Old/New Testament

Ang talinhaga ng ubasan.

5 Paawitin ninyo ako sa ^(A)aking pinakamamahal, ng awit ng aking minamahal tungkol ^(B)sa kaniyang ubasan. Ang aking pinakamamahal ay ^(C)may ubasan sa isang mainam na burol:

² At kaniyang binangbangan ang palibot at inalis ang mga bato, at tinamnan ng piling puno ng ubas, at nagtayo ng isang moog sa gitna niyaon, at tinabasan din naman ng isang pisaan ng ubas: ^(D)at kaniyang hinintay na magbunga ng ubas, at nagbunga ng ubas gubat.

³ At ngayon, Oh mga nananahan sa Jerusalem at mga tao sa Juda, hatulan ninyo, isinasamo ko sa inyo, ako at ang aking ubasan.

⁴ Ano pa ang magagawa ko sa aking ubasan na hindi ko nagawa? ano't nang aking hinihintay na magbubunga ng mga ubas, nagbunga ng ubas gubat?

⁵ At ngayo'y aking sasaysayin sa inyo ang gagawin ko sa aking ubasan: aking aalisin ang bakod na siit niyaon, at sasalantain; aking ibabagsak ang bakod niyaon at mayayapakan:

⁶ At aking pababayaang sira; hindi kakapunin o bubukirin man; kundi magsisitubo ay mga dawag at mga tinik: akin ding iuutos sa mga alapaap, na huwag nilang ulanan.

⁷ Sapagka't ^(E)ang ubasan ng Panginoon ng mga hukbo ay ang sangbahayan ng Israel, at ang mga tao sa Juda ay ang kaniyang maligayang pananim: at siya'y naghihintay ng kahatulan, nguni't narito, kapighatian; ng katuwiran, nguni't narito, daing.

Ang mga Aba ay iniukol sa makasalanan.

⁸ Sa aba nila, na nangaguugpong ng ^(F)bahay sa bahay, na nangaglalagay ng bukid sa bukid hanggang sa mawalan ng pagitan, at kayo'y magsisitahang magisa sa gitna ng lupain!

⁹ Sa aking mga pakinig ay sinasabi ng Panginoon ng mga hukbo, Sa katotohana'y maraming bahay ang magigiba, malalaki at magaganda, na walang mananahan.

¹⁰ Sapagka't sangpung acre ng ubasan ay mangagbubunga ng isang ^(G)bath, at isang homer na binhi ay magbubunga ng isang epa.

¹¹ Sa aba nila ^(H)na nagsisibangong maaga sa umaga, upang sila'y makasunod sa nakalalasing na inumin; na nagtatagal hanggang sa kalaliman ng gabi, hanggang sa magalab ang alak sa kanila!

¹² At ang alpa at ang viola, ang pandareta at ang plauta, at ang alak, ay nangasa kanilang mga kapistahan: nguni't ^(I)hindi nila pinakundanganan ang gawa ng Panginoon, o ginunita man nila ^(J)ang gawa ng kaniyang mga kamay.

¹³ Kaya't ang aking bayan ay nasok sa pagkabihag, sa kasalatan sa kaalaman: at ang kanilang mararangal na tao ay nangagugutom, at ang kanilang karamihan ay nangahahandusay sa uhaw.

¹⁴ Kaya't pinalaki ng Sheol ang kaniyang nasa, at ibinuka ang kaniyang bibig ng walang sukat: at ang kanilang kaluwalhatian, at ang kanilang karamihan, at ang kanilang kahambugan, at ang nagagalak sa gitna nila ay bumaba roon.

¹⁵ At ang ^(K)taong hamak ay pinayuyukod, at ang makapangyarihang tao ay pinapagpapakumbaba, at ang mga mata ng nagmamataas ay pinapagpapakumbaba:

^16 (L)Nguni't ang Panginoon ng mga hukbo ay nabunyi sa kahatulan, at ang Dios na Banal ay inaring banal sa katuwiran.

