Old/New Testament

15 Donn sach ekj noch een Teakjen em Himel, groot en wunndaboa, saewen Enjel dee de latste saewen Ploag haude, dan doarenn es Gott sien Oaja foadich jemoakt.

² En ekj sach en glausanet Maea, soo aus wan daut met Fia jemenjt wea; en dee, dee jewonne haude aewa daut Tia en sien Bilt en daut Tsol fonn sien Nome, sach ekj opp daut glausenet Maea stone, en see haude Hoape fonn Gott.

³ En see singe daut Leet fonn Mooses, Gott sien Deena, en daut Leet fonn daut Laum, en saje: "Groot en wunndafoll sent diene Woakje, O Herr, aulmajchtja Gott, Jeracht en Tru sent diene Waeaj, du Kjeenich aewa aule Natsjoone.

⁴ Waea wudd die nich ferchte, O Herr, en dien Nome feharliche? dan du auleen best Heilich, dan aule Natsjoone woare kome en fer die aunbaede, dan diene jerajchte Uadeelunge sent jeoppenboat worde."

⁵ No dit sach ekj, en daut Tempel fonn daut Aulaheilichste fonn daut Zeichness emm Himel wort op jemoakt,

⁶ en dee saewen Enjel dee de latste saewen Ploag ha, kjeeme utem Tempel, aunjetroke met reine, blanke Kjleeda, en omm de Broost met en goldna Gort jebunge.

⁷ En eena fonn dee feeha laewendje Teare jeef dee saewen Enjel saewen goldna Komme, dee met daem laewendje Gott sien Oaja jefelt weare, Gott, dee fonn Eewichkjeit bott Eewichkjet laeft."

⁸ En de Tempel wea foll Ruak fonn Gott siene Harlichkjeit en siene Krauft, en kjeena kunn enn daem Tempel enenn gone bott dee saewen Enjel aere saewen Ploag foadich weare.