð hans dag eftir dag.

³ Segið frá dýrð hans meðal þjóðanna, frá dásemdarverkum hans meðal allra lýða.

⁴ Því að mikill er Drottinn og mjög vegsamlegur, óttalegur er hann öllum guðum framar.

⁵ Því að allir guðir þjóðanna eru falsguðir, en Drottinn hefir gjört himininn.

⁶ Heiður og vegsemd eru fyrir augliti hans, máttur og prýði í helgidómi hans.

⁷ Tjáið Drottni lof, þér kynkvíslir þjóða, tjáið Drottni vegsemd og vald.

⁸ Tjáið Drottni dýrð þá, er nafni hans hæfir, færið gjafir og komið til forgarða hans,

⁹ fallið fram fyrir Drottni í helgum skrúða, titrið fyrir honum, öll lönd!

²³ Hann gjörði í innhúsinu tvo kerúba af olíuviði, tíu álna háa.

²⁴ Hvor vængur annars kerúbsins var fimm álnir, og hvor vængur hins kerúbsins fimm álnir, svo að tíu álnir voru frá enda annars vængsins til enda hins vængsins.

²⁵ Báðir kerúbarnir voru tíu álnir, báðir voru þeir jafnstórir og eins að gerð.

²⁶ Annar kerúbinn var tíu álnir á hæð, svo og hinn kerúbinn.

²⁷ Og hann setti kerúbana upp inni í Hinu allrahelgasta, og breiddu þeir út vængina, svo að annar vængur annars nam við vegginn og hinn vængur hins kerúbsins nam við hinn vegginn, en í miðju húsinu námu vængir þeirra hvor við annan.

²⁸ Og hann lagði kerúbana gulli.

²⁹ Hann lét skera út á veggina hringinn í kring kerúba, pálma og blómfléttur, inni og fyrir utan.

³⁰ Gólf hússins lagði hann og gulli, inni og fyrir utan.

³¹ Fyrir dyr innhússins lét hann gjöra vængjahurð úr olíuviði. Umgjörðin yfir dyrunum og dyrastafirnir mynduðu fimmhyrning.

³² Á báðar vængjahurðirnar, sem voru úr olíuviði, lét hann skera kerúba, pálma og blómfléttur og leggja gulli, en kerúbana og pálmana lagði hann slegnu gulli.

³³ Og fyrir dyr aðalhússins lét hann sömuleiðis gjöra ferstrenda dyrastafi af olíuviði

³⁴ og tvær vængjahurðir af kýpresviði. Var hvor vængurinn um sig gjörður af tveimur hlerum, er léku á hjörum.

³⁵ Og hann lét skera kerúba, pálma og blómfléttur á þá og lagði það gulli, sem út var skorið.

³⁶ Hann gjörði vegginn um innri forgarðinn úr þrem lögum af höggnum steini og einu lagi af sedrusbjálkum.

³⁷ Á fjórða ári var grundvöllurinn lagður að húsi Drottins, í sívmánuði.

³⁸ Og á ellefta ári, í búlmánuði _ það er áttunda mánuðinum _ var húsið fullgjört í öllum greinum, með öllu sem því tilheyrði. Í sjö ár var hann að byggja það.

¹¹ Með því að vér nú vitum, hvað það er að óttast Drottin, leitumst vér við að sannfæra menn. En Guði erum vér kunnir orðnir, já, ég vona, að vér séum einnig kunnir orðnir yður í hjörtum yðar.

¹² Ekki erum vér enn að mæla með sjálfum oss við yður, heldur gefum vér yður tilefni til að miklast af oss, til þess að þér hafið eitthvað gagnvart þeim, er miklast af hinu ytra, en ekki af hjartaþelinu.

¹³ Því að hvort sem vér höfum orðið frávita, þá var það vegna Guðs, eða vér erum með sjálfum oss, þá er það vegna yðar.

¹⁴ Kærleiki Krists knýr oss,

¹⁵ því að vér höfum ályktað svo: Ef einn er dáinn fyrir alla, þá eru þeir allir dánir. Og hann er dáinn fyrir alla, til þess að þeir, sem lifa, lifi ekki framar sjálfum sér, heldur honum, sem fyrir þá er dáinn og upprisinn.

¹⁶ Þannig metum vér héðan í frá engan að mannlegum hætti. Þótt vér og höfum þekkt Krist að mannlegum hætti, þekkjum vér hann nú ekki framar þannig.

¹⁷ Ef einhver er í Kristi, er hann skapaður á ný, hið gamla varð að engu, sjá, nýtt er orðið til.