¹⁷ Kung magkagayo'y sasabsab ang mga kordero na gaya sa kanilang sabsaban, at ^(M)ang mga sirang dako ng matataba ay kakanin ng mga ^(N)palaboy.

¹⁸ Sa aba nila na nagsisihila ng kasamaan sa pamamagitan ng mga panali ng walang kabuluhan, at ng kasalanan na tila panali ng kariton:

¹⁹ Na nagsasabi, ^(O)Magmaliksi siya, madaliin niya ang kaniyang gawa upang aming makita: at lumapit at dumating nawa ang payo ng Banal ng Israel upang aming maalaman!

²⁰ Sa aba nila na nagsisitawag ng mabuti ay masama, at ng masama ay mabuti; na inaaring dilim ang liwanag, at liwanag ang dilim; na inaaring mapait ang matamis, at matamis ang mapait!

²¹ Sa aba nila na pantas sa kanilang sariling mga mata, ^(P)at mabait sa kanilang sariling paningin!

²² Sa aba nila na malakas ^(Q)uminom ng alak, at mga taong malakas sa paghahalo ng matapang na inumin:

²³ Na ^(R)nagsisiaring ganap sa masama ^(S)dahil sa suhol, at inaalis ang katuwiran sa matuwid!

²⁴ Kaya't kung paanong ang liyab ng apoy ay pumupugnaw ng pinagputulan ng trigo, at kung paanong ang tuyong damo ay nasusupok sa alab, gayon magiging gaya ng kabulukan ang kanilang ugat, at ang kanilang bulaklak ay iilanglang na gaya ng alabok: sapagka't kanilang itinakuwil ang kautusan ng Panginoon ng mga hukbo, at ^(T)hinamak ang salita ng ^(U)Banal ng Israel.

²⁵ Kaya't ^(V)nagalab ang galit ng Panginoon laban sa kaniyang bayan, at iniunat niya ang kaniyang kamay laban sa kanila, at sinaktan sila, at ang mga burol ay nanginig, at ang kanilang mga bangkay ay naging dumi sa gitna ng mga lansangan. Sa lahat ng ito ay hindi napawi ang kaniyang galit, kundi laging nakaunat ang kaniyang kamay.

²⁶ At siya'y magtataas ng watawat ^(W)sa mga bansa mula sa malayo, at ^(X)susutsutan sila mula sa ^(Y)wakas ng lupa: at, narito, sila'y darating na lubhang nagmamadali:

²⁷ Walang mapapagod o matitisod man sa kanila; walang iidlip o matutulog man; ni hindi man kakalagin ang pamigkis ng kanilang mga balakang, o mapapatid man ang mga panali ng kanilang mga panyapak:

²⁸ Na ang kanilang mga pana ay hasa, at lahat nilang busog ay nangakaakma; ang mga kuko ng kanilang mga kabayo ay maibibilang na parang pingkiang bato, at ang kanilang mga gulong ay parang ipoipo:

²⁹ Ang kanilang angal ay magiging gaya ng sa leon, sila'y magsisiangal na gaya ng mga batang leon: oo, sila'y magsisiangal, at magsisipangal ng huli, at tatangayin, at walang magliligtas.

³⁰ At ang mga yao'y magsisiangal laban sa kanila ^(Z)sa araw na yaon na gaya ng hugong ng dagat: at ^(AA)kung tingnan ang lupain, narito, kadiliman at kahirapan, at ang liwanag ay magdidilim sa mga ulap niyaon.

Ang pangitain ni Isaias, at pagkasugo.

6 ^(AB)Noong taong mamatay ang haring ^(AC)Uzzias ay ^(AD)nakita ko ang Panginoon na nakaupo sa isang luklukan, matayog at mataas; at pinuno ang templo ng kaniyang kaluwalhatian.

² Sa itaas niya ay nangakatayo ang mga serapin: bawa't isa'y may ^(AE)anim na pakpak: na may dalawa na nagsisitakip ng kaniyang mukha, at ^(AF)may dalawa na nagsisitakip ng kaniyang mga paa, at may dalawa na naglilipad sa kaniya.

³ At nagsisigawang isa't isa, at nagsasabi, ^(AG)Banal, banal, banal ang Panginoon ng mga hukbo: ang buong lupa ay napuno ng kaniyang kaluwalhatian.

⁴ At ang mga patibayan ng mga pintuan ay nakilos sa tinig ng sumisigaw, at ^(AH)ang bahay ay napuno ng usok.

^5 (AI)Nang magkagayo'y sinabi ko, Sa aba ko! sapagka't ako'y napahamak; sapagka't ako'y lalaking may maruming mga labi, at ako'y tumatahan sa gitna ng bayan na may maruming mga labi: sapagka't ^(AJ)nakita ng aking mga mata ang Hari, ang Panginoon ng mga hukbo.

⁶ Nang magkagayo'y nilipad ako ng isa sa mga serapin, na may baga sa kaniyang kamay, na kaniyang kinuha ng mga pangipit ^(AK)mula sa dambana:

⁷ At hinipo niya niyaon ang aking bibig, at nagsabi, Narito, hinipo nito ang iyong mga labi; at ang iyong kasamaan ay naalis, at ang iyong kasalanan ay naalis.

⁸ At narinig ko ang tinig ng Panginoon, na nagsasabi, Sinong susuguin ko, at sinong yayaon sa ganang amin? Nang magkagayo'y sinabi ko: Narito ako; suguin mo ako.

⁹ At sinabi niya, Ikaw ay yumaon, at saysayin mo sa bayang ito, ^(AL)Inyong naririnig nga, nguni't hindi ninyo nauunawa; at nakikita nga ninyo, nguni't hindi ninyo namamalas.

¹⁰ Patabain mo ang puso ^(AM)ng bayang ito, at iyong pabigatin ang kanilang mga pakinig, at iyong ipikit ang kanilang mga mata; baka sila'y mangakakita ng kanilang mga mata, at mangakarinig ng kanilang mga pakinig, at mangakaunawa ng kanilang puso, at mangagbalik loob, at magsigaling.

¹¹ Nang magkagayo'y sinabi ko, Panginoon, hanggang kailan? At siya'y sumagot, Hanggang sa ang mga bayan ay mangagiba na walang tumahan, at ang mga bahay ay mangawalan ng tao, at ang lupain ay maging lubos na giba,

¹² At ilayo ng Panginoon ang mga tao, at ang mga nilimot na dako ay magsidami sa gitna ng lupain.

¹³ At kung magkaroon ng ikasangpung bahagi roon, mapupugnaw uli: gaya ng isang roble, at gaya ng isang encina, na ang puno ay naiiwan, pagka pinuputol; gayon ang banal na ^(AN)lahi ay siyang puno niyaon.

1 Si ^(A)Pablo, na apostol ni Cristo Jesus sa pamamagitan ng kalooban ng Dios, sa mga banal na nangasa Efeso, ^(B)at sa mga tapat kay Cristo Jesus:

² Sumainyo nawa ang biyaya at kapayapaang mula sa Dios na ating Ama at sa Panginoong Jesucristo.

^3 (C)Purihin nawa ang Dios at Ama ng ating Panginoong Jesucristo, na siyang nagpala sa atin ng bawa't pagpapalang ^(D)ukol sa espiritu sa sangkalangitan kay Cristo:

⁴ Ayon sa pagkapili niya sa atin ^(E)sa kaniya bago itinatag ang sanglibutan, upang tayo'y maging mga banal at mga walang dungis ^(F)sa harapan niya sa pagibig:

⁵ Na tayo'y itinalaga niya nang una pa ^(G)sa pagkukupkop na tulad sa mga anak ^(H)sa pamamagitan ni Jesucristo sa ganang kaniya, ^(I)ayon sa minagaling ng kaniyang kalooban,

⁶ Sa ikapupuri ng kaluwalhatian ng kaniyang biyaya, na sa atin ay ipinagkaloob na masagana sa ^(J)Minamahal:

⁷ Na sa kaniya'y mayroon tayo ng ating katubusan sa pamamagitan ng kaniyang dugo, ^(K)na kapatawaran ng ating mga kasalanan, ayon sa mga kayamanan ng kaniyang biyaya,

⁸ Na pinasagana niya sa atin, sa buong ^(L)karunungan at katalinuhan,

⁹ Na ipinakikilala niya sa atin ang hiwaga ^(M)ng kaniyang kalooban, ayon sa kaniyang minagaling na ipinasiya niya sa kaniya rin.

¹⁰ Sa pagiging katiwala sa kaganapan ng mga panahon, ^(N)upang tipunin ang ^(O)lahat ng mga bagay kay Cristo, ang mga bagay na nangasa sangkalangitan, at ang mga bagay na nangasa ibabaw ng lupa; sa kaniya, sinasabi ko,

¹¹ Tayo rin naman sa kaniya ay ^(P)ginawang mana, na itinalaga na niya tayo nang una pa ^(Q)ayon sa pasiya niyaong gumagawa ng lahat ng mga bagay ayon sa pasiya ng kaniyang kalooban;

^12 (R)Upang tayo'y maging kapurihan ng kaniyang kaluwalhatian, tayong nagsiasa nang una kay Cristo:

¹³ Na sa kaniya'y kayo rin naman, pagkarinig ng aral ng katotohanan, ng evangelio ng inyong kaligtasan,—na sa kaniya rin naman, mula nang kayo'y magsisampalataya, ay kayo'y tinatakan ^(S)ng Espiritu Santo, na ipinangako,

¹⁴ Na siyang patotoo ^(T)sa ating mana, hanggang sa ikatutubos ^(U)ng sariling pagaari ng Dios, ^(V)sa ikapupuri ng kaniyang kaluwalhatian.

¹⁵ Dahil dito ako rin naman, ^(W)pagkarinig ng pananampalataya sa Panginoong Jesus na nasa inyo, at ng pagibig na inyong ipinakita sa lahat ng mga banal,

¹⁶ Ay ^(X)hindi ako tumitigil ng pagpapasalamat dahil sa inyo, na aking binabanggit kayo sa aking mga panalangin;

¹⁷ Upang ipagkaloob sa inyo ng Dios ng ating Panginoong Jesucristo, ^(Y)ng Ama ng kaluwalhatian, ang espiritu ng karunungan at ng pahayag sa pagkakilala sa kaniya;

¹⁸ Yamang naliwanagan ang mga mata ng inyong puso, upang maalaman ninyo kung ano ^(Z)ang pagasa sa kaniyang pagtawag, kung ano ang mga kayamanan ng kaluwalhatian ng kaniyang ^(AA)pamana sa mga banal,

¹⁹ At kung ano ang dakilang kalakhan ng kaniyang kapangyarihan sa ating nagsisisampalataya, ^(AB)ayon sa gawa ng kapangyarihan ng kaniyang lakas,

²⁰ Na kaniyang ginawa kay Cristo, ^(AC)nang ito'y kaniyang buhaying maguli sa mga patay, at ^(AD)pinaupo sa kaniyang kanan ^(AE)sa sangkalangitan,

²¹ Sa kaibaibabawan ng ^(AF)lahat na ^(AG)pamunuan, at kapamahalaan, at kapangyarihan, at pagkasakop, at sa ^(AH)bawa't pangalan na ipinangungusap, hindi lamang sa sanglibutang ito, kundi naman sa darating:

²² At ang lahat ng mga bagay ay ^(AI)pinasuko niya sa ilalim ng kaniyang mga paa, at siyang pinagkaloobang ^(AJ)maging pangulo ng lahat ng mga bagay sa iglesia,

^23 (AK)Na siyang katawan niya, ^(AL)na kapuspusan niyaong ^(AM)pumupuspos ng lahat sa lahat.